یک کارشناس مسایل اقتصادی "زنگنه" را از مدیران قوی اجرایی درحوزه نفت خاورمیانه دانست و در عین حال به تشریح چالشها و محدودیتهای پیش روی وی در حوزه نفت و گاز کشور و به ارائه راهکار در این زمینه پرداخت.ایسنا- محمد حسین ادیب، معتقد است که با وجود هزینه حداقل 40 هزار میلیارد تومانی در بخش نفت و گاز، انرژی با قیمتی تقریبا ایگان توزیع میشود در حالی که گران تولید میشود. این استاد دانشگاه اصفهان همچنین مجموع بدهیهای دو بخش نفت و گاز را حدود 59 میلیارد دلار و بهای تمام شده انرژی در ایران را حداقل 54 هزار میلیارد تومان برآورد کرد. وی میگوید که در صورت حذف یارانه انرژی سه دهک بالایی و فروش بدون یارانه به آنها، بخش انرژی به تعادل بودجهای دست خواهد یافت. این محقق اقتصادی، هزینههای صرف شده در سه سال اخیر در پارس جنوبی را بالاترین ارقام تأمین اعتبار در توسعه آن عنوان کرد. مشروح گفتوگوی ادیب با ایسنا در ادامه آمده است. ارزیابی شما از تیم اقتصادی آقای روحانی به خصوص در حوزه انرژی چگونه است؟ شاید بتوان گفت که در بخش اقتصادی قویترین مدیران برای وزارتخانههای اقتصادی پیشنهاد و تایید شدند همچنین انتخاب زنگنه نیز به عنوان وزیر نفت ایران به اقتصاد نفت آرامش میدهد و اگر صادرات نفت لیبی و عراق کاهش نیافته بود انتخاب وی با تزریق آرامش به بازار نفت، به کاهش قیمت میانجامید. زنگنه از مدیران قدرتمند اجرایی در بخش نفت خاورمیانه است و صادرات 10 میلیارد دلاری میعانات گازی در سال گذشته نتیجه برنامهریزیهای قبلی وی بوده که اکنون به بار نشسته است اما مشکلات پیش رو کم نیست و زنگنه باید با توجه به محدودیتها ارزیابی و نقد شود. با توجه به اینکه گروه جدید وزارت نفت به زودی آغاز به کار خواهد کرد از نظر شما عمده ترین مسایل پیش رو در این بخش چیست؟ شاید مهترین مسلهای که همواره در حوزه نفت و انرژی وجود داشته عدم تناسب بین هزینه تولید انرژی و توزیع آن است به طوری که میتوان گفت انرژی در ایران به قیمت 100 درصد رایگان توزیع می شود این در حالی است که یارانه نقدی پرداختی حدود 38 هزار میلیارد تومان، ارزش فروش فرآودههای نفتی در داخل 28 هزار میلیارد تومان، ارزش فروش گاز در داخل 11 هزار میلیارد تومان و مجموع ارزش فرآوردههای نفتی و گاز در داخل 39 هزار میلیارد تومان است بر این اساس انرژی تقریبا به قیمت صفر و رایگان در ایران توزیع می شود اما رایگان تولید نمیشود. در این حالت زیان قابل ملاحظهای نیز متوجه وزارت نفت است به گونهای که، هزینه تولید گاز در ایران شامل هزینه جاری و سرمایهای بخش گاز حدود 21 هزار میلیارد تومان و هزینه بخش نفت شامل هزینه جاری و سرمایهای تولید نفت خام و تبدیل آن به فرآوردههای نفتی در کشور نزدیک به 21 هزار و 600 میلیارد تومان است این در حالی است که مردم و فعالان اقتصادی بابت حدود 42 هزار میلیارد تومان هزینه تولید فرآوردههای نفتی و گاز در کشور هیچ پولی پرداخت نمی کنند. در این حالت زیان بخش نفت و گاز چگونه تامین می شود؟ 42 هزار میلیارد تومان هزینه، با این فرض است که نفت خام و گاز به قیمت رایگان در اختیار بخش نفت و گاز قرار گیرد، در این محاسبه قیمت نفت خام و گاز تحویلی به این بخش، رایگان فرض شده است. حوزه نفت و گاز به سه شیوه هزینه 42 هزار میلیارد تومانی را تامین می کند؛ 14 هزار میلیارد تومان آن را از طریق صادرات میعانات گازی، حدود 10 هزار میلیارد تومان آن را از طریق صادرات نفت کوره و 18 هزار میلیارد تومان آن را از طریق صادرات نفت خام بنابراین هزینه رایگان توزیع انرژی در ایران از محل صادرات میعانات گازی ، صادرات نفت کوره و صادرات نفت تامین می شود. با توجه به زیان 42 هزار میلیاردی از یک سو و توزیع رایگان از سویی دیگر، میزان بدهی بخش نفت و گاز را چقدر تخمین میزنید؟ میزان سرمایه گذاری بخش نفت و گاز از سال 88 تا 91 حدود 69 میلیارد دلار بود که بر اساس عملکرد سال 90 حدود 71 درصد آن استقراض بوده است که طبق عمکرد سال 90 ، بدهی بخش نفت و گاز بابت سرمایه گذاری، باید حدود 48 میلیارد دلار باشد همچنین تقریبا معادل 50 درصد از هزینه کرد سال 91 بخش نفت و گاز، بدهی معوقه به پیمانکار و بازارخواهد بود که معادل 11 میلیارد دلار است؛ از این رو در مجموع، بدهی بخش نفت و گاز حدود 59 میلیارد دلار است که اگر سالانه پنج میلیارد دلار آن پرداخت شده باشد 39 میلیارد دلار، کف بدهی بخش نفت و گاز است و بدهی این بخش باید حدود 39 تا 49 میلیارد دلار باشد. اگر انرژی با قیمت رایگان در کشور توزیع می شود پس هزینه شرکت های تولید کننده حامل های انرژی چگونه تامین میشود؟ سوخت به قیمت رایگان در اختیار نیروگاهها قرار میگیرد اما قیمت فروش برق حدود هفت هزار میلیارد تومان است که این معادل هزینه جاری و بخش کوچکی از هزینه سرمایهای صنعت برق کشور است، به عبارت دیگر هزینه جاری و بخش کوچکی از هزینه سرمایهای صنعت برق بوسیله مردم و فعالین اقتصادی پرداخت میشود اما هزینه سوخت صنعت برق کاملا رایگان تامین میشود البته این مساله را نیز باید مورد توجه قرار داد که صنعت برق 10 هزار میلیارد تومان بدهی معوق شامل چهار هزار میلیارد تومان به بانکها و شش هزار میلیارد تومان به پیمانکار بابت سرمایهگذاریهای قبلی دارد. برآوردی از یارانه سوخت تحویلی به نیروگاهها دارید؟ سال گذشته بیش از هفت میلیارد و 673 میلیون لیتر گازوییل در سال ( 21 میلیون لیتر در روز ) و 14 میلیارد و 484 میلیون لیتر نفت کوره در سال ( 40 میلیون لیتر در روز ) به نیروگاهها تحویل شده است که با توجه به قیمت55 سنتی یک لیتر نفت کوره و 76 سنتی یک لیتر گازوئیل در خلیج فارس، ارزش گازوئیل مصرفی نیروگاه ها 5.8 میلیارد دلار و نفت کوره مصرفی هشت میلیارد دلار و در مجموع حدود 14 میلیارد دلار است. همچنین مصرف گاز نیروگاهها در سال 91 حدود 39 میلیارد متر مکعب به قیمت هر متر مکعب 35 سنت، که ارزش دلاری آن حدود 13.6 میلیارد دلار خواهد بود. بر این اساس نیروگاه ها در کل، 28 میلیارد دلار سوخت مصرف میکنند که در عمل برای آن هزینهای پرداخت نمیکنند که با در نظر گرفتن دلار 3150 تومانی ارزش سوخت مصرفی حدود 88 هزار میلیارد تومان است این در حالی است که عملکرد بودجه سال 91 دولت 94 هزار میلیارد تومان بوده و یارانه سوخت 94 درصد بودجه دولت است. با توجه به هزینههای که در حوزه نفت و گاز وجود دارد منابع شرکت ملی نفت از چه بخشهایی تامین شده است؟ یکی از منابع درآمد 17 هزار میلیارد تومانی، ناشی از فروش فرآورده نفت و گاز در داخل است به طوری که از درآمد 39 هزار میلیارد تومانی فروش فرآورده نفتی و گاز در داخل 22 هزار میلیارد تومان به سازمان هدفمند سازی یارانه و 17 هزار میلیارد تومان به شرکت نفت تحویل می شود. همچنین 80 درصد درآمد صادرات میعانات گازی معادل حدود 4.4 میلیارد دلار بخش دیگری از منابع نفتی را تامین می کند. درچهار ماهه نخست سال جاری نیز از مجموع صادرات غیرنفتی، دو میلیارد و 646 میلیون دلار به میعانات گازی اختصاص یافت بر این اساس صادرات میعانات گازی در 12 ماهه سال 92 بر اساس روند چهار ماهه 7.8 میلیارد دلار است که حدود 30 درصد آن برای پرداخت اقساط قراردادهای بیع متقابل تخصیص می یابد و از مبلغ باقی مانده 80 درصد سهم شرکت ملی نفت خواهد بود که حدود 4.4 میلیارد دلار است. صادرات فرآوردههای نفتی نیز بخش دیگری از منابع شرکت ملی نفت است به گونه ای که طبق بررسی ها، ایران در سه ماهه ابتدایی سال جاری حدود 18 میلیون بشکه یعنی حدود 200هزار بشکه در روز نفت کوره صادر کرده است که با در نظر گرفتن 55 سنت برای هر لیتر، ارزش نفت کوره صادراتی شش میلیارد دلار خواهد بود. این در حالی است که با افزایش مصرف نفت کوره و گازوئیل در نیروگاهها، به مرور صادرات نفت کوره در حال حذف شدن است این در حالی است که مصرف نفت کوره و گازوئیل نیروگاهها در سال 83 حدود هشت میلیارد لیتر، در سال 91 نزدیک به 23 میلیارد لیتر و در سال 92 براساس مصرف هفته چهارم خرداد ماه 47 میلیارد لیتر بوده که بیانگر رشد 82 درصدی مصرف سوخت مایع در دو ماهه اول سال 92 نسبت به سال گذشته است. از سویی دیگر14 درصد از نفت صادراتی ، سهم شرکت ملی نفت است که با احتساب صادرات 800 هزار بشکه در روز وهر بشکه 100 دلار، سهم شرکت نفت حدود چهار میلیارد است که 80 درصد آن سهم شرکت ملی نفت بوده و حدود 3.2 میلیارد دلار خواهد بود. در مجموع می توان گفت که مجموعه درآمد دولت و شرکت ملی نفت از صادرات نفت خام، نفت کوره و میعانات گازی همچنین فروش فرآورده نفتی و گازی در داخل 99 میلیارد تومان بوده است. اما در مورد هزینه تولید نفت اعم از صادراتی و مصرف داخلی، هزینه تولید گاز و هزینه پالایش نفت می توان به اظهارات اخیر مقامات مسوول استناد کرد که بر اساس آن نزدیک به 50 درصد از سرمایه گذاری 22 میلیارد دلاری در بخش بالا دستی نفت و گاز کشور در سال در91طرح توسعه میادین مشترک نفت و گاز و حدود شش میلیارد دلار آن برای حفظ و نگهداشت تولید نفت و گاز هزینه شده است. بر این اساس مصارف سالانه شرکت نفت حدودا چقدر خواهد بود؟ عمده مصارف شرکت نفت و گاز در سه بخش است به طوری که حدود 11 میلیارد دلار به هزینه های سرمایه ای، شش میلیارد دلار به هزینههای جاری و پنج میلیارد دلار به پرداخت بدهی اختصاص دارد که حاکی از هزینه 22 میلیارد دلاری در این بخشها است و نکته قابل ملاحظه دیگر اینکه که حدود 10 میلیارد دلار از مصارف هرینهای در پارس جنوبی صرف شده است. به هزینه های پارس جنوبی اشاره کردید، چه میزان اعتبار در سال های اخیر در این بخش هزینه شده است؟ در این خصوص ابتدا باید بین اعتبارات مصوب (بودجه) و نقدینگی تخصیص یافته (هزینههای پرداخت شده ) تفاوت اساسی قائل شد تا موضوع بهتر شفاف شود. این در حالی است که به طور کلی اعتبارات محقق شده در پارس جنوبی در سال 89، حدود 3.7 میلیارد دلار، سال 90 حدود هفت میلیارد دلار و سال 91 نیز حدود 10 میلیارد دلار بود که در تاریخ توسعه پارس جنوبی بالاترین ارقام تأمین اعتبارات است. بر این اساس جمع پرداختیها حدود 21 میلیارد دلار و در واقع کمتر از نصف رقمی است که برخی اعلام میکنند که در سه سال گذشته در پارس جنوبی سرمایهگذاری شده است. ضمن اینکه در سال 89 تا 90 حدود چهار میلیارد دلار اوراق مشارکت ارزی به پیمانکاران داده شد که قابلیت استفاده و نقد شدن نداشته و ندارد. پروژههای ناتمام نفتی در چه وضیعتی قرار دارند؟ در بخش نفت و گاز، بیش از 70 میلیارد دلار پروژه ناتمام در کشور وجود دارد. یا به زبان صریحتر، معادل 70 میلیارد دلار از عملیات پیمانکاری در بخش نفت و گاز باقی مانده است اما این قراردادها نوعاً زمانی منعقد شده که دلار حدود 1000 تومان بوده است . هر چند قراردادهای نفتی اغلب به دلار منعقد میشود اما به قیمت روز اتمام پروژههای ناتمام بخش نفت و گاز، به 220 هزار میلیارد تومان ، منابع احتیاج دارد که از بضاعت اقتصاد کشور بیرون است. پروژههای نفتی با توجه به بدهی بخش نفت و گاز و پرداخت هزینه جاری و سرمایهای بخش نفت و گاز از محل صادرات میعانات گازی، نفت کوره و نفت خام، نیازمند ارزیابی مجدد هستند. طبق آنچه که در بررسی حوزه نفت و گاز عنوان کردید، به طور تقریبی بهای تمام شده انرژی در ایران چقدر است؟ این هزینه را میتوان از برآورد مصرف گاز معادل حرارتی، مصرف فرآوردههای نفتی در داخل و میزان صادرات نفتی تعیین کرد که بر این اساس مصرف یک میلیون و 730 هزار بشکه گاز معادل حرارتی حدود 21 هزار میلیارد تومان، 21 هزار و 600 میلیارد تومان از مصرف یک میلیون و 770 هزار بشکه فراورده نفتی در داخل همچنین 11 هزار و 400 میلیارد تومان از صادرات900 هزار بشکه نفت هزینه تمام شده ای معادل 54 هزار میلیارد تومان را برای انرژی ایران رقم زده است. در آستانه شروع به کار وزارت نفت در دولت یازدهم شما چه راهکارهایی را برای بخش نفت و گاز کشور پیشنهاد می کنید؟ مهمترین مساله در مرحله اول در این بخش کاهش یارانه انرژی حداقل معادل هزینه جاری و سرمایهای بخش نفت و گاز است، یارانه انرژی اگر به میزان 42 هزار میلیارد تومان افزایش یابد، بخش نفت و گاز به تعادل بودجه ای می رسد و با توجه به اینکه در شرایط موجود، کل هزینه پرداختی برای گاز و فرآوردههای نفتی در داخل 39 هزار میلیارد تومان است، تقریبا باید قیمت حاملهای انرژی در داخل دو برابر شود، بدون اینکه یارانه نقدی افزایش یابد. اما سناریو دومی نیز وجود دارد و آن این که تقریبا سه دهک بالای مصرف کننده گاز و برق خانگی و برق تجاری حدود 50 درصد برق خانگی، برق تجاری و گاز خانگی را مصرف میکنند، اگر برق و گاز بدون یارانه به این سه دهک فروخته شود معادل 42 هزار میلیارد تومان درآمد جدید برای بخش نفت و گاز ایجاد میکند، این در حالی است که بدون اینکه یارانه به قشر غیر برخوردار و تولید قطع شود بخش نفت و گاز به تعادل بودجهای دست مییابد و از سویی دیگر تحقق 42 هزار میلیارد تومان با حذف یارانه نقدی به این سه دهک و فروش برق و گاز به آنها بدون یارانه حاصل بدست می آید به عبارت صریح تر اگر انرژی به قشر برخوردار به قیمت بدون سوبسید فروخته و یارانه نقدی آنها قطع شود بخش انرژی به تعادل بودجهای خواهد رسید. انتهای پیام
کد خبر:
43385
تاریخ انتشار: 29 مرداد 1392 - 10:15