اتاق خبر: کوچه لولاگر یک کوچه قرینه است که تمام خانه‌ها، نماها، بالکن‌ها و پنجره‌های آن و حتی درختان کاشته شده درون خانه‌ها به‌صورت قرینه و موازی از ابتدا ساخته‌شده است. به‌محض ورود در این کوچه با بالکن‌ها، پنجره‌ها و نماهای شیشه‌ای مشابه در دو طرف کوچه مواجه می‌شوید که تا انتهای کوچه نیز ادامه دارد. اگرچه سال‌ها از عمر ساختمان‌ها و کوچه لولاگر می‌گذرد اما با توجه به ادامه حیات در یک‌سوی کوچه و زندگی ساکنان در آن توسط مالکان اصلی، می‌توان نشانه‌هایی از زندگی قدیمی را در این محل دید. اما مهم‌ترین و اصلی‌ترین دلیل حیات این کوچه زیبا؛ وجود اولین پیتزا فروشی تهران است که با سبک خاصی که دارد مردم را بسوی خود جذب کرده و رونق خاصی به محل بخشیده است.
کوچه لولاگر یک کوچه قرینه است ، ساختمان های این کوچه
اینجا یک پیتزافروشی معمولی نیست! اولین پیتزافروشی ایران است، پس باید توقع داشته باشید که کاملا متفاوت باشد. اینجا رسم و رسوم خودش را دارد و اگر شما تا به‌حال به اینجا نیامده باشید حتماً غافل‌گیر خواهید شد. در این پیتزافروشی می‌توانید از ۷ نوع پیتزایی كه دارد یکی را انتخاب کنید. البته پیشنهاد من پیتزا مخلوط و یا پیتزا قارچ است.
لطفا خالی نبندید !!
حالا نوبت سفارش دادن است؛ وقتی شما یک پیتزا مخلوط سفارش دهید؛ فروشنده ابتدا اسم شما را می‌پرسد! و شما حتماً باید اسم كوچك خود را بگویید درغیر این‌صورت دوباره اسمتان را خواهد پرسید. بعداز آن بلافاصله ۴۰۰-۵۰۰ گرم كالباس كه داخل فویل گذاشته‌شده را به شما می‌دهد، شاید تعجب كنید و باخود بگویید كه من پیتزا سفارش داده‌ام نه كالباس خام!
این كالباس‌ها كه به‌صورت نامنظم برش خورده، از معمولی‌ترین كالباس‌های موجود بازار است و دراصل پیش‌غذای شما محسوب می‌شود که شما می‌توانید آن را با سس، آویشن و فلفل میل کنید. درواقع به ازای هر پیتزایی که سفارش بدهید یكی از این كالباس‌ها به‌صورت رایگان به شما داده خواهد.
پیتزا آماده است
معمولاً همیشه همه‌ی میزها پُر است و شما مجبور می‌شوید مانند سایر مشتری‌ها بیرون مغازه روی یک صندلی ساده پلاستیکی بنشینید.
زمانی که پیتزای شما آماده می‌شود یک نفر اسم شمارا بلند صدا می‌زند. پیتزای پیش‌روی شما ترکیبی از یک نان بسیار نازک و تکه‌های بزرگ کالباس، سوسیس،قارچ و سایر مواد لازم به همراه مقدار زیادی سس آویشن است. نکته جالب دیگر این است که اینجا هنوز هم نوشابه‌های شیشه‌ای وجود دارد.
این مکان در سال ۱۳۴۰ تأسیس‌شده است و مالک آن «آقا داوود» به همراه یکی از دوستان «ارمنی» خود، این پیتزافروشی را راه‌اندازی کرده‌اند. بعد از مدتی شریك او به خارج مهاجرت می‌کند و داوود مجبور می‌شود که به‌تنهایی اینجا را اداره کند. همه‌چیز در اینجا از همان روز اول بسیار ساده بوده و حالا نیز همان‌طور باقی‌مانده است. قیمت اولین پیتزا در اینجا (۱۱ قرون) و امروز نیز قیمت هر پیتزا ۱۵ هزار تومان است.
درضمن یادتان باشد برای رفتن به این پیتزافروشی حتماً باید پول نقد داشته باشید زیرا در آنجا کارت‌خوان موجود نیست! دراین مغازه، سالاد و سیب‌زمینی هم وجود ندارد، اگر بخواهید پیتزا را با خود ببرید، آن را درون جعبه نمی‌گذارند، بلكه داخل یک فویل می‌پیچند و به‌همراه یک دسته كالباس به شما می‌دهند.
بعد از پایان غذا هنگام خروج از شما می‌پرسند: «سیر شدی؟»
منبع: کجارو
94104
