محّمد حسین جبل عاملی
خواسته یا ناخواسته ، خوب یا بد و فارق از مقصر آن امروزه ارزش پول ملّی ما در مقابل ارزهای مرجع بین المللی سقوط جدی را تجربه نموده است ، اما این سوال مطرح می شود حالا با این اتفاقی که افتاده است در فرصت هستیم یا تهدید؟
دوره های اول سقوط ارز بازار را به سمت شوک روانی شدید وارد نمود و بسیاری از مردم را به سمت خرید و انباشت بی خاصیت سرمایه ملی کشید ، قیمت محصولات در بازار لحظه ای محاسبه می شد و در هر مغازه فروشنده با یک ماشین حساب قیمت لحظه ای محاسبه می نمود ،بسیاری از نفروختن موجودی های انبار خود ثروتمند شدند و یک دوره هرج و مرج و بی برنامگی در بازار بود. امّا بعد از آن اتفاقات دیگری نیز در بازار افتاد در مدتی بعد اجناس خارجی در بازار کمتر شد ، بسیاری از کالاهای وارداتی بی کیفیت و یا بسیار لوکس از لیست سفارشات کالا خط می خورد ، در بسیاری از صنایع محصولاتی که اولیت نداشتند در لیست انتظار قرار گرفتند تحریم ها هم در بسیاری از موارد مزید بر علّت می شد و از همه مهمتر مردم به یادشان آمد جنس ایرانی هم در بازار هست و می توان استفاده نمود و حتماً نباید جنس مارک دار خارجی خرید.
تغییر در فرهنگ مصرف ابتدا از کالاهای مصرفی و پرمصرف آغاز گردید و رفته رفته به دیگر صنایع نیز کشیده شد ، این راه تنفس خداخواسته برای تولید کننده ایرانی در ابتدا خیلی قابل باور نبود و بسیاری از تولید کنندگان با ناباوری عمر آن را یک زمان کوتاه می دانست یا سایه دیو قاچاق را بالای سر خود حس می نمودند و می گفتند بازار به زودی با کالاهای قاچاق اشباع می گردد ، امّا کم کم این امیدها پررنگ تر گردید ، در بخش صنایع غذایی بسیاری از محصولات لوکس خارجی به کالاهای صرفاً تجملاتی و محدود تبدیل گردید و همزمان آن به تدریج شاهد تغییر بسته بندی ها و تنوع نوع ها و بالا رفتن کیفیت محصولات غذایی بودیم، شکلات های ایرانی به شکلات های خارجی شبیه و نزدیک گردید و در بسیاری از محصولات غذایی دیگر نیز در این تغییر جای خود را باز نمودند.
این موج در بسیاری از صنایع ایجاد گردید ، تولید ی های پوشاک که در سایه ورود محصولات بی کیفیت ولی ارزان چینی در حال نابودی کامل قرار داشتند ، کم کم دوباره زنده شدند و امروزه بعضی از آنها به تولید سه شیفته مشغولند تا بتوانند تقاضای بازار را تامین کنند ، البته متاسفانه هنوز حجم اصلی پارچه ها وارداتی است و این نقیصه هنوز نساجی ما را تکان نداده است . ولی در مجموع شاهد رشد تقاضا بازار از کالاهای ایرانی هستیم.
این اتفاق صورت پذیرفته و امید بوجود آمده می تواند بهترین زمان برای ترمیم پیکر صنعت ، تولید و تورسیم کشور باشد تا با این فاصله معنا دار ارزی تولید ایرانی را توجیه پذیر کند و با حال و هوای تغییر سیاست خارجییمان و کم کم بازشدن مجدد درهای دنیا به روی ما و با بالابردن کیفیت محصولاتمان به بازار جهانی بازگردیم و هم بتوانیم در داخل جنس ایرانی مصرف نماییم و هم این محصولات را صادر نماییم ، این فرصت بدست آمده را اگر با تدبیر راهبری کنیم امید پدیدار شدن افق های بهتری برای ترمیم پیکره صنعت و تولید ایرانی داریم . گسترش این عرصه جذابیت بازگشت سرمایه گذاری در صنایع، معادن،کشاورزی و توریسم رابه جای انباشت ثروت های ملی در جیب کت ها یا گاوصندوق های خانگی با انباشت ارز و طلا را انشاالله شاهد خواهیم بود ودر نتیجه چشم انداز امید بخشی را نیز برای جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی و صادرات محصولات تولیدی به وجود می آید و درنهایت منجر به گسترش اشتغال زایی و کسب در آمدهای ارزی مناسب و توسعه و آبادانی روز افزون کشور عزیزمان ایران گردد. انشالله .
