رئیس کمیسیون صادرات ایران افزود: به دلیل شرایط سخت اقتصادی در دوران تحریم، بسیاری از فعالان بخش صادرات که به صورت حقیقی فعالیت می‌کردند و بسیاری نیز کماکان به صورت حقیقی مشغول به فعالیت هستند، اما در بسته حمایت از صادرات، کلیه افراد حقیقی از شمول این بسته محروم شدند و در واقع بخش اعظمی از فعالان صادراتی، با یک تبصره حذف شدند که سخت جای ایراد و انتقاد دارد.
وی تصریح کرد: تمرکز بر پرداخت مشوق از طریق کم کردن بهره بانکی، روشی کم‌اثر است؛ چراکه رقابت در بخش صادرات در خارج از مرزها صورت می‌گیرد و رقبای ایرانی با بهره بانکی بسیار پایین تر از نرخ بهره بانکی ایران در حال فعالیت هستند و به همین دلیل، خیلی از صادرکنندگان تمایلی به اخذ تسهیلات ندارند و در واقع اگر به سهم بخش صادرات از تسهیلات بانکی نگاهی بکنیم؛ متوجه سهم ناچیز صادرکنندگان از این تسهیلات می‌شویم و شاید این بخش بیشتر به کار شرکت های بزرگ خصولتی بیایدتا صادرکنندگان واقعی، بنابراین باید در آن تجدیدنظر شود.
موسی‌پور گفت: در صورتی یک صادرکننده از تسهیلات خرسند خواهد بود که به مانند رقبای خود و با نرخ مشابه آنها، شامل این تسهیلات شود؛ در حالیکه بسیاری از مشکلات صادرکنندگان کشور، به ضعف در زیرساخت ها از جمله حمل و نقل مربوط می‌شود که انتظار می رفت مشوق های هدفمند بیشتری برای جبران این کاستی ها در نظر گرفته شود.
انتهای پیام/
