اتاق خبر - از آنجا كه «تسای» از اعضای حزب دمكراتیك ترقیخواه است كه از دیدگاه چین دارای دیدگاه و اساسنامه استقلال طلبانه می باشد، روابط دو طرف با مسائل بغرنجی روبرو شده است.
در همین ارتباط چین بار دیگر بر فشارهای خود بر تایوان در مجامع بین المللی افزوده و خواستار اجرای اصل «چین واحد» شده است.
از سوی دیگر پكن نگران است كه رئیس جدید حكومت تایوان درصدد پیشبرد برنامه های استقلال طلبانه باشد و اوضاع در تنگه تایوان را بحرانی كند.
مراسم تحلیف «تسای اینگ ون» بیستم ماه می (31 اردیبهشت) برگزار می شود اما از هم اكنون رسانه های گروهی چین بر مسائل تایوان متمركز شده اند و تحولات این جزیره را دنبال می كنند.
تایوان و چین در سال 1992 میلادی در باره روابط دوجانبه و اجرای اصل چین واحد گفت و گو كردند و در آن زمان به تفاهم رسیدند كه مسائل بر اساس این اصل تفسیر شود و تایوان از اعلام استقلال خودداری ورزد.
با این وصف انتخاب «تسای» در سال جاری میلادی كار را بر چین سخت كرده و این كشور نگران است روابط دو طرف در عرصه های سیاسی، اقتصادی و دیپلماتیك بار دیگر پیچیده شود.
به همین سبب تلاش پكن بر این اصل استوار شده است كه روابط مهم اقتصادی دو سوی تنگه تایوان را به تایپه گوشزد كند.
روزنامه ارگانی «گلوبال تایمز» كه دیدگاه رسمی كشور را منتشر می كند، هشدار داده است كه تایوان از لحاظ اقتصادی به شدت به چین وابسته است.
نشریه می نویسد كه خانم «تسای» پس از روی كار آمدن با چالش های عمده ای روبرو خواهد شد كه از مهمترین آنها وضعیت نامطلوب اقتصادی در تایوان است.
روزنامه پا را از این فراتر گذاشته و نوشته است كه تایوان بدون ارتباطات اقتصادی با چین یك «اقتصاد مرده» است.
آمار نشان می دهد كه نزدیك به 40 درصد از رشد ناخالص داخلی تایوان بر صادرات كالا به چین استوار است و این جزیره همواره از مازاد تجاری با چین بهره می برد.
نزدیك به سه میلیون و 400 هزار چینی در سال گذشته میلادی به عنوان گردشگر به تایوان سفر كردند و چینی ها بیشتر از هر زمان دیگری در تایوان هزینه می كنند و توقف این برنامه خسارات سنگینی برای تایوان همراه خواهد داشت.
به نظر می رسد كه در چنین شرایطی آنچه چین دنبال می كند اینكه تایوان در مسیر استقلال حركت نكرده و تلاش نكند تا اوضاع متوازن فعلی را بر هم زده و با نزدیك شدن به كشورهای غربی بخصوص آمریكا روابط خود را با پكن تیره سازد.
چین در شرایط فعلی درگیر تنش های بالقوه ای در دریاهای شرقی و جنوبی و همچنین شبه جزیره كره است و نمی خواهد با شروع دور تازه ای از تشنجات در تنگه تایوان خود را در احاطه توفان جدید دریایی قرار دهد.
چین منطقه تایوان را كه در سال 1949 میلادی در پایان یك جنگ داخلی از این كشور جدا شد، بخشی از خاك خود می داند و استفاده از اقدام نظامی در صورت اعلام استقلال از سوی این منطقه را منتفی ندانسته است.
رهبری منطقه تایوان در سالهای 2000 تا 2008 بر عهده «چن شویی بیان» از حزب حاكم دمكراتیك ترقیخواه بود كه در این مدت روابط منطقه با چین در شرایط بسیار نامناسبی قرار داشت و چین نهایتا این فرد را یك استقلال طلب و خائن معرفی كرد.
اما از سال 2008 میلادی كه «مایینگ جئو» از حزب «كومینتانگ» (ناسیونالیست) قدرت را در دست گرفت روابط تایوان با چین بهبود یافت و دو طرف برای نخستین بار چندین توافقنامه اقتصادی امضا كردند.
حال چین نگران است، «تسای اینگ ون» كه مخالف سیاست های دولت چین و حزب كومینتانگ است، با روی كار آمدن شرایط منطقه را به گذشته بازگرداند.
ایرنا
94110
