او در نوبت اول سخنان خود گفت:
- مشکلات اقتصادی صرفاً راه‌حل اقتصادی ندارد.
- تحریم مسئله مهمی‌ست و به خاطر آن روابط بین‌المللی ما قفل شده است.
- به‌واسطه مسائلی از جمله حمله به سفارتخانهها، در روابط بین‌الملل هزینه می‌دهیم اما سودش را نمی‌بریم.
- امروز نیازمند اکسیرِ وفاق و اعجازِ اعتماد هستیم.
- ماها و کارشناسان با اعداد و ارقام آشنایی داریم اما مردم لمس می‌کنند و روزمره با گوشت و پوستشان مشکلات اقتصادی را درک می‌کنند.
- وقتی با کارشناسان زیادی در گذشته و این ایام مباحثه داشتم، با بخش خصوصی و اندیشه‌ورزان جوان و ... آنها یک دغدغه جدی دارند و می‌گویند حل مشکلات اقتصادی صرفاً راه حل اقتصادی ندارد. اقتصاد با فرهنگ و اجتماع و سیاست و امور حقوقی و مسائل بین المللی پیوستگی دارد. نمی‌تواند بدون توجه به اینها راه حل اقتصادی ارائه داد. من هم عقیده‌ام این است.
- در عرصه بین‌المللی نزدیک به دو دهه است با تحریم روبروییم؛ دنیا تحریم فلج‌کننده را تحمیل کرده و ما ساده از کنار این می‌گذریم!
- نقل و انتقال مالی که تمام اقتصاد ما گرفتار آن است باید حل کنیم. ما جزو لیست سیاه و جزو سه کشور هستیم. فعالان اقتصادی چه طور عمل کنند؟ از آنطرف در کشور به سفارتخانه حمله می‌شود و کلی تبعات دارد و به تحریم‌ها اضافه می‌شود.
- مسائل بین‌المللی مثل اوکراین و تایوان هست که هزینه می‌دهیم ولی سودش را بهره نمی‌بریم. فرصتها را شکار نمی‌کنیم.
- اقتصاد ما اقتصاد بزرگ و جامعه ما جامعه بزرگ است. حجم صنعت ما بزرگ است و باید با دنیا کار کنیم.
- نمیشود مسائل داخلی را هم نادیده گرفت؛ رهبری سالهاست ما را به اقتصاد و انسجام اجتماعی و مشارکت توجه می‌دهد. چقدر ما گوش کردیم؟ بسیاری از جوانان ما آزرده و مایوس شدند.
- وفاق ملی اکسیر است و بدون آن به جایی نمی‌رسیم. مردم به ما باور ندارند باید صادقانه راه حل ها را به آنها ارائه کنیم و اعتمادزایی کنیم.
پورمحمدی در دور دوم پاسخ به سوالات:
- من به گذشته مردم و نظام و دولتها افتخار می کنم و به توان ملی خودمان باور دارم. کارهای بزرگی مردم و نظام انجام داده اند ولی نباید واقعیتها راانکار کرد. نقاط قوت مان فراوان است ولی با اینها باید ضعف ها را برطرف کرد.
- شش برنامه توسعه تا الان بوده چرا رهبری فرمودند ۳۰ تا ۳۵ درصد فقط اجرا شده؟ چرا اینطور شده؟ شاید برنامه ها هم اشکال دارند. چرا میخواهیم فقط آرمانها و رویاهایی مطرح کنیم.
- الزامات رشد هشت درصدی محقق می شود؟ برنامه های قبلی چرا اجرا نشده است؟
- ساختار برنامه مشکل دارد که جای دیگری باید بحثش را انجام بدهیم.
- از کجا می خواهیم منابع لازم را برای رشد بیاوریم؟ با مردمی که اعتمادشان در بورس خراب شده است؟ تا اعتماد نسازیم که نمیشود رشد اقتصادی داد.
- نمیشود خودفریبی کنیم یا خوش بینانه با مسائل برخورد کنیم. مردم دارند لمس می کنند. حرفهایی که زدم با کارشناسان متعهد و باسواد دانشگاه های تهران بود. تعابیر تندی کردند. نمیخواستم آن تعابیر را بگویم.
- این به این معنا نیست که ناامید باشیم. ما در مقابل تحریم سخت ایستاده ایم توانمندی ملی داریم وگرنه باید فروپاشی شده باشیم. تحریم مهم است ولی ما مهمتریم و قدرتمندتریم. قدرت خود را باور کنیم ولی اشتباهات خود را هم اصلاح کنیم.
