Performancing Metrics

جایگاه کلان شهرها در توسعه مسکن | اتاق خبر
کد خبر: 378503
تاریخ انتشار: 9 آبان 1395 - 15:28
محمد مهدی مافی

اتاق خبر: مسائلی که در خصوص مسکن و زندگی شهری مورد توجه قرار می گیرد در بسیاری مواقع از اقتصاد مسکن مهم تر است. برخی از این امور مربوط به بحث اسکان جمعیت در پهنه یک کشور است که ضرورت دارد بیش از بررسی موضوعات مربوط به مسکن مورد ارزیابی قرار گیرد. به این منظور باید یک نقشه مدون طراحی شود که نحوه مناسب اسکان در کشور را بررسی کند که با نام طرح های آمایشی معرفی می شود. این طرح های امایشی با توجه به استعداد و قابلیت پهنه های مختلف کشور از لحاظ ایجاد اشتغال مورد نیاز سکونت انسان ها مشخص می شود. لازم است که با توجه به این امور تقسیم بندی هایی صورت گیرد و جمعیت با توجه به مسائل اقتصادی و اجتماعی به شکل صحیحی در مناطق مختلف کشور متمرکز شوند.  به این طریق می توان با انجام مطالعات گسترده شکل درستی از پراکندگی جمعیت را در کشور به وجود آورد.

یکی از امور بدیهی در بحث مسکن این است که در بسیاری مناطق تقاضای سکونت بیشتر می باشد و با توجه به این مسئله برخی شهرهای بزرگ علی رغم اینکه روز به روز گسترده تر می شود از نظر امکانات و ظرفیت های زیست محیطی توسعه نمی یابد. همچنین باعث می شود که پهنه های زیستی دیگری که در کشور وجود دارد و قابلیت سکونت دارند بی توجه بمانند.

نکته دیگر موضوع آسایش شهروندان در شهرهایی است که زندگی مردم در آن ها زندگی می کنند. در حال حاضر در کشور تعریف مشخصی از مفهوم آسایش برای زندگی شهروندی وجود ندارد که این امر موجب گستردگی شهر ها فقط از نظر جغرافیایی می شود. در کنار گسترش این شهر ها شاهد آن هستیم که سطح رفاه وآرامش در زندگی اشخاص کاهش می یابد.

مورد دیگری که کمتر مورد توجه مسئولان وفعالان این حوزه قرار گرفته مسائل زیست محیطی است که در ساخت و ساز ها وجود  دارد. در واقع چه در جریان ساختمان سازی و چه از نظر بهره برداری هیچگاه به اصول زیست محیطی توجه نمی کنیم و این  باعث می شود که آسیب جدی به محیط زیست کشورمان وارد شود. این امر در بلند مدت موجب بروز مشکلات جدی برای زندگی افراد و همچنین نسل های بعدی خواهد شد.

نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشیم میزان جابه جایی در شهر ها است یعنی موضوع حمل و نقل با موضوع ساخت و ساز جزو مسائل در هم تنیده است که تاثیرگذاری زیادی برهم دارند اما در اغلب موارد این دو را متماز از هم و به شکل جداگانه بررسی می کنند. اصل این است که در شهر ها و اقلیم های مختلف باید حداقل جابه جایی ها صورت بگیرد که این امر موجب کاهش تولید گازهای گلخانه ای و آلاینده های از این دست می شود.

بحث دیگر موقعیت جغرافیایی شهرهای بزرگ است که طی چند سال اخیر به شکل قابل توجهی توسعه یافته اند و این موجب شده است که کیفیت زیستی ساکنان این مناطق تا حد زیادی تحت تاثیر این امر قرار گیرد. در این خصوص باید توجه داشته باشیم که شکل گیری شهر ها در کنار مناطقی تفریحی و طبیعت می تواند بخشی از اصول رفاهی باشد که به بالا بردن سطح کیفی زندگی افراد کمک می کند و بی توجهی به این مسئله باعث می شود که افراد برای ایجاد تنوع در زندگی خود تمایل بیشتری به سفر داشته باشند.

محمد مهدی مافی دبیر انجمن انبوه سازان استان تهران

95103ت

نظرات
ADS
ADS
پربازدید