به گزارش اتاق خبر، این فیلم که بن افلک هنرپیشه نخست آن است، بیش از دو برابر فیلم دوم جدول که «کوین هارت: حالا چه؟» نام دارد، پولسازی کرد و حساب های این فیلم را به هم ریخت ولی فاصله بین فیلم کمدی- اجتماعی جدید کوین هارت با فیلم جنایی و پر رمز و راز «دختری در قطار» که در جای سوم جدول این هفته قرار گرفت، در کمترین حد ممکن بود و جالب تر اینکه هر دوی این فیلم ها را استودیوی یونیورسال پولسازترین کمپانی فیلمسازی سال گذشته جهان ساخته است.
۲۱ درصد پایین تر از سال پیش
در حالی که فیلم های فوق حضوری بالنسبه خوش در جدول پرفروش های سینمای آمریکای شمالی داشتند، یک فیلم تازه اکران شده دیگر به نام «مکس استیل» که آن را شرکت اوپن رود ساخته است با اکتفا به فروشی ۱/۲ میلیون دلاری به یکی از ضعیف ترین «آغاز اکران ها» در آمریکا و کانادا در تمامی دوران ها دست یافت و از رده نازل یازدهم جدول بالاتر نیامد. دوازده فیلم صدر جدول پرفروش های این هفته روی هم رفته ۵/۸۸ میلیون دلار پول به حساب شرکت های سازنده خود ریختند که این ۴/۷ درصد کمتر از آمار فروش گذشته و ۲۱ درصد نازل تر از آمار سودسازی فیلم های برتر در همین مقطع زمانی از سال گذشته است.
حساب های برتر «حسابدار» پیش بینی اکثر کارشناسان برای فروش هفته اول فیلم «حسابدار» کمتر از چیزی بود که بدست آمد و فروش نازل تری برای آن پیش بینی می شد و حدس ناظران بر این پایه استوار بود که فیلم در این هفته بین ۱۵ تا ۲۰ میلیون دلار سودسازی خواهد کرد. البته میزان آغاز اکران «The Accountant» فرق چندانی با آمار اولیه فروش «دختری در قطار» صدرنشین هفته گذشته سینماهای آمریکا و کانادا ندارد اما برخورد منتقدان و ارزشگذاری آنها روی فیلم «حسابدار» قدری بیشتر و بهتر از برخوردشان با «دختری در قطار» بوده است. البته کار و بار «حسابدار» هفته بعد سخت تر خواهد بود زیرا باید با قسمت دوم و جدید فیلم جنایی- اکشن «جک ریچر» که از پنجشنبه در آمریکای شمالی اکران می شود، بجنگد و موفقیت اقتصادی آن فیلم و به ویژه حضور تام کروز معروف در آن چیزهایی است که می تواند به صدرنشینی حسابدار به سرعت پایان بخشد و آن را به رویدادی تک هفته ای تبدیل کند. آنچه قطعی می نماید، این است که از بینندگان هفته نخست «حسابدار» ۵۸ درصد مردم و ۴۲ درصد زن بوده و ۸۶ درصد بالای ۲۵ سال سن داشته اند.
تنزل دو پله ای دختری در قطار
«دختری در قطار» که محصول یونیورسال است و با بازی امیلی بلانت در رل اصلی در هفته نخست اکرانش در صدر جدول پرفروش ها قرار گرفته بود. این هفته با ۵۱ درصد تنزل در فروش به رتبه سوم نزول کرد ولی همان طور که در سطور قبلی بدان اشاره شد کمترین فاصله ممکن را با فیلم دوم که کار کمدی جدید کوین هارت با نام «حالا چه؟» است، داشت. فیلم تازه هارت که در بیش از ۲۵۰۰ سالن در سطح آمریکا و کانادا به نمایش درآمد، ظاهراً و باطناً رتبه دوم را کسب کرد اما ۹/۱۱ میلیون دلار شروعی ایده آل نیست و از طرف دیگر تعداد سالن هایی که آمد، بیشترین حجمی است که تا به حال به یک فیلم از سبک استندآپ کمدی اختصاص داده شده است. قیاس با برخی کارهای قبلی هارت نیز نمایش اولیه فیلم جدید او را ناموفق جلوه می دهد زیرا فیلم «بگذار شرح بدهم» که کاری از سبک غیررسمی موسوم به کمدی- کنسرت بود، کارش را در سالن هایی بسیار کمتر (۸۷۶) با فروشی ۳/۱۷ میلیون دلاری آغاز کرده بود و اینها می گوید هم هارت و هم شرکت یونیورسال و هواداران این هنرمند سیاهپوست شروع بسیار بهتری را برای این فیلم انتظار می کشیدند.
مصداق های توفیق در عین ناکامی
البته از برخی منظرها هم باید به فیلم جدید هارت نمره قبولی داد زیرا با تقسیم شدن تقریباً مساوی تماشاگران هفته نخست (۴۹ درصد مرد و ۵۱ درصد زن) و قرار داشتن ۴۶ درصد آنها در رده سنی زیر ۲۵ سال و تعلق ۴۳ درصد آنها به سیاهپوستان و ۲۳ درصد به لاتن تبارها، مشخص شد که فیلم جدید هارت در جذب تمامی قشرها و نژادها موفق عمل کرده و فقط در جلب نظر یکی- دو تبار خاص به موفقیت نرسیده و دایره شمول اش چشمگیر بوده است. حسن دیگر فیلم این است که به طرزی باور نکردنی و عجیب بودجه تولید فیلم به ۱۰ میلیون دلار هم نرسیده و در نتیجه هر چه از گیشه ها بدست آید سود تلقی خواهد شد و چه چیزی از این جالب تر که کل هزینه فوق را هارت عملاً از جیب خودش پرداخته و کمک دریافتی اش از استودیوی یونیورسال و سایر دوستانش بسیار کم بوده است.
بازمانده های موفق
رتبه های چهارم و پنجم در جدول پرفروش های این هفته آمریکای شمالی نصیب فیلم هایی شد که هفته سوم اکران خود را سپری می کردند. «خانه خانم پرگرین برای بچه های خاص» کار غیرمتعارف تازه تیم برتون معروف با ۹/۸ میلیون دلار در رده چهارم جدول مستقر شد و پس از ۱۹ روز اکران ۸/۶۵ میلیون دلار در آمریکا و کانادا کاسبی کرده است. فیلم «افق دیپ واتر» (یا «افق آب عمیق») نیز که ساخته کمپانی لایونز گیت است، با کسب ۳/۶ میلیون دلار پول تازه در گیشه ها مجموع فروش اش را به ۵۰ میلیون دلار بسیار نزدیک کرد، با این حال مشکل اصلی و بزرگ هر دو فیلم که سبب می شود آمار فروش فوق ناکافی به نظر برسد، مبلغ سنگین هزینه تولیدشان است که هیچ یک رقمی کمتر از ۱۱۰ میلیون دلار نیست و اینگونه آثار سینمایی فقط زمانی موفق جلوه می کنند که دست کم ۳۰۰ میلیون دلار بفروشند تا مخارج سنگین ساخت شان را توجیه کنند.
تنزل های بی بهانه
این را نیز بگوییم که فیلم «مدرسه متوسط: بدترین سال های زندگی من» محصول دیگری از لایونز گیت در دومین هفته پخش اش به رتبه هشتم در جدول سودسازترین فیلم های آمریکای شمالی اکتفا کرد و در این راه فقط ۲/۴ میلیون دلار جدید را به حساب سازندگانش ریخت و فیلم «تولد یک ملت» محصول شرکت سرچ لایت هم که وابسته به استودیوی بزرگ تر فاکس است، بعد از نزولی ۶۱ درصدی در هفته دوم اکرانش در رده دهم جدول این منطقه نشست. هر دو فیلم در سالن های پرشماری عرضه شده اند و در نتیجه بهانه ای برای فروش های اندک خود ندارند.
بانی فیلم
