اتاق خبر - سمیرا حاجی امیدی، کارشناس روانشناسی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه قزوین با اشاره به اینکه افراد سودجو به‌سختی می‌توانند وسیله‌ای را به کسی ببخشند و یا حتی وسایل بلااستفاده‌ی خانواده را دور بیندازند، اظهار کرد: این افراد همیشه یک انباری پر از وسایل بدون استفاده دارند و با استدلال اینکه شاید یک روزی به کار بیاید، آن‌ها را نگه داشتند.
وی با اشاره به پیشنهادی که شاید برای کاهش این اقدامات سودجویانه مؤثر باشد، توضیح داد: می‌توان اطراف دیوار مهربانی را با عکس‌های کودکان کار که غذا و پوشاک مناسبی ندارند پر کرد، چراکه بار روانی که این تصاویر فراهم می‌کند، نوعی مانعِ شناختی برای این افراد سودجو ایجاد کرده و علاوه بر این، همان‌طور که تشویق و حمایت از دیوار مهربانی در فضای مجازی باعث شد که این عمل به‌سرعت در ایران گسترش پیدا کند، به همین منوال نیز می‌توان با مذموم شمردن و اعلان بیزاری ازاین‌گونه سودجویی‌ها در فضای مجازی، یک مانع روانی دیگر برای این حرکت ایجاد کرد.
حاجی امیدی با بیان اینکه هر فردی یک تعریف "من خوب هستم" از خود دارد و به‌طور طبیعی برای اینکه دچار ناهماهنگی شناختی نشود، سعی می‌کند تا در مقابل مکانیسم‌های ذهنی، روانی و دفاعی مقاومت کند، گفت: هماهنگی شناختی یعنی عمل انسان در تضاد آن تعریفی که از خودش دارد، قرار نگیرد.
این کارشناس روانشناسی با تأکید بر اینکه همه‌ی مردم به هماهنگی شناختی احتیاج دارند، یعنی اگر از خودشان تعریف می‌کنند، عمل آن‌ها نیز باید در راستای همان حرف قرار گیرد، خاطرنشان کرد: اگر کسی کاری را بد می‌داند یا انجام نمی‌دهد و یا اینکه توجیهی برای کار خود پیدا می‌کند، این توجیه درواقع در اثر هماهنگی شناختی انجام می‌شود.
وی با بیان اینکه هر عملی را می‌توان براثر هزینه‌ها و پیامدهای منفی و منفعت‌های آن تحلیل کرد، افزود: دیوار مهربانی نیز می‌تواند از نگاهی دارای پیامدهای منفی باشد و جامعه با نشر اخبار دیوار مهربانی در فضای مجازی، دچار سیری شده و اشتیاق آن‌ها برای عمل کردن در خارج از فضای مجازی کور شود، به این صورت که فرد با دیدن و تأیید پیامک‌های مربوط به یخچال و دیوار مهربانی از خودش راضی شده و در دنیای واقعی دیگر به انسان‌ها کمک نمی‌کند.
حاجی امیدی با اشاره به اینکه امروزه در باب یخچال و دیوار مهربانی تقلیل مسئولیت اجتماعی به وجود آمده و همه مسئولیت کمک کردن را بر عهده دیگران می‌دانند، اضافه کرد: فرد با دانستن این امر که یک دیوار مهربانی وجود دارد و حتماً افرادی هستند که لباس‌ها را آنجا می‌گذارند و نیازی نیست که از سوی او به‌طور مستقیم اقدام شود، دچار تقلیل مسئولیت شده است و دیگر علاقه‌ای به کمک در دنیای حقیقی ندارد.
ایسنا
94110
