«مرام حمید» در روایتی از گرسنگی در غزه برای الجزیره نوشت، من هرگز تصور نمی‌کردم که گرسنگی می‌تواند وحشتناک‌تر از بمب‌ها باشد. این سلاح ما را غافلگیر کرد؛ چیزی که هرگز فکر نمی‌کردیم از هر چیز دیگری که در این جنگ بی‌پایان با آن روبه‌رو شده‌ایم، وحشیانه‌تر باشد. چهارماه است که خانواده‌ام حتی یک وعده غذای کامل هم ندارند؛ چیزی که بتواند نیازهای اولیه سلسله‌مراتب «مازلو» را برآورده کند. روزهای من حول گرسنگی می‌چرخد. یکی از خواهرانم تماس می‌گیرد تا درمورد آرد بپرسد و دیگری پیامی می‌فرستد و می‌گوید تنها چیزی که دارند عدس است. برادرم از جست‌وجوی طولانی‌اش برای پیدا کردن غذا برای دو فرزندش دست خالی برمی‌گردد. یک روز با صدای جیغ همسایه‌مان از سر ناامیدی از خواب بیدار شدیم. وقتی بیرون آمدم تا او را آرام کنم، گفت:
«دارم دیوانه می‌شوم. چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ پول دارم، اما چیزی برای خرید نیست.» تلفنم بی‌وقفه زنگ می‌خورد. تماس‌ها از زنان گریانی است که در طول کار میدانی در اردوگاه‌های آوارگان دیده‌ام: «خانم مرام؟ می‌توانید چیزی کمک کنید؟ یک کیلو آرد یا چیزی؟... ما چند روز است که چیزی نخورده‌ایم.» این جمله در گوشم طنین‌انداز می‌شود: «ما چند روز است که چیزی نخورده‌ایم.» این جمله دیگر تکان‌دهنده نیست.
قحطی در روز روشن، بی‌شرمانه در جهانی که به «انسانیت» خود افتخار می‌کند، به پیش می‌رود. مردم برای هر روزشان جان می‌دهند. دیگر نمی‌دانم چه می‌نویسم. اما این دقیقا همان چیزی است که زندگی می‌کنم؛ چیزی که با آن از خواب بیدار می‌شوم و می‌خوابم. همه گرسنه هستند. آیا ممکن است که این جنگ هنوز وحشت‌های بیشتری را در خود جای داده باشد؟ ما از آوارگی شکایت داشتیم. سپس خانه‌هایمان بمباران شد. ما از «بار» آشپزی روی آتش، درست کردن نان، شستن لباس با دست و حمل آب شکایت داشتیم. اکنون آن «بارها» مانند تجملات به نظر می‌رسند. آبی نیست. صابونی نیست. آذوقه‌ای نیست. برای کودکان دیگر نه پوشک هست، نه شیر خشک و نه هیچ چیز دیگری. درحالی‌که خودم دچار سوءتغذیه بودم اما سعی می‌کردم به کار کردن ادامه دهم، اما چه کار دیگری می‌توانستم بکنم؟ دیگر جانی برایمان نمانده است.
«احمد الحسنات» یک شهروند غزه‌ای به الجزیره می‌گوید: «ما هم از قحطی می‌میریم و هم از بمب.» او که از «سوء تغذیه مفرط» رنج می‌برد، می‌گوید: «طی ۴ماه گذشته، غزه غذای کافی دریافت نکرده است.» همچنین «مناخیم کلین»، استاد علوم سیاسی در دانشگاه بار ایلان، می‌گوید: تحریمِ صرف برای جلوگیری از «نسل‌کشی و گرسنگی دادن» اسرائیل کافی نیست. او به الجزیره می‌گوید: «آنچه نیاز است، تحریم علیه اسرائیل است.»
او می‌گوید: «جامعه اسرائیل یک جامعه نسل‌کش است. نتیجه این امر، دو سال گرسنگی دادن و سیاست غیرانسانی در غزه است.» «میدل ایست‌آی» هم در روایتی با اشاره به اینکه بیمارستان‌های غزه مملو از انسان‌هایی است که دچار سوء تغذیه هستند نوشت، تاکنون بیش از هزار نفر جان خود را به‌دلیل گرسنگی از دست داده‌اند. بسیاری از قربانیان دو سه روز اخیر کسانی هستند که در صف دریافت اندکی غذا زخمی شده یا جان خود را از دست داده‌اند.
امدادگران هم در امان نیستند
ده‌ها سازمان بشردوستانه بین‌المللی هشدار دادند که محاصره کمک‌های ارسالی به غزه از سوی اسرائیل، جان پزشکان و امدادگران را به خطر انداخته است؛ درحالی‌که یک خبرگزاری بزرگ می‌گوید که در تلاش است تا روزنامه‌نگاران آزاد باقی‌مانده خود را تخلیه کند؛ زیرا وضعیت «غیرقابل تحمل» شده است. در یک بیانیه مشترک، ۱۱۱سازمان بشردوستانه بین‌المللی از اسرائیل خواستند تا به محاصره خود پایان دهد، جریان کامل غذا، آب تمیز و تجهیزات پزشکی را به غزه بازگرداند و با آتش‌بس موافقت کند. این سازمان‌ها دیروز چهارشنبه هشدار دادند که منابع در این منطقه محصور اکنون «کاملا تمام شده» است و گروه‌های بشردوستانه «شاهد هدر رفتن جان همکاران و شرکای خود در مقابل چشمانشان هستند».
«کاتلین مگرامو»، «عبیر سلمان» و «محمد توفیق» هم در گزارشی برای سی‌ان‌ان نوشتند، در این بیانیه که امضاکنندگان آن شامل «پزشکان بدون مرز»، «عفو بین‌الملل» و «شورای پناهندگان نروژ» هستند، آمده است: «درحالی‌که محاصره غزه توسط اسرائیل، مردم غزه را گرسنه نگه می‌دارد، امدادگران اکنون به همان صف‌های غذا می‌پیوندند و فقط برای سیر کردن خانواده‌هایشان در معرض خطر تیراندازی قرار می‌گیرند.» از سوی دیگر «کایا کالاس»، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی، در پستی در ایکس گفت: «کشتن غیرنظامیانی که در غزه به دنبال کمک هستند، غیرقابل دفاع است.» او اعلام کرد که ارتش اسرائیل «باید کشتار مردمی» را که در غزه به دنبال غذا هستند، متوقف کند. الجزیره نیز در گزارش دیروز چهارشنبه نوشت، ایالات متحده اعلام کرد فرستاده ویژه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا برای مذاکره در مورد آتش‌بس در غزه به اروپا سفر خواهد کرد.
استیو ویتکاف، فرستاده ترامپ برای مذاکره درمورد آتش‌بس و همچنین نهایی کردن یک «کریدور» امدادی برای غزه به یک کشور اروپایی سفر خواهد کرد. طبق گزارش رسانه‌ها، او سپس ممکن است برای مذاکرات بیشتر به خاورمیانه برود. آکسیوس اما گزارش داد که ویتکاف دیروز چهارشنبه به شهر رم در ایتالیا رفت امروز پنج‌شنبه با «ران درمر»، وزیر امور استراتژیک اسرائیل و یک فرستاده ارشد قطری دیدار خواهد کرد. ویتکاف سپس به قطر خواهد رفت.
