اتاق خبر: سال ۸۸ و در آستانه ماه رمضان بود که هیات دولت وقت (دولت دهم احمدی نژاد) مصوب کرد «در کلیه استان‌ها به استثنای تهران فعالیت اداری، صبح‌ها با یک ساعت تاخیر شروع و در بعدازظهر نیز یک ساعت و نیم زودتر خاتمه یابد. هرگونه فعالیت فوق برنامه قبل یا بعد از پایان ساعت کار انجام گیرد. در تهران نیز ساعت شروع فعالیت اداری نه (۹) صبح و ساعت پایان کار چهارده (۱۴) تعیین می‌شود. هرگونه فعالیت فوق برنامه قبل یا بعد از پایان ساعت کار انجام شود.»
این مصوبه دولت اعتراض رئیس مجلس هشتم یعنی علی لاریجانی را در پی داشت و او در نامه ای اعتراضی به احمدی نژاد خواستار بازگرداندن ساعات کاری به حالت عادی در ماه رمضان شد. کاهش ساعات کار ادارات در ماه مبارک رمضان به چالشی بزرگ بین دولت و مجلس شده بود تا جایی که کار به شکایت از مصوبه دولت به دیوان عدالت اداری کشید و دیوان عدالت هم مصوبه را تایید کرد.
با این حال احمدی نژاد به هشدار های مجلس شورای اسلامی توجه نکرد و تا پایان کار دولت دهم ساعات اداری در ماه مبارک رمضان کاهش می یافت تا اینکه دولت یازدهم روی کار آمد و این دولت تغییر ساعات کاری ادارات در ایام ماه مبارک رمضان را غیرقانونی اعلام کرد. اما در سال ۹۳ با وجود آنکه سخنگوی دولت کاهش ساعت کاری کارمندان را منتفی اعلام کرده بود مرکز پژوهش‌های مجلس در همان سال اعلام کرد دولت برای تغییر ساعت کاری کارمندان منع قانونی ندارد.
اما امسال در اقدامی عجیب مجلس دهم که با ریاست لاریجانی نخستین روزهای کاری خود را آغاز کرده است درحالی که ساعت کار ادارات از ساعت ۸ صبح آغاز می شود در مصوبه ای مقرر کرد که ساعت کار مجلس در ماه رمضان با یک ساعت تاخیر آغاز شود. حال این سوال در ذهن افکار عمومی ایجاد می شود که آیا تغییر ساعت کار فقط برای مردم غیر قانونی است؟
منبع: مهر
