
اتاق نیوز-مسعود دانشمند، رييس كميسيون حملونقل اتاق بازرگاني ايران در گفتوگو با «تعادل» در پاسخ به اين سوال كه كاهش جهاني قيمت نفت چه تاثيري روي توسعه حملونقل دريايي كشور دارد، اظهار داشت: كاهش قيمت نفت در جهان منتهي ميشود به كاهش قيمت گازوييل و همينطور مازوت كه سوخت كشتيها است و باعث ميشود كرايه حمل كاهش پيدا كند. بهدليل اينكه حدود يكسوم اجاره يك كشتي را هزينه سوخت كشتي تشكيل ميدهد.
وي در ادامه گفت: درحال حاضر كه قيمت جهاني نفت 50درصد كاهش پيدا كرده، درحدود 15درصد قيمت حملونقل كرايه دريايي را كاهش ميدهد همانطور كه در زمان افزايش نيز كرايه حمل افزايش پيدا ميكند.
رييس كميسيون حملونقل اتاق بازرگاني ايران اظهار داشت: قيمت يك تن گازوييل در زمان نفت 120دلاري حدود 800دلار در هر تن بود، طبيعتا مازوت كشتي هم درحدود 400 تا 450دلار بود اما درحال حاضر با كاهش قيمت جهاني نفت، قيمت گازوييل و مازوت هم كاهش پيدا كرده است و فرآوردههاي نفتي درحال كاهش قيمت هستند و درحدود 30درصد كاهش خواهد داشت.
دانشمند در ادامه افزود: درحال حاضر در بازار قيمت گازوييل چيزي درحدود 500 تا 600دلار براي هر تن است و اين به نسبت 800دلار قبلي كاهش داشته است. كشتيها زماني كه در دريا و بنادر هستند سوخت مصرفيشان گازوييل و در زمان سفر در اقيانوس بهدليل ارزان بودن اين سوخت كه از زوايد نفتي تهيه ميشود از مازوت استفاده ميكنند.
وي ادامه داد: كاهش قيمت سوخت كشتيها برپايه كاهش قيمت نفت كمك ميكند كه قيمت تمام شده كالا كاهش پيدا كند و باعث افزايش قدرت خريد مصرفكننده نهايي ميشود و اين افزايش قدرت خريد باعث توسعه تجارت ميشود. يعني زماني كه كاهش قيمت كالا وجود داشته باشد، مردم با درآمد ثابتي كه دارند كالاي بيشتري ميتوانند خريداري كنند خريد كالاي بيشتر هم به معناي توسعه تجارت است.
رييس كميسيون حملونقل اتاق بازرگاني ايران خاطرنشان كرد: اگر دولت در اين زمينه و باوجود كاهش قيمت نفت بتواند خوب برنامهريزي كند، ميتوانيم از اين فرصت استفاده بهينه كنيم. درحال حاضر كاهش 50درصدي قيمت نفت باعث ميشود كه ما هم اتكايمان را به نفت كاهش دهيم. زماني كه درآمد نفتي بالاست، در بودجه 70درصد درآمد نفتي و به تبع آن درآمد ارزي هم زياد است. ازسوي ديگر دولت بايد اين ارز را تبديل به ريال كند تا موجوديت مصرف پيدا كند كه مهمترين مساله براي تبديل ارز به ريال بازرگاني خارجي است. به اين صورت كه دولت بايد ارز را دراختيار بازرگان خارجي قرار دهد تا بازرگان خارجي در مقابل. زماني كه دولت هزينههايش را از اين طريق تامين كند، ديگر بهدنبال موارد ديگر نميرود و بازار هم به سمت خريد كالاهاي خارجي ميرود و مصرف اين كالاها بازار را بيش از آنكه دراختيار توليدكنندهها قرار دهد، دراختيار توليدكنندههاي خارجي قرار ميگيرد. اما در زماني كه درآمد نفتي پايين بيايد، يعني درآمد ارزي دولت هم كاهش پيدا كند، طبيعتا ارز كمتري به واردات كالا تخصيص ميدهد و تخصيص ارز كمتر باعث ميشود كالاي خارجي در بازار كمتر باشد و نتيجه اين ميشود كه فضا بيشتر دراختيار توليدكننده خارجي قرار گيرد. پس در اين شرايط دولت بايد مديريت كند تا شرايط مناسب براي توليدكننده داخلي ايجاد شود و اين مساله ايجاد اشتغال ميكند و توليد ناخالص داخلي را افزايش ميدهد و همينطور شاخصهاي كلان كشور به سمت توسعه ميروند و نياز كشور به كالاهاي خارجي كاهش پيدا ميكند.
كاهش قيمت جهاني نفت باعث نميشود كه ما در حملونقل داخلي تاثيرش را ببينيم، چراكه يارانه سوخت دراختيار مصرفكننده قرار ميگيرد كه در سطح جهاني چيزي حدود يك دلار براي هر ليتر گازوييل و درسطح داخلي 13دلار است. در واقع اين مساله باعث بهبود حملونقل دريايي يا ريلي نميشود.
زماني كه نفت120دلار شده بود، در داخل همان 250تومان ميفروشيم اگر هم مثل الان حدود 50دلار شود ما باز همان 250تومان ميفروشيم. بنابراين بازار داخلي بدون تغيير است و ما نبايد با دلخوش كردن به اين مسايل از فكر بهسازي ناوگان حملونقل خود خارج شويم.
منبع : روزنامه تعادل