
احمد پورفلاح
تاريخ بشر پر از مردان و زناني است كه در روزگار سخت، تمايز خود را بر ديگر انسانها نشان داده و با تكيه بر انديشه و درايتي راهگشا، راههاي برون رفت از بحرانها را به گرفتاران بيراهههاي گوناگون نشان دادهاند. ميگويند ارزش انسانها به اندازه تاثيرهاي مثبت آنها بر محيطهاي پيراموني خود است و اين تاثير ميتواند هيچ ارتباطي به ميزان سرمايه، ميزان تحصيلات و عناوين و القاب دهان پركن نداشته باشد.
شرايط جاري در ايران ميطلبد كه هر يك از آحاد جامعه به فراخور تواناييها و دانستههاي خود و جايگاهي كه دارند، براي برون رفت از شرايط نگرانكننده حاضر تلاش کنند و هر ايراني حق دارد بر روي سرمايههاي انساني و مديريتي جامعه خود حساب ويژه باز كند.
پس آنهايي كه با هزينه اين مردم تحصيل كردهاند، كرسيهاي حاكميتي، صدارتي و مديريتي را يكي پس از ديگري طي کردهاند، سعي و خطاهايشان در اين پايگاهها هزينههاي كم و زيادي را به جامعه تحميل کرده و فرصتهاي فراوانی از سهم اين مردم نصيبشان شده، باید برای برون رفت از شرایط کنونی بیش از دیگران تلاش کنند. مديريت كردن در شرايط عادي و سهل و آسان كه نياز به انسانهاي برگزيده و متفاوت ندارد و در يك درياي آرام، حتی با مهارت بسيار کم هم ميتوان شناگر يا قايقران را به ساحل رساند؛ اما مهم اين است كه بتوان در يك رودخانه خروشان و درياي مواج پارو زد و قايق را به ساحل نجات برد.حال هم كه صنعتگر از «كسادي بازار»، «نداشتن مواد اوليه و تجهيزات» و «عدم قدرشناسيها» رنج ميبرد، بايد وزير صنعت و تجارت كاري كارستان کند تا اميد آنها براي ادامه راه تبديل به ياس نشود.
اينك كه توليدكننده پول ندارد، برايش گشايش اعتبار نميکنند و بدهيهاي ناشي از «بي پولي ناخواسته» كمرش را خم كرده، بايد رييس كل بانك مركزي و به طور كلي سيستم بانكي هم به دادش برسد يا حداقل نشان دهد كه دغدغه اين كار را دارد. و حالا كه تحريمهاي داخلي و خارجي چرخهاي خط توليد بنگاهدار را كمرمق ساخته و پرداخت مطالبات حقهاش سالها است كه با وعده وعيدهای رنگارنگ به تعويق افتاده، انتظار میرود كه وزير اقتصاد و دارايي هم برای كاهش عوارض گوناگون كه بر دوش بنگاهدار گذاشته شده و ارائه تسهيلات ويژه به او تلاش كند.و دهها از اين انتظارات كه هيچ يك سهم خواهي و زياده خواهي نیست...اما حال كه اين حمايتها صورت نميگيرد يا به دليل محدوديتها نميتواند صورت گيرد و حال كه از دادن روحيه و انگيزه به بنگاهداران دريغ ميشود، باید حداقل با جملات تحقيرآميز و مايوسكننده آنها را ننوازيم.در این شرایط، برخورد نامناسب دو مسوول که بيشترين تاثيرگذاري را در مقوله صنعت، پول و بانك دارند و اظهارنظرهای غيرمنصفانه عاليترين مقام پولي و بانكي كشور و قرار دادن عصبیتها در معرض ديد داخليها و خارجيها، نتيجهاي جز ناراحتي دوستان و خوشحالي دشمنان كه ما را همواره ناتوان و گرفتار ميخواهند، ندارد.اين عزيزان بايد نيك بدانند كه هزينه اين برخوردها صرفا متوجه خود آنها نميشود و بار سنگين آن بر دوش همه فعالان اقتصادي و دلسوزان اين كشور قرار ميگيرد.اميد ما دستاندركاران بخش صنعت، معدن، تجارت و كشاورزي اين است كه در آينده و با ظرفيت سازي درخور، شاهد اين گونه واكنشها و نهايتا تضعيف قشر زحمتكش جامعه نباشيم؛ زیرا با بردباري و آرامش ميتوان به بازكردن گرههاي كور امیدوارتر بود، تا با بي حوصلگي و عصبيت.
*رييس كميسيون صنایع اتاق بازرگاني، صنايع و معادن و كشاورزي ایران و رییس کمیسیون فضاي كسب و كار، كارآفريني و مقررات اتاق تهران