اتاق خبر - تا طالبان را به گفت و گوی رو در رو وادارد، به در بسته خورده و مقام های بلندپایه افغان، پاکستان را عامل این بن بست می دانند.
این چهار کشور پس از چهار دور گفت و گو از طالبان خواسته بودند تا بر سر میز گفت و گو با افغانستان حاضر شود و سهمی از قدرت را به صورت مسالمت آمیز درصحنه سیاست در اختیار بگیرد، اما این گروه در اطلاعیه ای با تعیین پیش شرط هایی مبنی بر خروج نیروهای خارجی و خارج شدن از فهرست سیاه سازمان ملل، نقشه صلح ترسیم شده را رد کرد و گفت و گوهای چهارجانبه را بیهوده دانست.
مقام های افغانستان پس از موضع گیری تند طالبان، بار دیگر ناکامی های صلح در این کشور را متوجه پاکستان دانستند و اسلام اباد را متهم کردند برخلاف تعهداتی که درگفت و گوهای چهارجانبه داده، در عمل به آن پای بند نبوده است وازطالبان وگروه های تروریستی در افغانستان دفاع می کند.
«فضل هادی مسلمیار»رییس مجلس سنای افغانستان پس از پرتاب چهار راکت به ساختمان نمایندگان مجلس این کشورگفت: تا زمانی که اسلام آباد در روابط خود با افغانستان برای مقابله با تروریست ها صادق نباشد، بی ثباتی در این کشور ادامه خواهد داشت و پشتیبانی پاکستان از طالبان، کشور را در ناامنی فرو برده است.
وی تصرح کرده که اسلام آباد به دنبال حکومتی دست نشانده در افغانستان وخواهان هرج و مرج در این کشور است و در چنین شرایطی باید خود ما برای تامین صلح و ثبات در کشور بپاخیزیم و دولت وحدت ملی نیز نباید به روند صلح در افغانستان دل ببندد.
راکت ها درست در زمانی به مجلس نمایندگان افغانستان اصابت کرد که مسئولان بلندپایه امنیتی و دفاعی این کشور برای پاسخ به پرسش هایی در زمینه گسترش ناامنی ها به مجلس فراخوانده شده بودند و«مسعود اندرابی» در همین نشست تصریح کرد که سازمان اطلاعات ارتش پاکستان به طور مطلق از طالبان حمایت می کند وآنان را به گسترش جنگ در افغانستان ترغیب می نماید.
«محمد اصف صدیقی»یک عضو مجلس سنای افغانستان نیز ابراز عقیده کرده که برخی از کشورهای همسایه نمی خواهند افغانستان به امنیت وآرامش دست یابد واضافه کرد:درطول 15 سال گذشته همواره گفت وگوهای افغانستان و پاکستان، تنها روی کاغذ خلاصه شده و به نتیجه ملموسی نرسیده و توافق های طرفین، باید تدبیر بنیادین در این خصوص اندیشیده شود.
«محمد اشرف غنی»رئیس جمهوری افغانستان نیز که از چند ماه قبل مواضع تند و شفافی درقبال پاکستان اتخاذ کرده، بار دیگر در دیدار بزرگان اقوام ونمایندگان منطقه جنوب این کشور گفت که در راستای برقراری صلح درکشور باید با پاکستان به «نتیجه اساسی» برسیم.
این تحولات درشرایطی است که «محمود صیقل» نماینده دائم افغانستان در سازمان ملل متحد به تازگی از تهیه و طرح گزارشی در این سازمان خبر داده وگفته است «طی سه ماه گذشته دست کم 56 مورد نقض حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان از سوی پاکستان مستند شده است.»
برخی از رسانه ها و فعالان سیاسی افغانستان از وزارت خارجه این کشور خواسته اند تا این موضوع را در سطح مجامع بین المللی از جمله سازمان همکاری کشورهای اسلامی و سازمان شانگهای به طور گسترده مطرح کند و خواهان مداخله جامعه جهانی شود و از هم پیمانان راهبردی کابل نیز خواسته شود تصمیم مشترکی در قبال پاکستان اتخاذ کنند.
درهمین حال«حکمت خلیل کرزی»معاون سیاسی وزارت امورخارجه افغانستان، از به بن بست رسیدن گفت وگوهای صلح افغانستان خبر داده و بدون اشاره به سرنوشت گفت وگوهای چهارجانبه گفته است که پاکستان به تعهداتی که درقبال افغانستان درگفت وگوهای چهارجانبه داده، عمل نکرده است.
افغانستان، پاکستان، چین و آمریکا در بیانیه های پایانی چهار نشست خود که دو دور آن در کابل و دور دیگر در اسلام آباد برگزار شد، به اقدام ها یا طرح های خود برای برقراری صلح در افغانستان اشاره نکردند و از چگونگی رسیدن به صلح و امنیت در این کشور و یا تعهد کشورهای گفت و گو کننده سخنی نگفتند.
با این حال«حنیف اتمر»مشاورامنیت ملی افغانستان وتاثیرگذارترین فرد امنیتی درکابینه این کشورپس ازگذشت چند روزاز برگزاری چهارمین دور گفت و گوهای هماهنگی چهارجانبه تصریح کرد که پاکستان متعهد شده تا در صورت حضور نیافتن طالبان در گفت و گوهای صلح، نسبت به برخورد با آنان اقدام کند.
کابل درست درشرایطی اسلام آباد را متهم به پشتیبانی ازطالبان می کند که درروزهای گذشته شدیدترین حمله های تروریستی دامنگیر پاکستان شده است و هفته گذشته یک انفجار مهیب در این کشور ده ها کشته بر جای گذاشت و دولت پاکستان نتوانست مانع برگزاری تظاهراتی که گفته می شود حامیان این حمله تروریستی مهیب آن را تدارک دیده بودند، شود.
اگرچه انگشت اتهام ها به طور طبیعی پس از اظهارات «سرتاج عزیز» مشاور سیاست خارجی و امنیت ملی پاکستان که گفته بود به دلیل حضور رهبران و فرماندهان ارشد طالبان و خانواده های آنان درخاک پاکستان، بر آنان نفوذ دارد و آنان را به پای میز گفت و گو خواهد آورد، می تواند به سمت پاکستان نشانه رود، اما اینک طالبان خود را در وضعیتی می بیند که توان آن را دارد تا از کنار خواسته های پاکستان بی اعتنا بگذرد.
طالبان دریک سال گذشته بخش زیادی ازاستان هلمند را همان گونه که پیش از حمله گسترده به این استان، وعده داده بود به تصرف خود درآورده است و نیروهای آنان در نزدیک به یک سوم از خاک افغانستان حضور دارند و شواهد نشان می دهد که رهبران و فرماندهان طالبان برای بی اعتنایی بیشتر به خواسته های پاکستان، درصددند تا به هلمند نقل مکان کنند. جایی که با وجود اعزام نیروهای کمکی آمریکا و انگلیس، هنوز طالبان در آنجا میدان داری می کنند.
دیرنیست که دست کم اعضای شورای کویته طالبان نشست های خود را در «موسه قلعه» استان هلمند برگزار کنند. در آن صورت پاکستان تعهدی برای آوردن طالبان به پای گفت و گوهای صلح نخواهد داشت. زیرا رهبران و فرماندهان آنان دیگر در کویته پاکستان حضور نخواهند داشت تا بر آنان نفوذ داشته باشد.
94110
