مهدی رئیسزاده *
آنچه در بررسی مسائل اقتصادی باید تاکید کرد این است که کلیه مسائل اقتصادی زنجیروار به هم مرتبط هستند و نمیتوان اینطور فکر کرد که در نظر گرفتن تنها یک عامل میتواند بسیاری از مشکلات را رفع کند بلکه باید برای رفع برخی مشکلات یک بسته را در نظر گرفت. در مورد اینکه مجلس به بررسی افزایش قیمت حاملهای انرژی بپردازد باید این نکته را خاطرنشان کرد که با این میزان افزایش تورمی بیشتر از آنچه اقتصاد ایران با آن روبهرو است، به همراه خواهد داشت. در شرایط فعلی و همزمان با افزایش قیمت حاملهای انرژی 2 راه را میشود در پیش گرفت.
اولین راه افزایش میزان یارانههاست که تاکنون تاثیرات خود را نشان داده و به نظر میرسد که حتی به نفع مصرفکنندگان و یارانهبگیران نیز نخواهد بود و در نهایت قدرت خرید مردم را کاهش میدهد. مهمترین راهکاری که در این میان میتوان اتخاذ کرد این است که میزان یارانه پرداختی به بخش تولید افزایش یابد. فاز اول هدفمندی یارانهها هرچند که در ابتدا به نظر موفق میرسید اما بعد از مدتی تاثیرات منفی خود را آشکار کرد و آنچه در این میان باید بهعنوان دلیل موفق نبودن این قانون عنوان کرد، اختصاص نیافتن یارانه مناسب به بخش تولید است که میتواند عواقب بسیاری را به همراه داشته باشد.
یکی از مهمترین این عواقب تردید در حفظ اشتغال موجود است، چرا که در شرایط فعلی نه تنها شرایط برای اشتغال جدید فراهم نیست بلکه باید تلاش شود تا اشتغال موجود حفظ شود. اگر مجلس قصد دارد که قیمت حاملهای انرژی یا نان را افزایش دهد باید این مسئله را در نظر داشته باشد که در کنار آن یارانه مناسبی به بخش تولید اختصاص پیدا کند. البته همین مسئله نیز خود عاملی برای افزایش میزان تورم خواهد بود اما به طور قطع در صورت اختصاص نیافتن یارانه تولید تورم با افزایش بیشتری همراه خواهد بود.
در شرایط فعلی با توجه به اینکه مجلس با اجرای فاز دوم هدفمندی موافقت نکرده است، به طور طبیعی به نظر میرسد که میزان یارانه به همان میزان گذشته است و به همین دلیل با افزایش نرخ حاملهای انرژی نرخ تورم افزایشی ایجاد میشود که هم جامعه مصرفکننده و هم جامعه تولیدی را با مشکلات بیشتری مواجه میکند. در این صورت افرادی که سودشان از این مسئله مناسب بود با کم شدن سود و آنهایی که درآمد و هزینهشان بهصورت سربهسر است، با زیان مواجه میشود. خود این مسئله میزان اشتغال را به شدت کاهش میدهد.
* عضو اتاق بازرگانی ایران
کد خبر:
39403
تاریخ انتشار: 27 فروردین 1392 - 09:51
مهدی رئیسزاده *
آنچه در بررسی مسائل اقتصادی باید تاکید کرد این است که کلیه مسائل اقتصادی زنجیروار به هم مرتبط هستند و نمیتوان اینطور فکر کرد که در نظر گرفتن تنها یک عامل میتواند بسیاری از مشکلات را رفع کند بلکه باید برای رفع برخی مشکلات یک بسته را در نظر گرفت. در مورد اینکه مجلس به بررسی افزایش قیمت حاملهای انرژی بپردازد باید این نکته را خاطرنشان کرد که با این میزان افزایش تورمی بیشتر از آنچه اقتصاد ایران با آن روبهرو است، به همراه خواهد داشت. در شرایط فعلی و همزمان با افزایش قیمت حاملهای انرژی 2 راه را میشود در پیش گرفت.
اولین راه افزایش میزان یارانههاست که تاکنون تاثیرات خود را نشان داده و به نظر میرسد که حتی به نفع مصرفکنندگان و یارانهبگیران نیز نخواهد بود و در نهایت قدرت خرید مردم را کاهش میدهد. مهمترین راهکاری که در این میان میتوان اتخاذ کرد این است که میزان یارانه پرداختی به بخش تولید افزایش یابد. فاز اول هدفمندی یارانهها هرچند که در ابتدا به نظر موفق میرسید اما بعد از مدتی تاثیرات منفی خود را آشکار کرد و آنچه در این میان باید بهعنوان دلیل موفق نبودن این قانون عنوان کرد، اختصاص نیافتن یارانه مناسب به بخش تولید است که میتواند عواقب بسیاری را به همراه داشته باشد.
یکی از مهمترین این عواقب تردید در حفظ اشتغال موجود است، چرا که در شرایط فعلی نه تنها شرایط برای اشتغال جدید فراهم نیست بلکه باید تلاش شود تا اشتغال موجود حفظ شود. اگر مجلس قصد دارد که قیمت حاملهای انرژی یا نان را افزایش دهد باید این مسئله را در نظر داشته باشد که در کنار آن یارانه مناسبی به بخش تولید اختصاص پیدا کند. البته همین مسئله نیز خود عاملی برای افزایش میزان تورم خواهد بود اما به طور قطع در صورت اختصاص نیافتن یارانه تولید تورم با افزایش بیشتری همراه خواهد بود.
در شرایط فعلی با توجه به اینکه مجلس با اجرای فاز دوم هدفمندی موافقت نکرده است، به طور طبیعی به نظر میرسد که میزان یارانه به همان میزان گذشته است و به همین دلیل با افزایش نرخ حاملهای انرژی نرخ تورم افزایشی ایجاد میشود که هم جامعه مصرفکننده و هم جامعه تولیدی را با مشکلات بیشتری مواجه میکند. در این صورت افرادی که سودشان از این مسئله مناسب بود با کم شدن سود و آنهایی که درآمد و هزینهشان بهصورت سربهسر است، با زیان مواجه میشود. خود این مسئله میزان اشتغال را به شدت کاهش میدهد.
* عضو اتاق بازرگانی ایران
