به گزارش اتاق خبر، به نقل از اعتماد، هنوز هم چالش‌هاي فراوان روحاني با مجلس نهم بر سر معرفي وزير علوم به ياد مي‌آيد. حالا بسياري از فعالان سياسي اصلاح‌طلب تاكيد دارند كه مجلس و دولت در اين دوره همراه هستند و اين مي‌تواند مقدمه‌اي براي حركت دولت با شتاب بيشتر به سمت مقاصد و اهدافش باشد. محمد‌جواد حق‌شناس، عضو شوراي مركزي حزب اعتماد ملي معتقد است كه يكي از مهم‌ترين دلايل راي اعتماد نگرفتن اين اصلاح‌طلب شكل‌گيري فراكسيون‌هايي با گرايش‌هاي منطقه‌اي نسبت به او بود. او البته عنوان مي‌كند كه برخي فراكسيون‌هاي رقيب هم تلاش‌هايي در جهت تضعيف فراكسيون اميد در مجلس انجام مي‌دهند. اين فعال سياسي اصلاح‌طلب همچنين بيان مي‌كند كه اين مشكل را دولت يازدهم داشت كه آقاي روحاني وزرايي را در تيم خود گنجانده بود كه در خيلي از موارد رييس‌جمهور را تنها مي‌گذاشتند و او را همراهي نمي‌كردند. اميدواريم كه در اين دوره شاهد چنين چيزي نباشيم. اين عضو شوراي شهر پنجم معتقد است كه اصلاح‌طلبان پيش‌تر هم بارها بيان كرده و ضعف تيم رسانه‌اي دولت و كم كاري وزرا در دفاع از دولت و به خصوص سخنگوي دولت را گوشزد كرده بودند. اميدواريم در اين دوره در تيم رسانه‌اي آقاي روحاني شاهد تغييراتي اساسي باشيم.
پيام سياسي راي اعتماد به كليه وزراي پيشنهادي به جز وزارت نيرو را چه مي‌دانيد؟
جامعه راي اعتماد حداكثري به وزراي پيشنهادي به رييس‌جمهور را به فال نيك خواهد گرفت. پيام اين راي اعتماد براي جامعه همبستگي و همراهي دولت و مجلس است. همراهي قوا همواره براي جامعه ما مورد توجه بوده است. اگر شاهد برخي چالش‌ها و تقابل‌ها بين قوا باشيم، به نفع كشور نيست و در اذهان عمومي نيز منفي ارزيابي خواهد شد. نگراني مردم از بابت وجود چالش بين قوا باعث نگراني مي‌شود و اثرات خود را نيز بر پيكره سياسي جامعه ايجاد خواهد كرد. كسب بيشترين راي اعتماد به وزرا را بايد يكي از نشانه‌هاي موفقيت آقاي روحاني در تعامل با قوه مقننه بدانيم. مي‌توان گفت به نوعي ديپلماسي تعاملي رييس‌جمهور با مجلس شوراي اسلامي در اين مساله مشهود است. اين تعامل مثبت را مي‌توانيم به عنوان نقطه قوت دولت ارزيابي كنيم. اين را بايد به عنوان فرصت براي دولت در نظر بگيريم. عدم راي اعتماد مجلس نهم به وزراي پيشنهادي آقاي روحاني و ايجاد چالش بر سر راهش را به ياد داريم كه مشكلات بسياري را بر سر حركت دولت ايجاد كرده بود. از طرفي عدم راي اعتماد گرفتن آقاي بيطرف نيز جاي تعجب دارد. اين چهره شناسنامه‌دار اصلاح‌طلب و توانمند كه سابقه وزارت داشته است، نتوانست راي اعتماد بگيرد. ما شاهد شكل‌گيري تعلقات خاطر منطقه‌اي و فراكسيون‌هاي منطقه‌اي در مجلس شوراي اسلامي هستيم. اگر اين گرايش در مجلس شوراي اسلامي در تقابل با منافع ملي قرار بگيرد به ضرر كشور خواهد بود. در واقع مي‌توان گفت كه بروز اين ويژگي در مجلس شوراي اسلامي به عنوان يك نشانه نگران‌كننده قابل بحث است. در مجموع دولت آقاي روحاني بايد از همراهي مجلس در راي اعتماد به عنوان يك فرصت استفاده كند و بتواند از اين فرصت براي افزايش كارآمدي و گرفتن توانمندي و انرژي لازم براي گسترش توانمندي كابينه و خدمت به مردم بهره‌برداري لازم را بكند.
عدم راي اعتماد به آقاي بيطرف به عنوان يك نيروي اصلاح‌طلب را نوعي مخالفت سياسي نيز ارزيابي مي‌كنيد يا خير؟
عدم راي اعتماد به آقاي بيطرف يك پديده تك وجهي نيست. بلكه عوامل مختلفي را بايد كنار هم گذاشت تا به نتيجه دقيق رسيد. شكل‌گيري فراكسيون‌هاي منطقه‌اي يكي از دلايل اين امر بود. به نظر من شاهد جبهه‌گيري نمايندگان استان خوزستان و منطقه زاگرس نسبت به آقاي بيطرف بوديم. به هر حال آنها نسبت به آقاي بيطرف واكنش نشان دادند. اين بخش از علل راي اعتماد نياوردن آقاي بيطرف خيلي سياسي نيست. همچنين بخش عمده‌اي از نمايندگان اصولگرا به آقاي بيطرف راي ندادند به اين خاطر كه ايشان يك اصلاح‌طلب كاملا شش‌دانگ و به تمام معنا بوده است. او از وزراي موفق آقاي خاتمي بوده و به هر حال سابقه روشني در جريان اصلاح‌طلب داشته است. آنها نيز اين رويكرد سياسي خود را به اين مساله داشتند. در ليست اميد هم به نظر مي‌رسد كه شاهد كم‌كاري بوديم و برخي از نمايندگان ليست اميد هم به تبعيت از گرايش‌هاي منطقه‌اي يا تقدم منافع منطقه‌اي بر منافع جبهه‌اي و ملي‌شان رويكرد نامناسبي را براي راي اعتماد به آقاي بيطرف در پيش گرفتند. نكته ديگر هم اين است كه سازوكاري كه بايد در فراكسيون اميد و تقسيم مسووليت شكل مي‌گرفت و برنامه‌ريزي مي‌شد كه چه كسي بايد براي گرفتن راي اعتماد با نمايندگان ديگر تعامل كند شايد به خوبي مديريت نشده بود. ما شاهد كم كاري ساختاري هم در فراكسيون اميد هستيم كه بايد به سرعت اين مشكل در فراكسيون اميد مورد توجه قرار گرفته وبراي آن چاره‌اي انديشيده شود. شايد مخالفت فراكسيون‌هاي رقيب اميد هم براي تضعيف فراكسيون را نبايد دور از ذهن داشته باشيم. ممكن است چنين رفتارهايي براي خنثي كردن تلاش‌هاي اعضاي فراكسيون اميد صورت گرفته باشد.
تفاوت و تمايز عمده بين مجلس نهم و مجلس دهم را در راي اعتماد به وزراي روحاني چه مي‌دانيد؟
مجلس نهم همراه با دولت يازدهم نبود. مجلسي كه كاملا اصولگرا بود و مخالف شخص آقاي روحاني بود. طبيعتا رويكردي كه دولت آقاي روحاني داشت رويكردي همراه و حامي نبود اما در مجلس فعلي كاملا يك رويكرد همراهانه و حمايت‌گرانه با دولت را از سوي مجلس شاهد هستيم. از اين بابت فكر مي‌كنم تفاوت اساسي بين دو مجلس ديده مي‌شود.
به نظر شما اين كابينه مي‌تواند جبهه حاميان روحاني را راضي كند؟
اين مشكل را دولت يازدهم داشت كه آقاي روحاني وزرايي را در تيم خود گنجانده بود كه در خيلي از موارد رييس‌جمهور را تنها مي‌گذاشتند و او را همراهي نمي‌كردند. اميدواريم كه در اين دوره شاهد چنين چيزي نباشيم. اصلاح‌طلبان پيش‌تر هم بارها بيان كرده و ضعف تيم رسانه‌اي دولت و كم كاري وزرا در دفاع از دولت و به خصوص سخنگوي دولت را گوشزد كرده بودند. اميدواريم در اين دوره در تيم رسانه‌اي آقاي روحاني شاهد تغييراتي اساسي باشيم. اميد است كه سخنگويي انتخاب شود كه كار ديگري نداشته باشد. به نظر من سخنگويي دولت وظيفه‌اي در حد وزارت و كاري سنگين است. سخنگو بايد بتواند ارتباط منسجم و هم‌ارز با تمام اعضاي دولت داشته باشد. در عين حال همزمان هم بتواند ارتباط مناسبي را با رسانه‌ها برقرار كند. اين يك كار تمام وقت است و به نظر نمي‌رسد درست باشد كه اين سمت در اختيار يكي از اعضاي كابينه قرار بگيرد و تبديل به شغل سوم يا دومش بشود. به نظر مي‌رسد كه آقاي روحاني از اين مساله لطمات زيادي خورد. اميد است كه آقاي روحاني در اين رابطه تجديد نظر كند و سخنگويي توانمند را در دولت دوازدهم به كار بگيرد.
موضع اصلاح‌طلبان نسبت به كابينه‌اي كه روي كار آمده در چهار سال آينده بايد چه باشد؟
اصلاح‌طلبان در گذشته نشان داده‌اند كه خود را نسبت به عملكرد دولت آقاي روحاني مسوول مي‌دانند و همانطور كه در حمايت از آقاي روحاني به عنوان كانديداي رياست‌جمهوري يازدهم و دوازدهم چيزي كم نگذاشتند، دولتش را نيز در طول سال‌هاي گذشته حمايت كردند. رويكردي كه اصلاح‌طلبان در چهار سال قبل نسبت به دولت داشتند دچار تغييري اساسي نخواهد شد. يعني هم رويكرد حمايت‌گرانه اصلاح‌طلبان به دولت حفظ خواهد شد و هم نقدهاي‌شان را نسبت به دولت مطرح خواهند كرد.
كابينه دوازدهم را مطابق با شعارها و برنامه‌هايي كه روحاني پيش از انتخابات مطرح كرد، مي‌بينيد؟
در بين وزرايي كه اين‌بار معرفي شده‌اند نسبت به دولت قبل پيشرفت‌هايي را هم شاهد هستيم. از جمله انتخاب وزير دادگستري، انتخاب يك حقوقدان براي معاونت حقوقي و ابقاي وزرايي كه عملكرد مثبتي در دولت پيشين از خود نشان دادند، مثل آقايان ظريف، زنگنه و آخوندي كه مثبت ارزيابي مي‌شوند. اين افراد كارنامه خوبي در دولت قبل از خود نشان دادند و عملكرد آنها نيز در راي‌آوري آقاي روحاني در سال ٩٦ موثر بود.
انتخاب معاون زن براي هر وزارتخانه به نظر شما چقدر مي‌تواند در تقويت جايگاه زنان در عرصه سياست موثر باشد؟
اين جزو سياست‌هايي بود كه آقاي روحاني بايد در دولت يازدهم مورد توجه قرار مي‌داد. حالا هم براي اين مساله دير نشده است. اين امر مي‌تواند به ارتقاي جايگاه زنان در جامعه و عرصه سياست كمك كند. اميد است كه اين مساله مورد توجه وزرا قرار بگيرد و در سطوح مختلف وزارتخانه از زنان استفاده شود.
