به گزارش اتاق خبر، به نقل از انتخاب؛ رییس سابق صدا و سیما دارای مدرک لیسانس در رشته مهندسی عمران و مدرک کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی است که در سال 1959 به دنیا آمده. ضرغامی در سال 2004 به عنوان رییس صدا و سیما انتخاب شد و تا سال 2014 در این سمت حضور داشت. او یکی از اعضای دانشجویان پیرو خط امام است که در جریان تسخیر سفارت آمریکا در تهران حضور داشته. او در مصاحبه ای که با یکی از خبرگزاری ها در سال 2015 داشته درباره حزییات حضورش در این حادثه توضیح داده است.
ضرغامی پس از سپاه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفته و سپس به صدا و سیما راه پیدا کرده. او به عنوان مشاور ارشد وزیر ارشاد و معاول روابط استانی و پارلمانی وزیر فرهنگ و عضو شورای عالی سازمان صدا و سیما در بخش خط مشی گذاری و معاونت وزیر دفاع نیز خدمت کرده است.
در زمان ریاست او بر صدا و سیما این سازمان به شدت گسترده شده است و پایگاه های رادیویی و تلویزیونی زیادی به آن اضافه شد. شبکه انگلیسی زبان پرس تی وی یکی از این بخش هاست. با این حال مخاطبان صدا و سیما در زمان او با کاهش چشم گیری مواجه شدند و بیشتر مردم در دوران او آغاز به دیدن شبکه های ماهواره ای کردند.
دوران ضرغامی بدون جنجال هم نبوده است. در مارس سال 2012 او و 16 مقام رسمی دیگر کشور در لیست تحریم های اتحادیه اروپا قرار گرفتند.
روحانی در مصاحبه ای که با چلچراغ در سال 2013 داشته رویکرد ضرغامی را به شدت مورد نقد قرار داده و گفته بخش قابل توجهی از جوانان ما صدا و سیما را بایکوت کرده اند چرا که این سازمان را صادق و اخلاقی نمی دانند . رسانه باید نیازهای مردم را پاسخ بدهد و یکی از این نیازها دسرسی به اخبار شفاف و اطلاعات درست است. در حالی که در صدا و سیما بیشتر پوشش اخبار خارجی را شاهدیم تا اخبار تحولات داخلی . زمانی که اخبار مربوط به تولد یک پاندا در باغ وحشی در چین مهم تر از پوشش خبرهای کارگران معترض علیه حقوق هایشان باشد طبیعی است نظرات مردم نسبت به صدا و سیما منفی خواهد شد.
ضرغامی پس از پایان دوران کاری اش در صدا و سیما هیچ مقام رسمی ای نداشته است و در عوض همنان طور که خودش گفته زمانش را در اینترنت و به ویژه اینستاگرام می گذراند. او در مصاحبه ای که در نوامبر 2015 داشته گفته بعد از پایان کار در صدا و سیما از من برای همکاری در سازمان دعوت شد اما من همه درخواست ها را رد کردم و ترجیح دادم که نشان دهم به دنبال موقعیت های رسمی هستم.
به این ترتیب ضرغامی به طور ضمنی حضورش را در انتخابات ریاست جمهوری رد کرده است، در واقع او در مصاحبه اش گفته الان هیچ برنامه ای برای کاندیداتوری در سال 2017 ندارم و فکر میکنم وظیقه من حمایت و تقویت نیروهای انقلابی است.
با این حال این یک روش معمول در سیاست ایران است که سیاست مداران تمایلشان را برای ورود به انتحابات ها تا وقت مقتضی افشا نکنند. ابااین حال او در ماه های اخیر به طور مداوم در رسانه های اصولگرا حضور مستمر داشته است.
در سپتامبر اصولگرایان لیست هشت تن از کاندیاداهای احتمالی این جناح را منتشر کردند که ضرغامی نیز به عنوان یک مدیر موفق به آتش زیر خاکستر اصولگرایان بری مقابله با روحانی معرفی شد. در ماه نوامبر احمد پورمختار نماینده مجلس اصولگرا نیز در مصاحبه ای با سایت انتخاب به احتمال کاندیداتوری ضرغامی اشاره کرد. در ماه اگوست یک رسانه اصولگرا به احتمال کاندیداتوری ضرغامی اشاره کرده و اضافه کرد که موفقیت ضرغامی غیر ممکن است.
ضرغامی بارها احتمال کاندیداتوری خودش را رد کرده است با این حال در ماه های اخیر طوری رفتار کرده که میتواند به آمادسازی اش برای انتخابات تعبیر شود.
در ماه سپتامبر مشاور فرهنگی روحانی حسام الدین آشنا در توییتر خود نوشت به طور دوستانه به آقای ضرغامی یک پیشنهاد میکنم: بهتر است صبر کند تا چهار سال دیگر هم سپری شود. زیاد دیر نخواهد شد.
او در اینستاگرام فعال است و اغلب پست های سیاسی می گذارد. ضرغامی در ماه دسامبر در یک پست اینستاگرانی به روحانی یادآور شد با وجود اینکه پیروزی در سال 2013 در انتخابات به این دلیل که او حمله کننده بوده است آسان بوده اما در انتخابات بعدی کار او سخت خواهد شد چرا که او در موقعیت ضعف و دفاعی قرار دارد. دبیر سیاسی یک رسانه اصولگرا فکر میکند که شانس خوبی برای ضرغامی برای کاندیداتوری وجود دارد. او گفته هنوز خیلی زود است که هر چیزی را تایید کنیم. ضرغامی به طور بالقوه توانایی وحدت بخشی میران گروه های اصوالگرا را دارد اما ما در مورد اینکه آیا او واقع یک اصولگرا هست شک داریم.
در این راستا کنعانی مقدم نیز گفته که این احتمال وجود دارد کسانی که اسم او را آورده اند علاقه بیشتری به اجرای مانورهای سیاسی داشته باشند . به هر حال پازل پیچیده اصولگرایان باید به دنبال الترناتیوی باشند. قالیباف و سعید جلیلی هر دو از روحانی در انتخابات قبلی شکست خورده اند و چهره های جدیدی باید در انتظار نوبت بمانند.
