هر زمان که نامی از هنر و هنرمند برده می‌شود، لاجرم نام ایران به عنوان یکی از کشور‌هایی که همیشه و در همه عرصه‌های هنری خودنمایی می‌کند، می‌درخشد.
به گزارشاتاق خبر، زمینه‌های فعالیت‌های هنری بسیار متعدد هستند. یکی از نمونه‌هایی که به معنای واقعی کلمه در سه حرف هنر خلاصه می‌شود، هنر «دوبله» است. هنری که گاهی نیز به نام حرفه از آن یاد می‌شود. وقتی نام دوبله بر زبان جاری می‌شود، بی‌اختیار اسامی بزرگی در یاد‌ها تداعی می‌شود. اسامی که با صدای دلنشین و به‌یاد ماندنی خود جایگاه ویژه‌ای در ذهن‌های مشتاق مخاطبان عرصه فیلم و تصویر باز کرده‌اند. کم نیستند نوابغ دوبله و یا صداپیشگانی که با صداهای مخملی و به یاد ماندنی خود بسیاری از شخصیت‌های فیلم‌های مختلف داخلی و خارجی را ماندگار کرده‌اند. از بین این افراد برجسته نام «منوچهر اسماعیلی» به عنوان مردی که به جای شخصیت‌های گوناگون با مهارت هرچه تمام صحبت کرده به چشم می‌خورد.
منوچهر اسماعیلی
منوچهر اسماعیلی 8 فروردین 1318 در کرمانشاه متولد شده است. وی فعالیت حرفه‌ای خود را از سال 1336 آغاز نمود. طولی نکشید که اسماعیلی به خاطر دارا بودن هوش سرشار و صدای گیرا و خاص خود مورد توجه بزرگان دوبله قرار گرفت و جزو گویندگانی قرار گرفت که به جای شخصیت‌های اصلی فیلم‌ها صحبت می‌کردند.
اولین حضور اسماعیلی به عنوان دوبلور نقش اول در فیلم «دروازه‌های پاریس» با مدیریت مرحوم علی کسمایی است. پس از آن در «قایقران ولگا» و در سال 41 در «بن هور» صدای او را می‌شنویم و اسماعیلی به این شکل به صورت حرفه‌ای وارد عرصه دوبله می‌شود.
در دوبله ایران، از منوچهر اسماعیلی به عنوان مرد هزار صدا یاد می‌شود. لقبی که به راستی برازنده این هنرمند والا و پیشکسوت است.
یکی از نکات بارز و برجسته منوچهر اسماعیلی صحبت کردن همزمان به جای چند شخصیت در یک کار است. به طوری‌که بینندگان این آثار تشابهی در صدا احساس نمی‌کنند. اسماعیلی در گویش خود برای کاراکتر‌ها، آنچنان به خلق صداهای در خور می‌پردازد که کمتر شنونده‌ای توانایی تمییز دادن آن صدا‌ها را دارد. یکی از نمونه‌هایی که مثال مناسبی برای این موضوع است فیلم سینمایی «مادر» ساخته مرحوم علی حاتمی است.
اسماعیلی در این فیلم به جای سه شخصیت که نقش‌های آنان را محمد‌علی کشاورز، اکبر عبدی و جمشید هاشم‌پور ایفا می‌کردند صحبت کرد. هنر اسماعیلی در اینجا خلاصه نمی‌شود. او در مجموعه تلویزیونی «هزار دستان» که باز هم ساخته علی حاتمی است، به جای 4 شخصیت حرف می‌زند. محمد‌علی کشاورز(شعبان استخوانی)، جمشید مشایخی (رضا تفنگچی)، عزت الله انتظامی (خان مظفر) و جمشید لایق (عمو نشاط).
هنرنمایی و زندگی این دوبلور برجسته به اینجا ختم نمی‌شود. شاید سهم بسزایی از محبوبیت و جاودانگی بسیاری از نقش‌های بزرگ و شخصیت‌هایی که دارای محبوبیت زیادی در بین تماشاچیان هستند، متعلق به هنرنمایی منوچهر اسماعیلی است.
منوچهر اسماعیلی به جای بازیگران خارجی زیادی از جمله آنتونی کویین در فیلم‌های «محمد رسول‌الله» به کارگردانی مصطفی عقاد ، باراباس و... پیتر سلرز در «دکتر استرنجلاو» و تری توماس در «دنیای دیوانه دیوانه».
همچنین در فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی به جای داریوش ارجمند در مجموعه تلویزیونی «امام علی (ع)»، جمشید مشایخی در« کمال‌الملک»، جعفر دهقان در «مردان آنجلس» و حسین گیل در «ولایت عشق».
علاوه بر موارد گفته شده منوچهر اسماعیلی سمت‌‌های دیگری را نیز داشته است که به چند مورد اشاره می‌شود: سرپرست انجمن و رئیس صنف گویندگان ایران، مدرس فنون و تکنیک‌های گویندگی و مدیریت دوبلاژ.
اسماعیلی تجربه بازیگری در چند فیلم سینمایی را نیز در کار‌نامه کاری خود دارد. اما آنچه قابل توجه است،او به عنوان دوبلوری بی‌بدیل در این عرصه یکه تازی کرده است.
وی مانند دیگر هم نسلان خود در این حرفه قدردان بزرگان و پیشکسوتان خود بوده و همیشه از مرحوم علی کسمایی به عنوان استاد خود یاد کرده و می‌گوید من شاگرد استاد کسمایی هستم و ایشان هنر من را در فیلم «دروازه پاریس» کشف نمودند. استاد بزرگ این روز‌ها این چنین قدردان استاد خود در روز‌های نه چندان دور است.
منوچهر اسماعیلی بی‌شک نامی بزرگ در میان اسامی بزرگ دوبله است. نامی که شاید افرادی با چهره او آشنا نباشند، اما صدای گرم و دوست داشتنی او را بی‌شک با نقش‌های به یادماندنی به خاطر خواهند داشت. آوای ماندگاری که نقش خاطره بر ذهن مخاطبان زده و برای سالیان سال مانایی صدا را به اثبات می‌رساند.
یادداشت از: لیلا سلمانی
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
