به گزارش اتاق خبر، به نقل از خبرگزاری فارس، انقلاب مصر در تاریخ 25 ژانویه 2011 آغاز و سرانجام در 11 فوریه (22 بهمن 1389) با استعفای «حسنی مبارک» و واگذاری امور به «عمر سلیمان» به پیروزی رسید.
با استعفای «حسنی مبارک» عمر سلیمان معاون وس و رئیس اسبق دستگاه امنیتی مصر، در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که مبارک استعفا کرده و حکومت را به نظامی‌ها سپرده است، مردم مصر در آن روز متوجه نشدند که چه اتفاقی افتاده است و معنای سخن «عمر سلیمان» را به خوبی درک نکردند، امروزه پس از گذشت ۵ سال، با افتادن دوباره مصر دست نظامی‌ها، معنای حرف عمیر سلیمان را متوجه می‌شوند.
مصری‌ها امیدوار بودند که انقلابشان، مصر را به امنیت و تحقق بسیاری از خواسته‌هایشان برساند، اما اکنون خود را در شرایطی می‌بینند که عقب‌گرد داشته‌اند و زبان حالشان این است: مبارک سقوط کرد، اما حکومتش باقی است.
شبکه الجزیره با بیان مطلب فوق نوشت: سه سال پس از سقوط «حسنی مبارک»، نظامی‌ها دوباره روی کار آمدند و به قدرت برتر تبدیل شدند. برخی ناظران، دوره «محمد مرسی» را دوره‌ای می‌دانند که نظامی‌ها در حال بازیابی خود برای بازگشت مجدد به قدرت بودند، بازگشت دوباره اما با شخصیتی جدید به نام «عبدالفتاح السیسی».
به نوشته الجزیره، آیا خواسته‌های مصری‌ها محقق شده است؟ یا صرفا چیزی که اتفاق افتاده، برکناری رأی حکومت و باقی ماندن پیکره آن است؟ یا آن گونه که معارضان فعلی دولت مصر می‌گویند، شخصیت‌ها تغییر کرده اما سیستم کماکان باقی است؟
پاسخ به این سؤال در گزارش‌های سیاسی، اقتصادی و حقوقی است که تأکید می‌کنند، سیاست‌های نظام کنونی مصر نقطه به نقطه با سیاست‌های دوره مبارک یکسان است؛ حتی در برخی مواقع اوضاع بدتر نیز شده است.
امروزه بسیاری از شخصیت‌های نظام حسنی مبارک دوباره با شعارهای مختلف، به عرصه سیاست بازگشته‌اند.
روزنامه واشنگتن پست، در این باره می‌نویسد: السیسی نسبتب ه حسنی مبارک، موفق‌تر عمل کرده است، او هزاران اسلامگرا و فعال مدنی را به زندان انداخته، برخی از آن ها در خیابان کشته شده‌اند، آزادی‌ها گرفته شده و پلیس همواره در معرض اتهام شکنجه و آدم‌ربایی و بازداشت‌های طولانی مدت قرار دارد.
حتی یک بار «حسنی مبارک» در گفت و گوی تلفنی با روزنامه الوطن کویت گفته بود: السیسی رئیس‌جمهور مصر و من شهروند مصر هستم، السیسی با اراده مصری‌ها به پیروزی‌ها رسیده و من نیز یکی از همان مصری‌ها هستم؛ اگر آزاد بودم جز کسانی می بودم که برایش تبلیغ می‌کند.
سامی کمال الدین، روزنامه نگار مصری نوشته است: روز ۱۱ فوریه از زیباترین ایام عمرم بود؛ شبی که حسنی مبارک رفت، اما هنوز نرفته است!
