ابراهیم جمیلی میگوید: کشور در شرایطی است که مسئولان باید صادرات را تقویت کنند اما متأسفانه با بخشنامههای متعدد، صادرات این بخش به شرایط ناگواری رسید. وی میگوید: زرین معدن آسیا پروژههای بسیار بزرگی در دست اجرا دارد و بزودی آثار سرمایهگذاریهای این شرکت خودرا نمایان میکند. مشروح گفت وگو با این فعال با سابقه بخش صنعت فراوری سرب کشور را در ادامه میخوانید:
***
شرکتهای سرب و روی برای تامین خاک با مشکل مواجه هستند چه راهکارهایی را پیشنهاد میدهید؟
صنعت سرب روی جزو معدود صنایع در کشور است که دولت در آن سرمایهگذاری نکرده، بلکه عمده سرمایهگذاری توسط بخش خصوصی انجام گرفته است. در حال حاضر 480 هزار تن ظرفیت تولیدی بخش روی داریم و 420 هزار تن ظرفیت تولید شمش سرب که علاوه بر تامین نیازهای داخلی میتواند به عنوان صادرات غیرنفتی کشور نیز محسوب شود. متاسفانه هم روی و هم سرب مشکل ماده اولیه دارند که بایستی معادن کوچک را فعال کرد، با ورود موقت کارخانهها را سرپا نگه داشت و با سرمایهگذاری در سایر معادن از جمله مهدیآباد نسبت به تامین کنسانتره در دنیا اقدام کرد.
اثرات نرخ ارز را در صنعت سرب و روی چگونه ارزیابی میکنید؟
تغییرات نرخ ارز بیشترین اثر را در صنعت سرب روی(که بر مبنای LME است) دارد و بالارفتن قیمتهای جهانی یا افت آن میتواند اثرات مثبت و منفی در صنعت داشته باشد ولی با توجه به شرایط و نوسانات ارزی در چند ماه گذشته، این نوسانات هم تاثیر زیادی داشته است.
متأسفانه بخشنامههای مکرر و پی در پی سبب کاهش تولید شده و در شرایطی که قادر به تولید با شرایط راحت نیستیم، شرایط ایجاد شده با این بخشنامهها تقریبا یک نوع «خود تحریمی» را به صنعت تحمیل کرده است. در شرایط فعلی باید صنعتی که میتواند بازار صادراتی داشته باشد را تقویت کرد.
صادرات این صنعت چه وضعیتی دارد؟
وضعیت صادراتی صنعت قبل از بخشنامهها خوب بود، ولی اکنون در شرایط بسیار بدی به سر میبرد. پیشنهاد تولیدکنندگان به وزارت صمت این است که درخصوص شمش روی هر آنچه که ماده معدنی از معدن انگوران به صورت سهمیه داده بشود شامل قیمتگذاری و عرضه در بورس کالا باشد وهر آنچه که از معادن کوچک به دست میآید دولت دخالتی نکند و ارز آن در سامانه سنا واگذار شود. با محصول به دست آمده از ماده اولیه انگوران کاملا بازار داخلی تامین میشود. درخصوص شمش سرب هم متاسفانه باطریسازان کم لطفی میکنند. مصرف که تاکنون 50 درصد بود از سوی باطریسازان رعایت نمیشود و وزارت صمت نیز در این خصوص سکوت کرده است.
اخیرا صادرات منوط به عرضه در بورس شده است. شرکتهای فعال در این صنعت با چه چالشهایی در این زمینه مواجه هستند؟
عرضه در بورس باید شامل شمش روی سهمیه از معدن انگوران شود ولی اولین شرکتی که در بورس محصول عرضه کرد، شرکت زرین معدن آسیا بود، شرکتهای دیگر هم همکاری کردند. نکته مهم همکاری درخصوص تامین نیازهای داخلی است، ولی باید توجه داشت که تولیدکننده در این شرایط سخت نباید تحت فشار قرار گیرد. هر کسی به هر میزان که سهمیه میگیرد با توجه به اندازه مصرف، میزان شمش تولیدی خود را در بورس عرضه کند. اگر از ماده معدنی خارج از سهمیه بندی استفاده میکند، دیگر نباید شامل عرضه در بورس و قیمتگذاری شود. اگر این پیشنهاد مورد قبول وزارت صمت قرار گیرد، میتواند در حل مشکل تولیدکنندگان بسیار موثر باشد.
چشمانداز صنعت را چگونه میبینید؟
چشمانداز صنعت بسیار مثبت است البته اگر دچار «تحریم داخلی» نشویم. در تحریمهای گذشته، علاوه بر اینکه این نیاز صنعت داخلی را تامین کرد و توانست صادرات قابلملاحظهای داشته باشد البته باید توجه داشته باشیم که اکنون زمان همکاری است. متاسفانه برخی فقط با لحن تند انتقاد میکنند که نمیتوان گفت صادقانه است. این اتهام که سهمیه بگیریم و نخواهیم که تعهدات خود را انجام دهیم، منصفانه نیست باید اکنون همکاری صنعت و وزارت صمت بیشتر باشد.
با توجه به اینکه خاک انگوران در حال اتمام است، برنامه برای تامین خاک معادن مهدی آباد چیست؟
هر معدنی یک روز ذخیرهاش به پایان میرسد. معدن انگوران هم روزی ذخیرهاش به پایان خواهد رسید. شرکت تهیه و تولید باید نسبت به افزایش عملیات اکتشافات تکمیلی اقدام سریع کند. ما اعلام آمادگی کردیم که در انگوران با هزینه خودمان اکتشافات تکمیلی انجام دهیم متاسفانه بوروکراسی موجود مانع از اقدامات ما شد. اکنون هم آمادگی داریم با همکاری چند تیم داخلی و خارجی این کار را انجام دهیم، اگر به دخایر اضافه شد که به نفع کشور است و اگر ذخیره پیدا نشد که ریسک آن را ما پذیرفتیم.
چه برنامههایی برای مهدی آباد دارید؟
زرین معدن اولین شرکتی بود که در معدن مهدیآباد عملا سرمایهگذاری کرد. در سال 91 حدود 6 سال پیش کسی باور نمیکرد که از خاک مهدیآباد 6 درصد محصول به دست آورد ولی این کار انجام شده است.بعد از آن اتفاقاتی افتاد، اکنون کنسرسیوم، باطلهبرداری خوبی انجام داده و ما هم یک پروژه 300 هزار تن کنسانتره درحال احداث داریم. امیدواریم به زودی فاز دوم آن به بهرهبرداری برسد که بایستی در تامین نیاز صنعت قرار گیرد، امید داریم که همه همکاری کنند تا بتوانیم هر چه زودتر فاز سوم را هم به انجام برسانیم.