دوازدهمین نشست کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها در اتاق تهران بحث اصلی خود را بر روی دستور جلسه ای متمرکز کرد که به جمع آوری اطلاعات تشکل های اقتصادی و رتبه بندی آن ها توسط اتاق بازرگانی، صنایع و معادن تهران می پردازد. اعضای کمیسیون به همین منظور بر روی پرسش نامه هایی که باید در اختیار تشکل ها قرار بگیرد و نحوه ترغیب تشکل ها برای حضور در اتاق و تقویت تشکل گرایی بخش خصوصی صحبت کردند.
در ابتدای دهمین نشست کمیسیون امور اجتماعی و تشکل ها ابتدا محمدمهدی راسخ به پژوهش انجام شده توسط دانشگاه شریف و اتاق تهران در مورد «بررسی چگونگی افزایش رقابت پذیری بنگاه های صنعتی کشور» و ارائه آن در روز شنبه توسط دکتر مسعود نیلی، دکتر حسن درگاهی ودکتر فرشاد فاطمی در اتاق تهران اشاره کرد و گفت: «خلاصه ای از نتایج این پژوهش نیز در اختیار حاضران قرار گرفت و رسانه ها نیز این کار پژوهشی ارزشمند را تحت پوشش قرار دادند».
دبیرکل اتاق تهران افزود: «مباحث قابل توجهی هم در مورد فضای کسب و کار مطرح و مورد بررسی قرار گرفته بود که شاید مهمترین نکته اش این بود که خود بنگاه نمی تواند فضای کسب و کار را بهبود بخشد و این فضا تحت تاثیر عوامل بیرونی است. این موضوع نشان می دهد که بهبود فضای کسب و کار کشور باید مورد توجه مسئولان اقتصادی کشور قرار بگیرد و عدم موفقیت بنگاه های خصوصی دائما به مسایل درون بنگاهی و ناتوانی مدیران ربط داده نشود». رییس کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها هم چنین در مورد دومین نشست این همایش اشاره داشت که به طرح و بررسی موضوع «رابطه دولت و رشد اقتصادی» خواهد پرداخت.
کمتر کاغذ استفاده کنیم
در ادامه نشست و بیان اخبار و نظرات از سوی اعضای اتاق تهران مجیدرضا حریری در پیشنهادی خواستار استفاده کمتر از مطالب چاپ شده بر روی کاغذ به عنوان گزارش عملکرد، گزارش ماهانه یا گزارش کمیسیون ها و اخبار شد و از کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها خواست تا حداقل تحت عنوان کمک به حفظ محیط زیست از اتاق تهران بخواهد تا اجازه چاپ و نشر گزارشاتی را که ارائه آن ها از طریق فضای مجازی میسر است، ندهد.
حریری گفت: «در هر جلسه از نشست های هیات نمایندگان یک گزارش عملکرد ماهانه اتاق منتشر و در اختیار اعضا قرار می گیرد و در کنار آن نیز چند گزارش دیگر از سوی اعضا منتشر و توزیع می شود. در حالی که اکنون بسیاری از مراودات هیات نمایندگان از طریق اینترنت و فضای مجازی صورت می گیرد و نیازی به استفاده گسترده از کاغذ نیست»
این عضو کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها ادامه داد: «همان طور که می دانید برای تولید کاغذ باید درخت های زیادی قطع شود و حداقل مناسب است که کمیسیون ما به عنوان کمیسیون اموراجتماعی در این امر پیشقدم شود و پیشنهاد به حداقل رساندن گزارشات چاپی را به اتاق ارائه دهد»
این تذکر حریری با استقبال رییس کمیسیون نیز مواجه شد. محمدمهدی راسخ هم چنین از حریری خواست تا این پیشنهاد را در نشست هیات نمایندگان اتاق تهران نیز ارائه دهد تا با حمایت و پشتیانی سایر اعضا حتی گزارش ماهانه عملکرد اتاق نیز چاپ نشود و از طریق پست الکترونیک برای اعضا ارسال شود»
علی اکبر صابری نیز در مورد همایش برگزار شده در اتاق تهران و ارائه آن توسط اساتید دانشگاه شریف به تجربیات خودش و محسن خلیلی اشاره ای داشت و گفت: «من و آقای خلیلی در کنار یکدیگر نشسته بودیم و زمانی که دکتر نیلی و همکارانشان گزارش خود را ارائه می دادند کاملا ما زندگی خودمان را در این گزارش می دیدیم». صابری ادامه داد: «این همایش کاملا علمی و آکادمیک بود و که اتاق تهران می تواند از آن استفاده زیادی ببرد».
از ظرفیت کمیسیون ها بیشتر استفاده شود
حمیدرضا صالحی اما از استفاده نکردن از ظرفیت کمیسیون ها در پروژه های اتاق انتقاد کرد. صالحی معتقد بود که کمیسیون های مختلف اتاق بیش از این باید مورد مشورت قرار بگیرند. این فعال اقتصادی ادامه داد: «مثلا کمیسیون تولید و تجارت اتاق تهران قرار است در اوایل دی ماه در مورد صادرات همایش برگزار کند اما ما تازه از این موضوع اطلاع پیدا کرده ایم. در صورتی که می توانستیم از تشکل ها به خصوص سندیکای برق که یک کار پژوهشی و تحقیقاتی در مورد صادرات هم انجام داده استفاده کنیم».
تشکل ها چگونه رتبه بندی می شوند؟
ورود کمیسیون به دستورجلسه کمیسیون با سخنان مجتبی خسروتاج آغاز شد. خسروتاج در مورد چگونگی رتبه بندی تشکل های اقتصادی کشور به تهیه یک پرسشنامه با 5 سوال کلی اشاره کرد و برای اعضای کمیسیون توضیح داد که با این سوالات می توان اطلاعاتی کلی در مورد کمیسیون ها به دست آورد و آن ها را رتبه بندی کرد.
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با تاکید بر این که تشکل ها در حال حاضر از فضای کسب و کار موجود در کشور خسته و دلزده هستند گفت: «باید برای جذب آنان از رویکردهای تشویقی استفاده کنیم. به این صورت که اعلام کنیم به تشکل های برتر هدایای نقدی تعلق خواهد گرفت». مجتبی خسروتاج 5 سوال پیشنهادی خود را حول پنج محور مشخصات کامل تشکل، خدمات و دستاوردها، شرح مختصری از تعداد و نام اعضا، شرح مختصری از درآمدها و هزینه ها و سایر موارد طرح کرده بود و برای هر کدام نیز توضیحاتی ارائه داد.
جایزه نقدی در شأن تشکل ها نیست
مجیدرضا حریری اما استفاده از جایزه نقدی را در شأن تشکل ها ندانست و به عنوان اولین عضوی که پیشنهادات خود را در این زمینه ابراز کرد گفت: «باید ارزش معنوی انتخاب یک تشکل توسط اتاق بازرگانی به عنوان تشکل برتر آن قدر حایز اهمیت باشد که نیازی به دادن جایزه نقدی نباشد. چرا که اعطای جایزه نقدی شاید چندان گزینه مناسبی نباشد».
حریری هم چنین به سوال های مطرح شده را در مورد تشکل های مختلف غیرقابل مقایسه خواند که این گفته با تایید علی اکبر صابری و دیگر اعضای کمیسیون مواجه شد. صابری گفت: «من هم معتقدم که عواملی که به عنوان سوال برشمرده شد قابل اندازه گیری و قابل مقایسه نیست. برای مثال در مورد دستاوردهای تشکل ها اصلا نمی توان این پاسخ را در مورد دو تشکل مختلف با هم مقایسه کرد».
صابری افزود: «مثلا نمی توان گفت تشکلی که 2 میلیارد دلار صادرات داشته الزاما بهتر از تشکلی عمل کرده که 20 میلیون دلار صادرات داشته است. چرا که صادرات یک کالا ممکن است بسیار سخت تر از یک کالای دیگر باشد».
این کارشناس اقتصادی زیربنای این کار را خودارزیابی دانست و به این نکته اشاره کرد که باید سوال درست بپرسیم تا جواب درست بگیریم. یعنی جواب هایی که قابل سنجش باشد.
رییس کمیسیون اموراجتماعی وتشکل ها نیز هم رأی با دیگر اعضا در مورد نحوه سنجش پاسخ ها و جوایز تشکل های برتر سخن گفت. راسخ هم چنین به قابلیت تبدیل جوایز نقدی به معنوی و یا حداقل خارج کردن جوایز از حالت ریالی اشاره کرد که می تواند به عنوان یک گزینه مدنظر اعضای کمیسیون باشد.
محمدمهدی راسخ هم چنین نمونه پرسشنامه ای را در اختیار اعضا قرار داد که در آن از تشکل ها 30 سوال پرسیده شده بود و می توانست مبنای دقیق تری برای رتبه بندی آن ها باشد. علی اکبر صابری نیز در مورد این سوال ها توضیحات مختصری ارائه داد و دلیل قرار گرفتن هر کدام از این سوال ها را در فرم پرسشنامه برای دیگر اعضا بیان کرد.
این سوال ها نیز از طرف اعضا واکنش هایی مبنی بر کلی بودن سوال ها، عدم دریافت پاسخ درست از سوی تشکل ها، غیرقابل ارزیابی بودن اغلب سوال ها و وجود خلاء در پرسشنامه را داشت که در نهایت دبیرکل اتاق تهران بارها این مساله را گوشزد کرد که این سوال ها کلی است و هر کدام به چند سوال تبدیل خواهد شد».
ایده آل ها را کنار بگذاریم
در میان اظهارنظرها و پیشنهادات متفاوت اعضا که بر حول استفاده از نمونه های خارجی و داخلی موجود، دسته بندی کردن سوالات، چگونگی امتیاز دادن به سوالات و تهیه کلید ارزیابی برای سوالات متمرکز شده بود مجیدرضا حریری اصل را بر انجام کار در سال جاری گذاشت و گفت: «من وارد مبحث سوالات نمی شوم چون جای بحث زیاد دارد اما مساله این است که ما باید وارد فاز عملیاتی کار شویم».
حریری ادامه داد: «برای عملی شدن کار هم باید کمی از ایده آل ها فاصله بگیریم چون نمی توانیم در عمل این کار را با دقت صد در صدی انجام دهیم».
این عضو کمیسیون بر این نکته تاکید کرد هدف از این کار شناسایی تشکل ها و کمک به آن ها برای تقویت و بهبود کار تشکلی است و در این میان شاید لازم باشد بیش از این که به فکر جایزه دادن به تشکل های قوی باشیم به کمک و تقویت تشکل های ضعیف فکر کنیم. حریری افزود: «بهتر است در یک زمان دو هفته ای نظرات و پیشنهادات در مورد سوالات را ارائه دهیم و آن را نهایی کنیم تا بتوانیم در اختیار تشکل ها قرار دهیم. اگر امسال با کیفیت ارزیابی 40 درصدی هم کار را به پیش ببریم بهتر از این است که کار را به تعویق بیندازیم چون وقتی وارد کار شویم می توانیم آن را هر سال بهبود و ارتقا دهیم و در طی چند سال به کیفیت مطلوب برسیم».
محمدمهدی راسخ نیز با تاکید بر ارسال نظرات و پیشنهادات اعضای کمیسیون در اسرع وقت در مورد سوالات به برخی پیشنهادات و انتقادات اعضا نیز پاسخ داد. در پایان این نشست مقرر شد تا اعضا نظرات نهایی خود را به کمیسیون تحویل دهند تا فرم پرسشنامه برای شناسایی و رتبه بندی تشکل ها با هدف تقویت تشکل گرایی آماده و در اختیار تشکل ها قرار داده شود.
کد خبر:
15608
تاریخ انتشار: 1 دی 1390 - 12:09
دوازدهمین نشست کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها در اتاق تهران بحث اصلی خود را بر روی دستور جلسه ای متمرکز کرد که به جمع آوری اطلاعات تشکل های اقتصادی و رتبه بندی آن ها توسط اتاق بازرگانی، صنایع و معادن تهران می پردازد. اعضای کمیسیون به همین منظور بر روی پرسش نامه هایی که باید در اختیار تشکل ها قرار بگیرد و نحوه ترغیب تشکل ها برای حضور در اتاق و تقویت تشکل گرایی بخش خصوصی صحبت کردند.
در ابتدای دهمین نشست کمیسیون امور اجتماعی و تشکل ها ابتدا محمدمهدی راسخ به پژوهش انجام شده توسط دانشگاه شریف و اتاق تهران در مورد «بررسی چگونگی افزایش رقابت پذیری بنگاه های صنعتی کشور» و ارائه آن در روز شنبه توسط دکتر مسعود نیلی، دکتر حسن درگاهی ودکتر فرشاد فاطمی در اتاق تهران اشاره کرد و گفت: «خلاصه ای از نتایج این پژوهش نیز در اختیار حاضران قرار گرفت و رسانه ها نیز این کار پژوهشی ارزشمند را تحت پوشش قرار دادند».
دبیرکل اتاق تهران افزود: «مباحث قابل توجهی هم در مورد فضای کسب و کار مطرح و مورد بررسی قرار گرفته بود که شاید مهمترین نکته اش این بود که خود بنگاه نمی تواند فضای کسب و کار را بهبود بخشد و این فضا تحت تاثیر عوامل بیرونی است. این موضوع نشان می دهد که بهبود فضای کسب و کار کشور باید مورد توجه مسئولان اقتصادی کشور قرار بگیرد و عدم موفقیت بنگاه های خصوصی دائما به مسایل درون بنگاهی و ناتوانی مدیران ربط داده نشود». رییس کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها هم چنین در مورد دومین نشست این همایش اشاره داشت که به طرح و بررسی موضوع «رابطه دولت و رشد اقتصادی» خواهد پرداخت.
کمتر کاغذ استفاده کنیم
در ادامه نشست و بیان اخبار و نظرات از سوی اعضای اتاق تهران مجیدرضا حریری در پیشنهادی خواستار استفاده کمتر از مطالب چاپ شده بر روی کاغذ به عنوان گزارش عملکرد، گزارش ماهانه یا گزارش کمیسیون ها و اخبار شد و از کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها خواست تا حداقل تحت عنوان کمک به حفظ محیط زیست از اتاق تهران بخواهد تا اجازه چاپ و نشر گزارشاتی را که ارائه آن ها از طریق فضای مجازی میسر است، ندهد.
حریری گفت: «در هر جلسه از نشست های هیات نمایندگان یک گزارش عملکرد ماهانه اتاق منتشر و در اختیار اعضا قرار می گیرد و در کنار آن نیز چند گزارش دیگر از سوی اعضا منتشر و توزیع می شود. در حالی که اکنون بسیاری از مراودات هیات نمایندگان از طریق اینترنت و فضای مجازی صورت می گیرد و نیازی به استفاده گسترده از کاغذ نیست»
این عضو کمیسیون اموراجتماعی و تشکل ها ادامه داد: «همان طور که می دانید برای تولید کاغذ باید درخت های زیادی قطع شود و حداقل مناسب است که کمیسیون ما به عنوان کمیسیون اموراجتماعی در این امر پیشقدم شود و پیشنهاد به حداقل رساندن گزارشات چاپی را به اتاق ارائه دهد»
این تذکر حریری با استقبال رییس کمیسیون نیز مواجه شد. محمدمهدی راسخ هم چنین از حریری خواست تا این پیشنهاد را در نشست هیات نمایندگان اتاق تهران نیز ارائه دهد تا با حمایت و پشتیانی سایر اعضا حتی گزارش ماهانه عملکرد اتاق نیز چاپ نشود و از طریق پست الکترونیک برای اعضا ارسال شود»
علی اکبر صابری نیز در مورد همایش برگزار شده در اتاق تهران و ارائه آن توسط اساتید دانشگاه شریف به تجربیات خودش و محسن خلیلی اشاره ای داشت و گفت: «من و آقای خلیلی در کنار یکدیگر نشسته بودیم و زمانی که دکتر نیلی و همکارانشان گزارش خود را ارائه می دادند کاملا ما زندگی خودمان را در این گزارش می دیدیم». صابری ادامه داد: «این همایش کاملا علمی و آکادمیک بود و که اتاق تهران می تواند از آن استفاده زیادی ببرد».
از ظرفیت کمیسیون ها بیشتر استفاده شود
حمیدرضا صالحی اما از استفاده نکردن از ظرفیت کمیسیون ها در پروژه های اتاق انتقاد کرد. صالحی معتقد بود که کمیسیون های مختلف اتاق بیش از این باید مورد مشورت قرار بگیرند. این فعال اقتصادی ادامه داد: «مثلا کمیسیون تولید و تجارت اتاق تهران قرار است در اوایل دی ماه در مورد صادرات همایش برگزار کند اما ما تازه از این موضوع اطلاع پیدا کرده ایم. در صورتی که می توانستیم از تشکل ها به خصوص سندیکای برق که یک کار پژوهشی و تحقیقاتی در مورد صادرات هم انجام داده استفاده کنیم».
تشکل ها چگونه رتبه بندی می شوند؟
ورود کمیسیون به دستورجلسه کمیسیون با سخنان مجتبی خسروتاج آغاز شد. خسروتاج در مورد چگونگی رتبه بندی تشکل های اقتصادی کشور به تهیه یک پرسشنامه با 5 سوال کلی اشاره کرد و برای اعضای کمیسیون توضیح داد که با این سوالات می توان اطلاعاتی کلی در مورد کمیسیون ها به دست آورد و آن ها را رتبه بندی کرد.
این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران با تاکید بر این که تشکل ها در حال حاضر از فضای کسب و کار موجود در کشور خسته و دلزده هستند گفت: «باید برای جذب آنان از رویکردهای تشویقی استفاده کنیم. به این صورت که اعلام کنیم به تشکل های برتر هدایای نقدی تعلق خواهد گرفت». مجتبی خسروتاج 5 سوال پیشنهادی خود را حول پنج محور مشخصات کامل تشکل، خدمات و دستاوردها، شرح مختصری از تعداد و نام اعضا، شرح مختصری از درآمدها و هزینه ها و سایر موارد طرح کرده بود و برای هر کدام نیز توضیحاتی ارائه داد.
جایزه نقدی در شأن تشکل ها نیست
مجیدرضا حریری اما استفاده از جایزه نقدی را در شأن تشکل ها ندانست و به عنوان اولین عضوی که پیشنهادات خود را در این زمینه ابراز کرد گفت: «باید ارزش معنوی انتخاب یک تشکل توسط اتاق بازرگانی به عنوان تشکل برتر آن قدر حایز اهمیت باشد که نیازی به دادن جایزه نقدی نباشد. چرا که اعطای جایزه نقدی شاید چندان گزینه مناسبی نباشد».
حریری هم چنین به سوال های مطرح شده را در مورد تشکل های مختلف غیرقابل مقایسه خواند که این گفته با تایید علی اکبر صابری و دیگر اعضای کمیسیون مواجه شد. صابری گفت: «من هم معتقدم که عواملی که به عنوان سوال برشمرده شد قابل اندازه گیری و قابل مقایسه نیست. برای مثال در مورد دستاوردهای تشکل ها اصلا نمی توان این پاسخ را در مورد دو تشکل مختلف با هم مقایسه کرد».
صابری افزود: «مثلا نمی توان گفت تشکلی که 2 میلیارد دلار صادرات داشته الزاما بهتر از تشکلی عمل کرده که 20 میلیون دلار صادرات داشته است. چرا که صادرات یک کالا ممکن است بسیار سخت تر از یک کالای دیگر باشد».
این کارشناس اقتصادی زیربنای این کار را خودارزیابی دانست و به این نکته اشاره کرد که باید سوال درست بپرسیم تا جواب درست بگیریم. یعنی جواب هایی که قابل سنجش باشد.
رییس کمیسیون اموراجتماعی وتشکل ها نیز هم رأی با دیگر اعضا در مورد نحوه سنجش پاسخ ها و جوایز تشکل های برتر سخن گفت. راسخ هم چنین به قابلیت تبدیل جوایز نقدی به معنوی و یا حداقل خارج کردن جوایز از حالت ریالی اشاره کرد که می تواند به عنوان یک گزینه مدنظر اعضای کمیسیون باشد.
محمدمهدی راسخ هم چنین نمونه پرسشنامه ای را در اختیار اعضا قرار داد که در آن از تشکل ها 30 سوال پرسیده شده بود و می توانست مبنای دقیق تری برای رتبه بندی آن ها باشد. علی اکبر صابری نیز در مورد این سوال ها توضیحات مختصری ارائه داد و دلیل قرار گرفتن هر کدام از این سوال ها را در فرم پرسشنامه برای دیگر اعضا بیان کرد.
این سوال ها نیز از طرف اعضا واکنش هایی مبنی بر کلی بودن سوال ها، عدم دریافت پاسخ درست از سوی تشکل ها، غیرقابل ارزیابی بودن اغلب سوال ها و وجود خلاء در پرسشنامه را داشت که در نهایت دبیرکل اتاق تهران بارها این مساله را گوشزد کرد که این سوال ها کلی است و هر کدام به چند سوال تبدیل خواهد شد».
ایده آل ها را کنار بگذاریم
در میان اظهارنظرها و پیشنهادات متفاوت اعضا که بر حول استفاده از نمونه های خارجی و داخلی موجود، دسته بندی کردن سوالات، چگونگی امتیاز دادن به سوالات و تهیه کلید ارزیابی برای سوالات متمرکز شده بود مجیدرضا حریری اصل را بر انجام کار در سال جاری گذاشت و گفت: «من وارد مبحث سوالات نمی شوم چون جای بحث زیاد دارد اما مساله این است که ما باید وارد فاز عملیاتی کار شویم».
حریری ادامه داد: «برای عملی شدن کار هم باید کمی از ایده آل ها فاصله بگیریم چون نمی توانیم در عمل این کار را با دقت صد در صدی انجام دهیم».
این عضو کمیسیون بر این نکته تاکید کرد هدف از این کار شناسایی تشکل ها و کمک به آن ها برای تقویت و بهبود کار تشکلی است و در این میان شاید لازم باشد بیش از این که به فکر جایزه دادن به تشکل های قوی باشیم به کمک و تقویت تشکل های ضعیف فکر کنیم. حریری افزود: «بهتر است در یک زمان دو هفته ای نظرات و پیشنهادات در مورد سوالات را ارائه دهیم و آن را نهایی کنیم تا بتوانیم در اختیار تشکل ها قرار دهیم. اگر امسال با کیفیت ارزیابی 40 درصدی هم کار را به پیش ببریم بهتر از این است که کار را به تعویق بیندازیم چون وقتی وارد کار شویم می توانیم آن را هر سال بهبود و ارتقا دهیم و در طی چند سال به کیفیت مطلوب برسیم».
محمدمهدی راسخ نیز با تاکید بر ارسال نظرات و پیشنهادات اعضای کمیسیون در اسرع وقت در مورد سوالات به برخی پیشنهادات و انتقادات اعضا نیز پاسخ داد. در پایان این نشست مقرر شد تا اعضا نظرات نهایی خود را به کمیسیون تحویل دهند تا فرم پرسشنامه برای شناسایی و رتبه بندی تشکل ها با هدف تقویت تشکل گرایی آماده و در اختیار تشکل ها قرار داده شود.
