اتاق خبر- عضو ستاد اقتصادی پساتحریم اتاق تهران معتقد است برای پیشبرد اهداف اقتصادی و مدیریت دوران پسا برجام به نفع کشور ایران باید از ظرفیت های بند 27 برجام استفاده کند.
بهروز علیشیری می گوید:« براساس این بند اعلام شده که طرف های ایران (آمریکا و اروپا) باید اقدامات اجرایی ، مدیریتی و مقرراتی مناسبی را تحت عنوان «راهنمای عمل» انجام دهند تا از اثر بخشی و وضوح برداشتن تحریم ها اطمینان حاصل شود. سپس این راهنما را منتشر خواهند کرد تا در اختیار همگان قرار گیرد. در این بند آمده است که آن طرف ها خود را متعهد می دانند تا در طراحی و انتشار این راهنمای عمل با طرف ایرانی مشورت کنند و نظرات ایران را بگیرند. از آنجایی که این راهنما برای ما و شرکای اقتصادی ما بسیار مهم است و می تواند در دوره های مختلف اصلاح و بازنگری شود، باید روی این متن و الزامات آن بیش از متن برجام کار می شد. اما در مورد این بند و در عین حال اقدامی که توسط آمریکا و اروپا در انتشار این راهنمای عمل صورت گرفت در داخل سکوت معناداری وجود دارد! دلیل این سکوت را نمی دانم، اما باید بگویم این بند (27) در حال حاضر از خود متن برجام برای فعالان اقتصادی و شرکای تجاری ایران مهمتر است.»
او با تاکید بر استفاده از ظرفیت های بند 27 در ادامه اظهار کرد:« بنظرم یکی از ظرفیت های خوب تعریف شده در برجام که می تواند به ما کمک کند تا ابهامات موضوعی رفع تحریم ها مندرج در متن را بیشتر بشکافیم و نقایص و یا جملات مبهم آن را بر طرف کنیم و یا قاعده و اصول بازی طرف ها و شرکای تجاری خود را در آن به وضوح تعریف کنیم، ظرفیتی است که در بند 27 برجام وجود دارد.»
این عضو ستاد اقتصادی پساتحریم اتاق تهران درباره این که مقامات کشورمان چه نقشه در تهیه راهنمای عمل طبق توافق داشته اند،می گوید:« راهنمای برداشتن تحریم های وزارت خزانه داری آمریکا اگرچه بیش از چهل صفحه است اما هنوز برای اقدام توسط موسسات اقتصادی خارجی و رفع آثار روانی و تابوهای تحریم و برطرف کردن ابهامات خود برجام به قدر کافی وضوح ندارد. من مطلع نیستم که مقامات ما تا چه اندازه در تدارک این راهنماها نقطه نظرات خود را اعمال کرده اند، لیکن می توانیم و باید بتوانیم این متون را شفاف تر و روانتر و مطابق با روح برجام بازنگری و تدوین کنیم. در متن بند 27 این حق را برای طرف ایرانی قائل شده اند که طرف مشورت قرار گیرد. لذا یک فرصت مطلوب است. اگر چه فکر می کنم اگر این اقدام را قبل از روز اجرا انجام می دادیم، قدرت چانه زنی مذاکراتی بالاتری داشتیم. اما هنوز هم این فرصت وجود دارد و بر پایه یک رویه تعریف شده ، می توان این راهنماها را بازنگری و اصلاح کرد.» به گفته او ایران باید حتما برای تعریف و روشن کردن مسیر فعالیت های اقتصادی بین الملل خود و ایجاد اطمینان و آرامش در میان شرکای بالقوه برای زمینه سازی فعالیت کار اقتصادی بلند مدت، متن این راهنماها را بازنگری کند.
او همچنین درباره این که چرا فعالیت های اقتصادی ایران در سطح بین المللی پس از توافق هسته ای از سرعت مورد انتظار برخوردار نبوده است، می گوید:« دلایل مختلفی برای عدم تحقق فوری انتظارات می توان بیان کرد اما اصلی ترین دلیل تعارض میان رویاهای طرفین اصلی منازعه است. ایران به دنبال گریز از محدودیت های بین المللی اقتصادی خود بود، به گونه ایی که حداقل امتیاز را در حوزه فعالیت های صلح آمیز هسته ایی خود بدهد و باید بگویم که آمریکا از طریق برجام صرفا به دنبال محدود سازی و مدیریت کردن برنامه هسته ایی ایران نیست، بلکه راهبرد مهار ایران را دنبال می کند. لذا ملاحظه می کنید که هیچ یک از تحریم های ایران لغو یا برچیده نشده اند و سایه تحریم های جدید به طور دائمی بر روابط شکننده دو جانبه سنگینی می کند. تحریم های ایران به گونه ایی تحت کنترل و مدیریت شده در برخی بخش ها و آن هم به صورت مشروط و در اجرا متوقف شده اند.»
علیشیری با بیان اینکه شکنندگی توافق هسته ای چقدر بر روابط اقتصادی و مذاکرات اقتصادی آینده تاثیر خواهد گذاشت، می گوید:« معتقدم اقتصاد ایران در عرضه روابط بین المللی خود، دست کم در طی یک دهه آتی، تحت تاثیر محدودیت ها و الزامات برجام خواهد بود. این همان چیزی است که من از آن بعنوان «شرایط آچمزی» اقتصادی ایران نام می برم. در شرایط آچمزی، قدرت مانور و انعطاف بازیگران اقتصادی و سیاست گذاری، کاهش خواهد یافت. این محدودیت ها برای شرکای تجاری خارجی ما هم خواهد بود. آنها هم ملاحظات کافی را در روابط تجاری و سرمایه گذاری خود در نظر خواهند گرفت و به شکنندگی های موجود آگاهی کافی دارند.»
منبع: اتاق تهران
94106
