نایب رئیس اتاق ایران گفت:« اتاق باید یار دولت باشد و امروز دولت از بخش خصوصی کمک می خواهد و ما باید مطالباتمان را تبدیل به راهکار کرده و به دولت ارائه بدهیم.»
پدرام سلطانی نایب رئیس اتاق ایران در سی و یکمین نشست هیأت نمایندگان اتاق ایران سخنانش را با این دوبیتی از اشعار فردوسی آغاز کرد که؛ « کنون ای خردمند وصف خرد بدین جایگه گفتن اندرخورد / بگو تا چه داری بیار از خرد که گوش نیوشنده زو برخورد » و در ادامه افزود: « اتاق جایی است که باید خرد تک تک اعضای هیأت نمایندگان را به خرد جمعی و آن را نیز به سرمایه دانش اتاق مبدل کنیم. ما در دولت فعلی می توانیم رفتارهای گذشته را اصلاح کنیم و حداقل در این مقطع زمانی دیگر نیازی به داد زدن و تکرار مشکلات نیست.
به گفته سلطانی دولت اتاق را به عنوان ارائه دهنده راهکار در مسایل اقتصادی پذیرفته است و ما برای این کار به ساز و کار مناسب نیاز داریم.
او خواستار تشکیل اتاق های فکر در هیات نمایندگان و در اتاق شد و ادامه داد: طی هم اندیشی که در فضای مجازی انجام شد، دوستان پیشنهاداتی برای حل مشکلات عاجل تولید ارائه کرده اند که تقدیم هیأت نمایندگان خواهد شد. در آموزه های علمی مدیریت، مدیریت بنگاه 5 پایه دارد؛ Finance ، management، human resource ، Operations و technology . اما در اتاق ما فقط به بخش تامین مالی چسبیده ایم و هیچگاه درباره مشکلات حوزه های دیگر بحث نمی کنیم.
او در ادامه این پرسش ها را مطرح کرد که ؛ چرا اتاق در رابطه با ضعف منابع انسانی راهکار ارائه نمی دهد؟ چرا مشکلات مدیریت عملیات بنگاه ها را مورد نقد قرار نمی دهد؟ و مهمتر از همه اینکه چرا به نقائص خود در تکنولوژی نمی پردازیم؟ چرا از قراردادهایی مانند Buy back و Production Sharing در بخش خصوصی به انجام نمی شود؟ و چرا در اتاق های بازرگانی کلینیک های مشاوره مدیریتی نداریم؟
سلطانی با تاکید بر اینکه اتاق بازرگانی باید با بهره گیری از آموزه های علم مدیریت برای تمام مشکلات بخش خصوصی راهکار ارائه بدهد، گفت: « بسیاری از مشکلات واحدهای تولیدی با یکی دو مشاوره مدیریت قابل رفع و رجوع هستند و به نظر می رسد ما به عنوان اتاق بازرگانی در این مقطع باید به تعهدات و وظایف خود بهتر بپردازیم.
سلطانی در ادامه به سخنان یکی از اعضای اتاق درباره ورشکستگی اشاره و تصریح کرد:« باید بپذیریم که هر صنعتی روزی زائیده می شود، رشد می کند، به موحله اوج خود می رسد و زمانی هم افول می کند و اگر بازسازی نشود ورشکسته می شود. اگر واقعیت های صنعت و آموزه های مدیریت را در اتاق ترویج نکنیم و فرهنگ موجود را در کشور اصلاح نکنیم، باز هم همان حرف های همیشگی را خواهیم زد. لذا بهتر است با استفاده از دانش و روشهای نوین از تکرار مکررات خارج شویم و با ارائه راهکارهای حرفه ای طرحی نو در اندازیم.
