اتاق خبر - نمایش فیلم «زنی که نام ندارد» ساخته فرزاد خوشدست در جشنواره فیلم تصویر در حالی به نمایش درآمد که جمعیت زیادی در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران از پیشگامان سینمای مستند گرفته تا مدیران فرهنگی و شبکه مستند سیما حضور داشتند.
سیف‌اله صمدیان، دبیر جشنواره فیلم تصویر با اشاره به جمعیت زیادی که شامگاه 13 اسفند ماه برای تماشای این فیلم به خانه هنرمندان ایران آمده بودند، گفت: حضور بیش از انتظار این همه تماشاگر سه دلیل می‌تواند داشته باشد، یا سینمای مستند این همه قدرت پیدا کرده یا جشنواره تصویر سال انقدر مهم شده یا فرزاد خوشدست و همسرش دری رضایی کار بلدند که این همه تماشاچی قبولشان دارند!
او افزود: حرکت بسیار مثبتی که باعث به جریان درآمدن خون تازه‌ای در سیمای جمهوری اسلامی شده با حضور مدیر جوانش (امیر تاجیک) و حمایت عاطفی و حرفه‌ای که از سوی محمد آفریده در این کار می‌شود، نوید آینده روشنی را می‌دهد.
دبیر جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر عنوان کرد: بار‌ها گفته‌ام سیمای جمهوری اسلامی ایران بابت نشان ندادن خیلی از واقعیت‌های زندگی واقعی مردم ایران و جایگزین کردن آن با چیزهایی که اصولا و احتمالا به دل خیلی‌ها نمی‌نشیند، خیلی بدهکار ملت ایران است، به همین دلیل متاسفانه قبله تصویری خیلی از مردم ایران کانال‌های تلویزیونی آن‌سوی مرز‌ها شده است و کانون خانواده‌ها و خیلی از مسایل بنیادی ما متاسفانه از طریق سریال‌های بسیار سخیف ترکیه و... دستخوش بی‌هویتی فرهنگی و اجتماعی شده‌اند.
صمدیان گفت: حیف است که ما اینقدر چشم‌هامان را به روی واقعیت ببندیم و در این وضعیت گیر کنیم و نتوانیم مردم را مشتاقانه پای تلویزیون بنشانیم. با این حال با آمدن مدیریت و گروه اجرایی جدید شبکه مستند این امیدواری پیش آمده که این عظمت و خلاقیتی که در فیلم‌های مستند هست را بشود به گونه‌ای به بینندگان منتقل کنند و مردم را خیلی واقعی‌تر و از ته دل بنشانند پای شبکه‌های تلویزیون ایرانی.
او اضافه کرد: خودتان بهتر می‌دانید بیشتر از ۲۰ درصد برنامه‌های تلویزیونی دنیا نمی‌تواند خبر و فیلم‌های سینمایی باشد، بقیه‌اش یا مستند است و یا برنامه‌های تولیدی دیگر که ما در ایران از آن غافلیم. بعد‌ها هم که پشیمان شویم دیگر راه برگشت نخواهیم داشت. امیدوارم حمایت از ساخت فیلم‌های مستندی مثل «زنی که نام ندارد» که این دو جوان به سختی انجام داده‌اند و من از روز اول در جریان کارشان بودم، ادامه دار باشد.
امیر تاجیک، مدیر جوان شبکه مستند سیما، با ابراز خوشحالی از حضور در جشنواره فیلم تصویر گفت: تلاش ما در ۱۵ ماه گذشته این بوده که سینمای مستند را که سینمای بسیار خلاقی است، به جایگاه شایسته در رسانه ملی برسانیم. این کار بدون همکاری و کمک همه مستندسازان کشور می‌سر نبود. تنها کار ما این بود که بستر را فراهم کنیم تا تولیدات مجموعه‌ای به سمت تولیدات تک قسمتی و مستقل سوق پیدا کند و بتوانیم انشالله ادعا کنیم شبکه مستند خانه مستندسازان کل کشور است.
محمد آفریده، تهیه کننده و مدیر فرهنگی حوزه سینمای مستند، نیز با ابراز خوشحالی از حضور پرنشاط و علاقمند و با انرژی زیاد مخاطبان سینمای مستند، گفت: این حضور نشان داده که حوزه سینمای مستند همیشه به آبادانی حوزه فرهنگ می‌انجامد. امیدوارم دوستان با تلاش، پی گیری مستمر و امیدواری جریان سینمای مستند را در شرایط فرهنگی ما، منسجم‌تر و خلاق‌تر پیش ببرند.
اکبر عالمی، مدرس دانشگاه و کار‌شناس سینما و تلویزیون هم عنوان کرد: محمد آفریده 10 سال پیش از مرکز سینمای مستند و تجربی کناره گیری کرد. آن موقع آمار نشان می‌داد که ۲۴۰۰ مستندساز طراز اول در سراسر نقشه ایران در شهرهای کوچک و بزرگ مستندسازی می‌کنند. حالا بعد از ده سال آقای امیر تاجیک در شبکه مستند به ما ثابت کرد که این اندیشه که 10 سال پیش داشتم که چه آدم‌های تحسین برانگیزی با سن کم و با بودجه تقریبا صفر فیلم می‌سازند، حالا توسط شبکه مستند دیده می‌شوند. می‌خواهم به شما بگویم شبکه مستند دارد این جوان‌ها را می‌بیند.
فرزاد خوشدست کارگردان فیلم «زنی که نام ندارد» هم با اشاره به اینکه این مجموعه که برای تلویزیون و با مجوز سیما ساخته شده، اما بخشی از تصاویر در تلویزیون قابل نمایش نیست، عنوان کرد، شکل و نوع جنایتی که افراد حاضر در این فیلم انجام داده‌اند، آنقدر خوفناک است که محدوده سنی ۱۴ سال را برای نمایش آن درنظر گرفته‌ایم. هر اپیزود، داستان جداگانه‌ای دارد که هر کدام با رنگی از هم تفکیک می‌شود.
فرزاد موتمن، مرتضی رزاق کریمی، بابک کریمی، مرتضی کاخی، هادی منبتی، سعیده آبشناسان، محمد جامجو، بهزاد دورانی، علیرضا میرعلینقی، سیامک زمردی مطلق و... از جمله حاضران در این برنامه نمایش فیلم بودند.
«زنی که نام ندارد» با همکاری قوه قضائیه و به سفارش شبکه مستند سیما ساخته شده و درباره زنانی است که به دلیل جرم‌های گوناگون زندانی شده‌اند. محل تصویربرداری این مستند در زندانی در شهرری بوده و اسیدپاشی، قتل، مشکلات مالی و کودک آزاری از جمله جرایمی است که این زندانیان مرتکب شده‌اند.
94110
