اتاق خبر: وقایع روزهای اخیر در ترکیه و کودتای نافرجامی که علیه دولت این کشور روی داد باعث شده است طی 72 ساعت اخیر عمده توجهات بین المللی به سمت این کشور و خیابان های اصلی دو شهر آنکارا و استانبول معطوف شود. کودتا که توسط گروهی از نظامیان روی داد با گذشت تنها 4 ساعت رنگ شکست به خود دید و در سپیده مان روز بعد و با ورود قهرمان وار اردوغان به فرودگاه استانبول رسماً به پایان پذیرفت. کودتای مذکور اما قطعاً تاثیرات قابل توجهی بر عرصه سیاسی این کشور خواهد گذاشت. در اینجا به نظر می رسد اردوغان دو مسیر کاملا متفاوت در پیش رو دارد:
نخست در پیش گرفتن یک رویه جدید و آشتی محورانه و تلاش برای کاستن از تنش ها و اختلافاتش با احزاب و رهبران مخالف و رقیب که همگی در هنگام کودتا پشت سرش ایستادند! اگر چنین رویه ای را در پیش بگیرد قاعدتاً روح خراش یافته دموکراسی و حکومت قانون در این کشور ترمیم یافته و فضای سیاسی ترکیه منعطف تر و پویاتر از قبل می شود. البته برای تغییر در می بایست وی تغییراتی اساسی در رویه پیشینش چه در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی اعمال کند، امری که سخت به نظر می رسد.
اما راه دوم، تاکید بر ادامه روند پیشین است بخصوص که اینک می تواند با اعتماد به نفس بیشتری در برابر رقبا بایستند چراکه معتقد است مردم تحت تاثیر پیام او به خیابان ها ریختند و مانع تفوق کودتاچیان شدند. در این مسیر او همچنان بر ریاستی کردن سیستم کشور، انجام تصفیه های بیشتر در ادارات و نهادهای مختلف سیاسی، اجتماعی و نظامی دست خواهد زد و روز به روز عرصه را بر مخالفین تنگ و تنگ تر خواهد کرد.
حال باید دید آیا کودتای نافرجام ترکیه را یکبار دیگر به سرخط پیشین باز می گرداند یا اینکه رهبران این کشور از این تهدید دفع شده به مثابه فرصتی ملی برای بسط دموکراسی و همکاری در کشور استفاده خواهند کرد؟
