به گزارش اتاق خبر، به نقل از ساعت ۲۴، هنوز برخی سیاستورزان ایرانی باورشان این است که پرویز فتاح کاندیدای مناسبی برای معرفی از طرف اصولگرایان برای رقابت با اصلاحطلبان است. با این همه و با توجه به اینکه او تاکید کرده است نمیآید ولی سیاست در ایران چهرهای مرموز دارد و هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد.
از طرف دیگر سعید جلیلی کاندیدای شکستخورده اصولگرایان تندخو در مبارزه با حسن روحانی با هیجان و انرژی به انواع مراکز میرود و علیه دولت سخن میگوید و آرام آرام در حرفهایش به مسکن و درآمد و فقر هم میپردازد. در شرایطی که اتفاق غیرمنتظرهای در درون جناح اصولگرایی رخ ندهد، سعید جلیلی کاندیدای این طیف از اصولگرایان خواهد بود. به جز سعید جلیلی که رفت و آمدهای متناسب با رفتار انتخاباتی دارد و جز پرویز فتاح که آمدن یا نیامدنش در دو سر طیف حداکثری حتما میآید و حتما نمیآیم قرار دارد، فرد دیگری از میان اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری بهار ۱۳۹۶ معرفی عمومی نشده است.
سکوت عجیب درباره انتخابات بهار ۱۳۹۶ در هیچ دورهای از انتخابات بعد از جنگ سابقه نداشته است. در انتخابات سال ۱۳۷۲ که آیتالله فقید هاشمی رفسنجانی کاندیدا بود اصولگرایان با ایستادن در کنار احمد توکلی هیجان را به انتخابات برگرداندند.
رقابت داغ میان رییس دولت اصلاحات و اکبر ناطق نوری که در آن زمان رییس مجلس بود خیلی زودتر و حتی در پاییز ۱۳۷۶ آشکار شده بود و سخنرانی کاندیداها و هوادارانشان در دانشگاهها، مساجد و سایر محلهایی که میشد حرف زد انتخابات ۱۳۷۶ را پرشور کرده بود.
چهار سال بعد و در انتخابات ۱۳۸۰ نیز هیجان بود و حرکت و حرف و حدیث. انتخابات ۱۳۸۴ و انتخابات ۱۳۸۸ را میتوان پرشورترین دوره انتخابات دانست. در انتخابات ۱۳۸۴ چند کاندیدای اصولگرایان و چند کاندیدای اصلاحطلبان حاضر بودند و موجی از هیجان جامعه را فرا گرفته بود. رفت و آمد کاندیداها به میان مردم از زمستان اوج گرفت و در بهار ۱۳۸۴ هیاهوی کرکنندهای به گوش میرسد. سال ۱۳۸۸ و ماجرای قبل و بعد از انتخابات آن سال نیازی به گفتن ندارد که تا چه اندازه پرشور و هیجان بود.
انتخابات ۱۳۹۲ با حذف آیتالله فقید هاشمی رفسنجانی و ماندن چهرههای نه چندان جذاب در مبارزات اگرچه به پای انتخابات ۱۳۸۸ نرسید، اما مردم باز هم میدانستند که چه کسانی خواهند آمد.
به گزارش ساعت ۲۴، در حالی که کمتر از ۱۰۰ روز به انتخابات ۱۳۹۶ مانده است جز حسن روحانی رییسجمهور مستقر که البته آمدنش معلوم و نتیجه آمدنش محل تردید است اصولگرایان هنوز فردی را معرفی نکردهاند. آیا در جریان اصولگرایی و جبهه ضد اصلاحات یک بازی بزرگ برای انتخابات ریاست جمهوری بهار ۱۳۹۶ طراحی شده است که غافلگیری بزرگ جامعه ایرانی و بهت و حیرت را ارمغان میآورد؟ سکوت عجیب و عدم معرفی کاندیدای مورد نظر اصولگرایان در شرایطی که آخرین ماه زمستان ۱۳۹۵ به زودی از راه میرسد شگفتانگیز است.
یک تحلیل هم این است که اصولگرایان دستشان خالی است و نمیتوانند در میان طیفهای خود به نتیجه برسند و برای اینکه همین اتحاد نیمبند نیز گسیخته نشود صبر پیشه کردهاند و کاری از پیش نخواهند برد. در صورتی که فرضیه بازی بزرگ در جبهه ضد اصلاحات و اصل غافلگیری بهتآور را کنار بگذاریم در این صورت به نظر میرسد اصولگرایان میخواهند با چند کاندیدا در برابر روحانی حاضر باشند تا رای او را کاهش و کار را به مرحله دوم برسانند. سکوت عجیب اصولگرایان و رسانههای آنها برای انتخابات سرنوشتساز ۱۳۹۶ کمی ترسآور شده است.