به گزارش اتاق خبر و به نقل از کجارو، از مکان‌های دست نخورده در لائوس و کامبوج، تا سواحل کم بازدید در برمه؛ جنوب شرقی آسیا پر از مکان‌های بکر و دست نخورده است که باید دید.
موآنگ نای، لائوس (Muang Ngoi, Laos)
این روستا که در شمال لائوس و در حاشیه رودخانه واقع شده، پر از کلبه‌های چوبی است و حتی بیشتر از همسایه نزدیکش نونگ کی او (Nong Khiaw) (برترین مقصد گردشگری لائوس)، دنج و آرام است. خوشبختانه، کار خاصی نباید انجام داد جز اینکه پایین تپه‌های سر‌سبز از تاب خوردن در بانوج‌ها و قایق‌سواری در امتداد رودخانه گل‌آلود نام او (Nam Ou) لذت برد.
موآنگ سینگ، لائوس (Muang Sing, Laos)
اقلیتی از مردم قبایل هنوز هم لباس‌هایی با بافت چند‌رنگ می‌پوشند. امروزه موآنگ سینگ، این مکان دوردست در برابر تپه‌های سبز در شمال لائوس، تبدیل به محلی برای راه‌‌نوردان ماجراجو شده است.
کوهستان‌های کاردامام، کامبوج (Cardamom Mountains, Cambodia)
آخرین سنگر مقاومت گروه خِمِر‌های سرخ، جایی که جنگ‌های چریکی ۲۰ سال به طول انجامید. با این حال این منطقه دور افتاده، امروزه جایگاه خود را به عنوان یک مقصد سازگار با محیط زیست و ماجراجویانه شناسانده است. در مسیر‌های پیاده‌روی چند روزه می‌توان روستا‌های کوچک، آبشار‌های پنهان و گله فیل‌ها را دید. گردشگران به سرپرستی راهنمایانی که خود یکبار در این جنگل‌ها جنگیده‌اند، هدایت و راهنمایی می‌شوند و در اقامتگاه و بانوج‌های موجود در جنگل، استراحت می‌کنند. اینجا یک مکان کاملا دنج و آرام است.
کِراتی، کامبوج (Kratie, Cambodia)
کِراتی شهری واقع در حاشیه رودخانه مکونگ است. اغلب گردشگران برای دیدن گونه نادری از دلفین‌ها موسوم به دلفین نهنگی پوزه‌کوتاه یا دلفین ایراوادی به این شهر سفر می‌کنند. شهر را روستا‌هایی دلنشین و انبوهی از جنگل‌های بامبو احاطه کرده است.
جزایر راجا آمپات، اندونزی (Raja Ampat, Indonesia)
این مجمع‌الجزایر دورافتاده و بسیار زیبا، شامل بیش از ۱۰۰۰ جزیره و یکی از بهترین مکان‌ها در جهان برای غواصی است؛ جایی که شما را هیجان‌زده می‌کند. تنها راه برای دیدن زیبایی‌های این جزایر سفر با قایق است. قایق‌های تفریحی بسیاری برای غواصان وجود دارد تا آن‌ها را به بازدید از چهار جزیره بتانتا، میسول، سالاواتی و ویجی او، موسوم به جزایر چهار پادشاه ببرد.
جزیره فلورس، اندونزی (Flores, Indonesia)
این جزیره توسط پرتغالی‌ها جزیره «گل‌ها» نامیده شد. فلورس جزیره‌ای با تپه‌های جنگلی و روستا‌های مسقف با پوشش حلبی است. در جاده مارپیچی سراسر جزیره، کلیسا‌های کاتولیک، خانه‌های چوبی تمیز و گله‌هایی از بز‌ها، گاو‌ها، خوک‌ها که دائم در حال حرکت در مسیر جاده هستند، به چشم می‌خورد. سواحل غرب فلورس از شگفت‌انگیز‌ترین مکان‌ها است. در جزیره کومودو می‌توان اژدهای کومودو را دید، بخشی از پارک ملی کومودو در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
جزیره بوناکن، سولاوسی، اندونزی (Bunaken Island, Sulawesi)
در دهه‌های گذشته این جزیره صحرایی تغییر چندانی نکرده است. دیواره‌های مرجانی جزیره را احاطه کرده و تنها یک مسیر خاکی به اطراف آن وجود دارد. جمعیتی بالغ بر ۴۰۰۰ نفر ساکن این جزیره هستند. غواصی در سطح بین‌المللی در این جزیره وجود دارد و می‌توان بیش از ۷۰ درصد گونه‌های ماهی غرب اقیانوس آرام را در این جزیره یافت.
پارک ملی رویال بلوم، مالزی (Royal Belum National Park, Malaysia)
یکی از قدیمی‌ترین جنگل‌های بارانی در جهان و منطقه‌ای با آبشار‌ها و دریاچه‌های زیبا، زیستگاه بیش از ۱۰۰۰ گونه از فیل‌های وحشی، خرس‌های آفتاب، ببر‌ها و پلنگ‌های سیاه است. تنها ۵ ساعت رانندگی تا شمال کوآلالامپور کافی است تا برای چند روزی از هیاهو و شلوغی شهر دور ماند.
جزیره ترینکو‌ماله، سری‌لانکا (Trincomalee, Sri Lanka)
با سفر به این جزیره از زیبایی‌های اقیانوس هند که هنوز بخش عمده‌ای از آن توسط صنعت گردشگری کشف نشده، لذت خواهید برد. تماشای ماهیگیرانی که با دست تور‌های ماهیگیری بزرگی را برای صید ماهی به آب می‌اندازند و دیدن نهنگ‌های آبی و تجربه یک ماساژ سر با هزینه‌ای کمتر از هزینه یک قهوه اسپرسو، خالی از لطف نخواهد بود.
جنگل‌های بارانی سینهاراجا، سری‌لانکا (Sinharaja rainforest, Sri Lanka)
جنگل‌های بارانی سینهاراجا، یک میراث طبیعی زیبا هستند و بخشی از اکو‌سیستم جنگل‌های بارانی سری‌لانکا را که دست نخورده باقی مانده، تشکیل می‌دهند. خوشبختانه این منطقه هنوز به خوبی شناخته نشده و به همین دلیل بکر باقی مانده است. می‌توانید در این جنگل‌ها پیاده‌روی و در آبشار‌های آن شنا کنید، اما باید مراقب مار‌ها و عنکبوت‌های سمی هم باشید.
جزایر کُن دائو، ویتنام (Con Dao islands, Vietnam)
جزایر کُن دائو فضایی بسیار آرام دارد. یکبار صاحب یکی از مغازه‌هایی که دوچرخه کرایه می‌دهند به ما گفت که تنها دو چراغ راهنمایی رانندگی وجود دارد که آن دو چراغ هم کار نمی‌کنند. این مجمع‌الجزایر متشکل از ۱۶ جزیره، در جنوب دریای چین در ۱۵۵ مایلی شهر هوشی مین قرار گرفته است. تنها یک جزیره به نام کُن سان مسکونی است و جمعیتی بالغ بر ۶۰۰۰ نفر ساکن آن هستند، هر چند از جزایر دیگر هم می‌توان بازدید کرد. زمانی کُن دائو زندان مخوف زندانیانی بود که توسط استعمار‌گران فرانسوی و ارتش آمریکا به اسارت گرفته شده بودند، اما امروزه به مکانی بسیار آرام با مردمانی شاد تبدیل شده است. با خلیج شنی دلربایش، جنگل‌های بارانی و صخره‌های مرجانی سالم، جذابیت‌های استوایی‌اش را به آسانی می‌توان درک کرد.
پارک ملی با بی، ویتنام (Ba Be National Park, Vietnam)
دریاچه ساکت و جالب با بی، بزرگ‌ترین دریاچه طبیعی در ویتنام است که جایگاهی آرام را برای تماشای قلل آهکی ناهموار سر بر آورده از آب ارائه می‌دهد. همچنین تپه‌های جنگلی انبوه کناره دریاچه پیشنهاد خوبی برای پیاده‌روی و لذت بردن از مناظر طبیعی و بکر است.
شهر کالاو، برمه (Kalaw, Burma)
شهر پر گرد و غباری که نقطه شروع سفر به حومه آرام شهر است. این تنها جایی در کشور است که می‌توانید بدون نیاز به تامین امنیت پیاده‌روی کنید. صنعت هتل‌داری هنوز در این منطقه توسعه پیدا نکرده و به همین دلیل کوه‌نوردان در صومعه‌ها شب را صبح می‌کنند.
مجمع‌الجزایر مرگویی، برمه (Mergui Archipelago, Burma)
این مجمع‌الجزایر به نام میِیک (Myeik) هم شناخته می‌شود، سواحل زیبای اینجا در جنوب کشور به وفور یافت می‌شوند که بسیاری از آن‌ها هنوز تا حد زیادی خالی از سکنه است و گردشگران به ندرت از آن بازدید می‌کنند. با اصلاحات دموکراتیکی که در برمه صورت گرفته، گردشگران مایلند تا با قایق‌های بادبانی تجاری مناطق بکر این مجمع‌الجزایر را کشف کنند.
منبع: کجارو
94104
