۱- تمدید توافق به مدت ۹ ماه تا پایان سال ۲۰۱۸: این نتیجه ای است که عربستان خواهان آن است و معمولا مخالفت با سعودیها در نشست اوپک ایده خوبی محسوب نمی شود. به این ترتیب کاهش تولید بدون فرصتی برای بازبینی آن تا پایان سال آینده ادامه پیدا می کند.
۲- تمدید سه ماهه با گزینه ای برای تمدید به مدت شش ماه دیگر: چنین تصمیمی احتمالا منفی ترین نتیجه نشست خواهد بود. اوپک با موکول کردن تمدید توافق در نشست ژوئن، تلاش خواهد کرد نگرانیهای روسیه نسبت به داغ شدن بیش از حد بازار نفت را رفع کند.
۳- یک توافق ۱۲ ماهه که از ژانویه آغاز می شود: یک احتمال این است که این توافق برای آغاز در ژانویه تنظیم شود و به تولیدکنندگان بیشتری در خارج از اوپک فرصت دهد تا به این پیمان ملحق شوند که چنین سناریویی، خوش بینانه ترین احتمال ممکن است.
۴- افزودن یک استراتژی خروج: احتمال دارد که اوپک کاهش تولید را تا پایان سال آینده تمدید کند اما توضیحاتی را اضافه کند که بمحض متعادل شدن عرضه و تقاضا و کاهش سطح ذخایر نفت به میانگین پنج ساله، این گروه چگونه یک "فرود نرم" را براز بازار نفت مهندسی خواهد کرد.
انتهای پیام/
