به گزارش اتاق خبر و به کجارو، در مرکز «لا رئونیون» (La Réunion)، جزیره کوچک فرانسوی که در اقیانوس هند بین ۲ کشور «ماداگاسکار» (Madagascar) و «موریتانی» (Mauritius) واقع شده است نوع دیگـری از جزیره محسوب می‌شود. این جزیره حتی بیشتر از جزایر دیگر جدا افتاده است.
این جزیره زمانی با فوران سنگ‌های مذاب زیر سطح زمین از یک آتش‌فشان اصلی و در حدود سه میلیون سال قبل تشکیل شده است. نام جزیره مذکور«سیرکو د مفات» (Cirque de Mafate) است که به سرسبـزی شهرت دارد و به وسیله دیوارهای صخره‌ای ایستاده، کوه‌های بزرگ و جنگل‌های انبـوه گرمسیـری از بقیه جزیره جدا شد. تنها راه برای ورود و خروج به دره‌ای به شکل آمفی‌تئاتر که به این جزیره ختم می‌شود، فقط پای پیاده یا در جاهای باریک به وسیله بالگرد است.
مهاجران در قرن هجدهم میلادی به دهانه آتش‌فشانی سرسبز، پرآب و باشکوه آن وارد شدند. اولین موج مهاجران شامل بردگان آفریقایی بود که از دست اربابان خود فرار کرده بودند. بعدها چند کشاورز فقیر فرانسوی که مزارع‌شان بعد از منسوخ شدن برده‌داری ورشکست شده بودند، به آنجا آمدند. برای نسل‌ها تمام این مهاجران و فرزندان‌شان سکنه این جزیره را تشکیل دادند و به طور کامل با دنیای بیرون قطع ارتباط کرده بودند.
امروز ساکنین این جزیره در حدود ۸۰۰ نفر است که به اختصار «مفاته» (Mafate) نامیده می‌شود. در این جزیره یک دهکده کوچک به نام «آیلتز» (îlets) وجود دارد که همه افراد در آن زندگی می‌کنند. نام این دهکده در زبان محلی «کروال» (Creole) به معنی نژادی مختلط از نژاد اروپایی و سیاه و سفید است، هرچند نام فرانسوی آن همان «آیلوت» (îlots شکل جمع îlets) به معنی جزایر کوچک است. تقریباً تمامی ساکنین آن فرزندان مهاجران اصلی هستند و هر دهکده شامل خانه‌های مسقف با قلع (حلبی) با ۲ یا ۳ رنگ است. تقریباً هیچ شبکه آب و برقی برای این دهکده به وسعت ۱۰۰ مترمربع وجود ندارد. حتی اگر به پزشک، افسران پلیس یا جنگلبان نیاز باشد، به وسیله بالگرد یا با پای پیاده به آنجا رسانده می‌شوند.
در سال ۲۰۱۰، «یونسکو» جزیره «مفاته» را مانند ۲ جزیره دیگر منطقه «لا رئونیون» (La Réunion) به عنوان یک اثر جهانی به ثبت رساند. مسیرهای مناسب صخره‌نوردی که به راحتی قابل‌دسترس هستند، اتصالات و استحکامات مناسب، وجود طناب‌های حمایتی محکم این اثر ثبت جهانی شده را به بهشت کوهنوردان تبدیل کرده و باعث شده است که اخیراً مسافران به سمت این جزیره هجوم بیاورند. در حال حاضر، کسانی که از این بهشت گمشده بازدید کرده‌اند، شیفته مناظر مهیج، جنگل‌های بزرگ سرسبز، دشت‌های وسیع با پوشش جغرافیایی خاص آفریقایی، رودخانه‌های وحشی و فرهنگ غنی محلی شده‌اند، هرچند با توجه به این هجوم گردشگران ممکن است این جزیره همیشه به این شکل باقی نماند.
شباهت بسیاری بین جزایر «گالاپاگوس» (Galapagos) در اقیانوس آرام و جزایر منطقه «لا رئونیون» وجود دارد، هر ۲ این جزایر خانه تعداد زیادی از پرندگان بومی، حشرات و گیاهانی است که در هیچ جای دیگر دنیا پیدا نمی‌شوند. «مفاته» هم یکی از معدود مکان‌های باقیمانده در دنیا است که می‌توان برای دیدن اکوسیستمی که طی میلیون‌ها سال در انزوای نسبی گسترش یافته است، به آن سفر کرد.
این جزیره و دره آن محل یافتن «مرغ نغمه‌خوان ریونیون» (Réunion stonechat)، «هریر مرداب رئیونیون» (Réunion marsh harrier)، «مرغ مگس‌خوار بهشت ماسکارن» (Mascarene Paradise Flycatcher) و «پرنده چشم‌سفید درخت زیتون» (Réunion olive white-eye) است، همه این پرندگان فقط در این منطقه پیدا می‌شوند. چند گونه خاص گیاهی نیز در این منطقه وجود دارد که مهم‌ترین آن درخت «تامارین» (Tamarin) است که باعث ایجاد و بزرگ‌تر شدن جنگل‌های «تامارین» و در نتیجه میمون‌های کوچکی از خانواده بوزینه با دم درشت شده است. این جنگل در زیر گردنه مسیر کوهستانی به نام «دس بویوفس» (des Bœufs) قرار دارد. این گونه خاص گیاهی در هیچ جای کره زمین به جز «مفاته» رشد نمی‌کند.
پرنده چشم‌سفید درخت زیتون بومی جزیره «لا رئونیون»
خوشبختانه به دلیل اینکه تنها گزینه موجود برای بیشتر بازدیدکنندگان و دسترسی به این جزیره پیاده‌روی است، همه گردشگران تجربه لذت بردن از زیبایی‌های منطقه وحشی و بکر این مسیر را به دست خواهند آورد. هرچند یک مسیر پیاده‌روی چند صد کیلومتری برای افراد کم مهارت یا کسانی که مبتلا به بیماری خاصی هستند، مناسب نیست ولی افرادی که تجربه یا سلامت لازم را دارند هم نباید به تنهایی در این مسیر پیاده‌روی کنند. دره از ۶ مسیر قابل دسترسی است که بعضی از آنها از مسیر کوه‌های شیب‌دار به جزیره منتهی می‌شوند، سایر مسیرها نیز در طول رودخانه‌ها و آبگذرها خواهد بود که سرانجام به هم می‌پیوندند و به دهکده می‌رسند. این ۶ مسیر به مانند یک بزرگراه ملی به هم راه دارند و به یک مقصد منتهی می‌شوند، فقط مهم این است که گردشگران بخواهند در طول مسیر از دیدن چه چیزی لذت ببرند.
درست مثل دهکده «آیلتز» که به طور آشکار و جذابی با دیگر جزایر تفاوت دارد، این ۶ مسیر پیاده‌روی هرگز کسل‌کننده نخواهند بود. با کمی پیمایش، مناظر با دید وسیع باشکوه جای خود را با جنگل‌های درهم پیچیده استوایی یا مراتع سرسبز عوض می‌کنند. برای طی این مسیرها باید از رودخانه‌هایی با پیچ‌های تند به دفعات زیاد عبور کرد و گاهی از مسیرهای مارپیچ مانند در سراشیبی یا سربالایی دامنه‌ها بالا رفت.
در یک پیاده‌روی بین آبشار نفس‌گیر «ترویس روچز» (TroisRoches) و منطقه‌ای در جنوب جزیره به نام «آیتلز از مارلا» (îlet of Marla)، گردشگران باید در امتداد بستر رودخانه راه بروند، سپس مسیر خود را از یک دامنه خشک به سمت بالا ادامه دهند، سپس از یک رودخانه نسبتا عمیق عبور کنند که رودخانه خروشانی هم هست، در ادامه از یک دشت ماسه‌ای عبور کنند که از ساختار ارگانیک (آلی) تهی است و به راحتی می‌توان راه خود را در آن گم کرد. البته این مسیر به وسیله افراد روستایی نشانه‌گذاری شده است. در ادامه مسیر به یک جنگل استوایی مرطوب با درختانی که برگ‌های پهن دارد، می‌رسد. بعد از این جنگل‌ها باید به بالای صخره‌هایی با ارتفاع ۱۰۰ متر بروند و از آن طرف صخره‌ها پایین بیایند، هرچند وقتی در نوک این صخره‌ها هستند می‌توانند از یک وسعت دید کیلومتری مناظر اطراف را ببینند و در زیبایی‌های آن غرق شوند. سپس باید در یک پیاده‌روی ساده ولی طولانی به اندازه دو ساعت و نیم (بیشتر تابلوهای راهنما در این مسیرها به جای ذکر مسافت، مدت زمان طی مسیر را اعلام می‌کنند) به دهکده برسند. هر گردشگری در این مسیر احساس خواهد کرد که در ۶ نوع پوشش جغرافیایی کاملا متفاوت گام برداشته است که شاید در هیچ جای دنیا نتوان آنها را کنار هم پیدا کرد.
در حالی که طبیعت، زیبایی‌های خود را این مسیرها به نحوه احسن به نمایش می‌گذارد، وقتی که گردشگران به دهکده برسند، مردمی را مشاهده خواهند کرد که در خانه‌های تزئین شده با دست زندگی می‌کنند که وجود این خانه‌های جالب قطعاً به زیبایی منطقه می‌افزاید. صراحت و صمیمت خاصی بین مردم این منطقه وجود دارد که از لزوم اعتماد کردن به جامعه ناشی می‌شود و هیچ‌گاه نمی‌توان فردی را پیدا کرد که در منزل خود را قفل کرده باشد. گردشگران هر جایی که بروند به گرمی از آنها استقبال خواهد شد و این واقعیت تاریخی مردم این منطقه است که به راحتی هر فردی را در همسایگی خود می‌پذیرند.
صنعت گردشگری «مفاته» به شدت در حال رشد است و به همین منظور در منطقه «لا نوول» (La Nouvelle) که بزرگ‌ترین مسیر دره محسوب می‌شود، خانه‌هایی با سقف‌های شیروانی مخصوص اقامت گردشگران وجود دارد، همچنین در ادامه مسیر یک کلیسا، یک مدرسه که در اصل یک اتاق است به همراه یک داروخانه و یک گورستان نیز مشاهده می‌شود. در طول مسیر هم تابلوهای راهنمای بزرگ زردرنگ، به همراه دکه‌های کوچکی که ساندویچ و نوشیدنی‌های سرد و گرم می‌فروشند نیز وجود دارد که از داخل آنها صدای موسیقی هم به گوش می‌رسد. همچنین بعضی از کلبه‌های کوچک که در مسیر هستند، چیزهای زیبایی به عنوان سوغاتی به فروش می‌رسانند. در عین حال با وجود اینکه این مسیر برای طبیعت گردان باتجربه مناسب است، هنگام عبور از دکه‌های کوچک که در طول مسیر پیاده‌روی وجود دارند، بچه‌های پابرهنه و کوچکی هستند که به سرعت به سمت گردشگرها می‌روند و مؤدبانه و البته با حس کنجکاوی کودکانه‌ای سؤال می‌کنند که این گردشگران اهل کجا هستند و اینکه برای پیدا کردن مسیرها نیاز به کمک دارند یا خیر.
در فصول کم رونق سال که گردشگرهای کمتری به این مناطق می‌آیند، تعداد بیشتری از این کودکان را می‌توان دید که البته به جذاب شدن سفر و فراموش کردن طولانی بودن مسیر کمک شایانی می‌کنند. این کودکان بسیار مهربان هستند که گردشگرها را به کلبه‌های کوچک خود دعوت می‌کنند تا در صورت تمایل از آنها خریدی هم بکنند. وقتی یک گردشگر پای خود را به داخل یکی از این کلبه‌ها می‌گذارد درست مانند این است که سفری در زمان داشته و به گذشته رفته است. البته همین حس سفر به گذشته را وقتی که هر گردشگری به دهکده «مفاته» می‌رسد هم خواهد داشت، یک دهکده زیبا و قدیمی که کمتر آثاری از دنیای مدرن در آن مشاهده می‌شود.
منبع: کجارو
94104
