امام همه، دولت همه

متن سخنراني دكتر روحاني در مراسم تنفيذ بسيار بسيار عالمانه بود. هم محتواي خوبي داشت و هم فوق العاده خوب تنظيم شده بود. البته شخصا منتظر بودم بزرگان حاضر در جلسه يادي از مرحوم هاشمي رفسنجاني كنند اين نخستين مراسم تنفيذي بود كه هاشمي حضور نداشت. البته سر دوره دوم احمدي نژاد هم حضور نداشت، اما بالاخره تا ما يادمان هست در چنين مراسمي هاشمي هم بر صدر مي نشست. حتي حكم نخست وزيري مرحوم بازرگان را هاشمي خواند لذا بد نبود كه از او هم ذكر خيري شود و جاي خالي اش- كه حالا آيت الله جنتي - پرش كرده به زبان بيايد. به هر حال اين انتقاد كوچك چيزي از ارزش و درستي سخنراني رييس جمهور منتخب كم نمي كند. از انتخابات به اين طرف، هر سخني كه از روحاني شنيده ايم و هر حركتي كه از او ديده ايم، درستي انتخاب مان را گواهي كرده است. هر روزي كه مي گذرد و هر برگي كه روحاني رو مي كند، اهل انصاف دل شان قرص مي شود كه در سال نود و دو، و مهم تر از نود و دو، نود و شش بهترين گزينه را انتخاب كرده اند، همين سخنراني مراسم تنفيذ را دقت بفرماييد حاوي نكات ارزشمندي است كه صرف بيانش هم موثر است و ما را به آينده اي بهتر و روشن تر اميدوار مي كند. شروع سخنراني دقيقا همان چيزي بود كه اهل فن آن را «برائت استهلال» مي گويند يعني شروعي عالي و جذاب و چه چيزي عالي تر و جذاب تر از امام ثامن؟ درس سياستي كه ما مي توانيم از امام هشتم بگيريم دقيقا همان چيزي است كه امروز به كار جامعه متكثرمان مي آيد. احترام به تنوع سليقه ها و رويكردها همان چيزي است كه حتي پس از حدود دوازده قرن كه از شهادت امام (ع) مي گذرد در مضجع آن بزرگوار قابل درك است. امام هشتم، امام همه است و هر كس با هر گرايش و سليقه اي و از هر كجا مي تواند به آن ملجا و مامن پناه ببرد. اتفاقا بهترين الگو براي دولت همين نسبتي است كه امام با «مردم» دارند. شيعه و سني و مسلمان و مسيحي و مومن و هُرهُري مذهب، حتي لامذهب، با گرفتاري هاي كوچك و بزرگ شان به مشهد مي روند و از آن يگانه طلب كمك و عنايت مي كنند. بي جهت نيست كه مشهد را يكي از عوامل هويت و وحدت ملي مي دانند. امام رضا امام حزب اللهي ها هست در عين حال امام ضدانقلاب ها هم هست. هر كسي با هر گرايش و با هر سليقه اي مي تواند بر سر خوان كريم اهل بيت بنشيند و از آن همه نعمت، متنعم شود. امام رضا حزب نيست، متعلق به يك گروه و دسته هم نيست در لطف و عنايت هم تبعيض قايل نمي شود عين آفتاب كه بر همه چيز و همه جا يكسان مي تابد. نور آن وجود شريف هم بر گناهكار و بي گناه، بر راست و چپ، بر خودي و غيرخودي مي تابد.
     امام رضا امام همه است، دولت هم بايد دولت همه باشد و همه شهروندان را به يك چشم نگاه كند. اگر امام مظهر وحدت ملي است، دولت هم بايد وحدت ملي را نمايندگي كند. اگر امام لطف شان عام است، دولت هم بايد خدماتش عام باشد و گروهي را بر گروهي ديگر فضيلت نبخشد. حقيقت اين است كه در طول اين چهل سال يكي از جدي ترين مشكلات جامعه ما- بلكه دولت ما- حضور «عزيزان بي جهت» بوده است. به هر دليلي عده اي تافته جدا بافته بوده اند و بيشتر از ديگران از خوان بيت المال خورده اند. تتمه شان هنوز هم هستند، اما نگاه عامي كه دكتر روحاني آن را نمايندگي مي كند، مي تواند به زودي ريشه اين عزيزان بي جهت را بخشكاند و همه را به يك چشم نگاه كند. بحث احترام به تكثر كه هم رييس جمهور تاكيد و هم رهبري تاييد كردند، بحثي است كه مي تواند نسبت دولت را با ملت و نسبت ملت را با دولت تعريف مجدد كند و فصلي نو در جمهوري اسلامي را سربيندازد. آيا شما هم مثل من ملتفت آغاز فصل نو هستيد؟ فصلي كه دولت، دولت همه باشد.