اتاق خبر- حميدرضا صالحي هم از چهره‌هاي مشترك خانه صنعت، معدن و تجارت و اتاق بازرگاني است. وي كه در دوره هفتم اتاق بازرگاني به اين تشكل راه يافت در اين دوره نيز در هيات نمايندگان اتاق بازرگاني، صنايع، معادن و كشاورزي تهران و به تبع آن هيات نمايندگان اتاق ايران حضور دارد و در اتاق تهران نايب‌رييس يك كميسيون است. از سوي ديگر وي دبيركل فدراسيون صادركنندگان انرژي محسوب مي‌شود و از اين تشكل در خانه صنعت نيز حضور دارد. در دوره قبل وي موفق شد در هيات رييسه خانه صنعت، معدن و تجارت تهران حضور داشته باشد. با نزديك شدن انتخابات اين تشكل به سراغ وي رفتيم تا از نظراتش درباره وضعيت خانه صنعت مطلع شويم.
شما هم در خانه صنعت، معدن و تجارت تهران عضو هيات‌مديره هستيد و هم در ساير تشكل‌ها همچون اتاق بازرگاني حضور داريد. با اين حساب كارنامه خانه صنعت تهران را در دوره گذشته چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
كارنامه هر تشكلي را بايد به نسبت دوره‌هاي گذشته و پيشينه همان تشكل سنجيد. با در نظر گرفتن وضعيت خانه صنعت، معدن و تجارت تهران در اين دوره و دوره‌هاي گذشته بايد بپذيريم كه روند اين خانه مانند ساير خانه‌هاي صنعت در ايران رو به رشد بوده است. در اين دوره بر خلاف دوره‌هاي قبل نگاه كلي به آوردن همه صنعت و چهره‌هاي صنعتي در خانه بود. ما به دنبال اين بوديم كه نظر همه بخش‌هاي صنعت جمع‌آوري و شنيده شود. شايد مهم‌ترين سياست اين دوره خانه اول آوردن همه تشكل‌ها از بخش‌هاي مختلف اقتصاد و دوم پيگيري مشكلات آنها بود. از طرف ديگر امروز با اين واقعيت روبه‌رو هستيم كه اتاق بازرگاني و برخي تشكل‌هاي ملي در حال قوي شدن هستند و در اينجا بايد پرسيد خانه صنعت چگونه مي‌خواهد نقش خود را در كنار آنها تعريف كند. شايد مهم‌ترين نقشي كه در اين ميان تعريف شد ظرفيت‌سازي از طريق استفاده از يك ارتباط تاريخي خانه‌ها با وزارت صنعت، معدن و تجارت بود كه باعث ايجاد ميز پاسخگويي در سازمان صنعت، معدن و تجارت شد. در حال حاضر خانه صنعت ارتباط بسيار خوبي با سازمان صنعت، معدن و تجارت دارد. در مقابل نقشي كه در كلان براي خانه تعريف شده بود نهادي براي مذاكره با دولت درباره مسائل صنعتي بود. البته اتاق هم صنعت را به واسطه بخش دوم نامش پوشش مي‌دهد و اتفاقا در اين راستا ظرفيت بالايي دارد. بسياري از اعضاي خانه و اتاق نيز مشترك هستند كه از جمله آنها مي‌توان به تشكل‌هاي صنعت برق و نساجي اشاره كرد به همين دليل سعي شد تعاملي بالا با اتاق براي يكسان‌سازي صحبت‌ها صورت پذيرد.
نام كامل اين تشكل خانه صنعت، معدن و تجارت است و نام كامل اتاق، اتاق بازرگاني، صنايع، معادن و كشاورزي. درحقيقت موضوع فعاليت هر دو تشكل يكسان است و هر دو مدعي بحث تشكل تشكل‌ها هستند. با اين حساب خط تمايز ميان خانه صنعت و اتاق بازرگاني در چيست؟
اين سوال كاملا جدي است و تا زماني كه فرق اين دو تشكل روشن نشود و ميان اهداف و ماموريت‌هاي آنها تميز قائل نشويم نمي‌توانيم انتظار عملكرد مثبت در اين دو تشكل را داشته باشيم. در 2 سال گذشته راه‌حلي كه توسط ما اتخاذ شد زياد كردن هماهنگي ميان خانه صنعت و اتاق بازرگاني بود. زماني اين دو تشكل بيشتر حالت رقيب را داشتند اما امروز اين دو تشكل داراي اعضاي مشترك بسياري در سطح مديران آنها هستند. ديگر نه اتاق به دنبال حذف خانه صنعت است و نه خانه به دنبال چسبيدن به اتاق بازرگاني است. با اين وجود نياز به يك نقشه را براي اين دو و تفكيك ماموريت‌هاي آنها كاملا احساس مي‌شود كه در اين دوره وجود نداشت. اگرچه مسائلي كه توسط خانه پيگيري مي‌شود اتاق هيچگاه انجام نمي‌دهد. براي مسائل خانه بيشتر به مشكلات اعضاي خود مي‌پردازند. همچنين ارتباط با نهادهاي صنعتي در خانه بيشتر است ولي اساسا مي‌توان انتظار كاركردهاي بسيار بزرگ‌تر از اين در صورت تفاوت اين دو تشكل را داشت. ظرفيت بزرگي در صورت همكاري اين دو مجموعه وجود دارد كه دولت هم مي‌تواند از آن استفاده كند ولي به دليل تداخل وظايف بخش مهمي از اين پتانسيل به هدر مي‌رود. در حقيقت با تفكيك وظايف مي‌توان انتظار ايجاد ظرفيت‌سازي براي بخش خصوصي را داشت. مشكل اساسي اين است كه در بحث صنعت به صورت كلان- نه در سطح اعضا- مساله خانه و نقش تعيين‌كننده آن در نظر گرفته نمي‌شود. همچنين داشتن 2 متولي سردرگمي‌هايي را در بخش خصوصي ايجاد كرده است.
طبيعتا هيچ تشكلي بدون ايراد نيست. مهم‌ترين ضعف خانه صنعت، معدن و تجارت تهران در دوره اخير از نظر شما چه بود؟
مهم‌ترين مشكل خانه صنعت، معدن و تجارت تهران در اين دوره بحث درآمدها و وضعيت مالي آن بود. اصولا يك تشكلي زماني ضريب نفوذ خود را افزايش خواهد داد كه از نظر مالي داراي استقلال كافي باشد و بتواند با استقلال مالي كافي در صحبت كردن نيز مستقل ظاهر شود. اين مشكل به پاشنه آشيل خانه صنعت، معدن و تجارت تهران بدل شده است. خانه از طريق حق عضويت انجمن‌ها و تشكل‌هاي عضو خود سرپا است و اين اعضا نمي‌توانند حق عضويت خود را به موقع بپردازند، چراكه اين تشكل‌ها خود با مشكلات مالي روبه‌رو هستند و فعالان اقتصادي حق عضويت در تشكل‌ها نمي‌پردازند. مشكلات مالي در خانه صنعت در عمل مشكلات زيادي در اين دوره ايجاد كرد و جلوي بسياري از فعاليت‌هاي مناسب اين تشكل را گرفت. نداشتن درآمد مكفي بسياري از برنامه‌ها را عقب انداخته است. با اين حساب بايد گفت، ظرفيت خانه صنعت تهران مي‌توانست بسيار بيشتر از اين باشد و مطالبات بيشتري از سوي اين تشكل بايد پيگيري مي‌شد.
منبع: تعادل
94106
