فراز جبلی- 27 سال رئیس اتاق بازرگانی ایران بوده ولی همیشه ارتباط کمی با خبرنگاران داشته است. بعد از کنار رفتن از ریاست این رابطه کمتر هم شد و به ندرت شاهد حضور علی نقی خاموشی در رسانه ها هستیم. این روزها با نزدیک شدن به زمان انتخابات خاموشی بار دیگر اجازه مصاحبه به خبرنگاران داده است و شروع این کار با انتخابات تعادلی بوده است.
شما چند سال داشتید که رئیس اتاق بازرگانی شدید؟
در زمانی که انقلاب شد و امام(ره) من را انتخاب کرد 37 سال سن داشتم. من 27 سال در آن سنگر کار را ادامه دادم؛ از زمان مرحوم رجایی تا دوره اول آقای احمدی نژاد با احتساب دولت های موقت بنده 9 دولت را دیده ام. در این دوران 5 یا 6 انتخابات برگزار شد. از سال دوم انتخابات در اتاق بازرگانی برگزار شد.
در زمان انتخاب شما فرد جوانی محسوب می شدید اما امروز می گویید اتاق جای کسانی هست که مو سفید کرده اند و عصا به دست دارد. این صحبت ها تناقض ندارد؟
تجربه را وقتی می خواهند مثال بزنند با موی سفید و عصای به دست مثال می زنند. وقتی می خواهیم بگوییم تجربه کسی زیاد است می گویند مو سفید کرده یا عصا به دست گرفته است. این به معنی این نیست که عصا به دست گرفته و نمی تواند راه برود. حرف من به شکلی که منعکس شد نبود بلکه گفتم یکی از مشکلات انقلاب این است که از تجربیات در اداره مملکت استفاده نمی شود. با وجود آن که اسلام اینقدر به تجربه اهمیت می دهد ولی دست رد به سینه آن می زنیم. ما به کسی می گوییم آیت الله که سال ها در علم اسلام تجربه کسب کرده است. هر کس هم که تجربه بیشتری دارد اعلم تر است.
در 27 سال ریاست خود تلاش کردید که این تجربه را به دیگران منتقل کنید؟ هیچ وقت به این فکر کردید که کنار بروید و جوانی که خود بهش آموزش دادید و تجربه های شما را به دست آورده است را جایگزین کنید؟
الان باز سوالتان به جریان انحراف می دهد. اتاق چی احتیاج دارد؟ اتاق قانون دارد که ما ننوشتیم و 47 سال قبل از انقلاب از بلژیک ترجمه شد. قوانین اتاق های بازرگانی 50 کشور را با آن مقایسه کنید می بینید تقریبا ساختاری یکسان دارد. این قانون یک اصولی دارد که در تمام اتاق ها هست. نمایندگی اتاق و هیأت مدیره اتاق و رئیس اتاق باید افتخاری و رایگان کار کنند. این افراد باید آنقدر بنیه اقتصادی قوی داشته باشند که رایگان کار کنند و چشم انتظار و چشم چران پول نباشند. اینجا نباید برای پول بیایند. رهبری جامعه اقتصادی با ابراز تجربه ها قرار است در اتاق صورت بپذیرد. نباید خدایی نکرده آنجا بنشینند و کسی گرفتاری دارد و به اتاق مراجعه کند با این پاسخ رو به رو شود که چقدر می دهی؟ الان این حالت از بین رفته است. همه در اتاق سر سفره نشسته اند و دعوا سر نمایندگی است. برایشان رانت ایجاد شده است.
ساختار اتاق خودش انتقال تجربه را ایجاد می کند. مثلا در زمان من چندین اتحادیه صنفی تشکیل شد. این اتحادیه ها با تجربه ها را برای هر صنف جمع می کرد. در زمان من چندین اتاق مشترک تشکیل شد. ما چندین دوره تعلیماتی گذاشتیم و مرکز آموزش اتاق بازرگانی بسیار فعال بود. در سال بیش از 30 هیأت می پذیرفتیم و 20 هیأت به خارج می بردیم. اینها همه تبادل تجربیات است.
آیا در این دوره هم در انتخابات شرکت می کنید؟
هنوز تصمیمی نگرفتم چون خیلی شلوغ می شود.
شما از 46 جلسه اخیر هیأت نمایندگان اتاق تهران، 35 جلسه غیبت داشته اید. این نشانه عدم تمایل شما به حضور در اتاق بازرگانی نیست؟
غیبت من به این معنی نیست. من می گویم وقتی که صرف می کنم باید ثمر داشته باشد، وقتی می بینم شرکتم اثری ندارد نمی روم. من برای شهرت شرکت نمی کنم. برای رای دفعه آینده هم نمی روم. من می بینم در هیأت نمایندگان هیچ چیز نیست و بازدهی ندارد. من نیمی از به هر ریختگی اقتصادی که در دوره احمدی نژاد به ویژه دوره دوم شروع شد را از نارسایی اتاق بازرگانی می دانم. اتاق مشاور 3 قوه بود و باید با دادن راه حل انتقاد می کرد. یکی از بزرگترین اقدامات شورای انقلاب قانون حفاظت و توسعه صنایع بود. آمدند به عنوان این که صنایعی در اختیار صاحبانشان است کدام یک شرعی است و کدام یک شرعی نیست. در این خصوص با عزت الله سحابی که وزیر و مبتکر این قانون جلسه گذاشتیم. در آنجا مفصل بحث کردیم. آخر سر به من گفته:"بیخود خودت را زجر نده. ما عقیده داریم هیچ آجری روی آجر در زمان شاه گذاشته نشده است مگر آن که ما موظف باشیم آن را خراب کنم." من هم بلند شدم و پوزخندی زدم که بیخود خودت را خسته نکن و من تا جلوی این قانون را نگیرم از پا نمی شینم. این من یعنی اتاق، در آن زمان جلوی همه ایستادم تا این قانون اجرا نشود. این قانون را هاشمی رفسنجانی با افتخار جلوی امام(ره) تشریح می کرد. در آن زمان مرحوم امام(ره) جامعه اقتصادی را به کاخ نشینان و کوخ نشینان تقسیم کرد. با همین جمله ضربه مهلکی سواستفاده گرها به اقتصاد زدند. حرف امام حق بود ولی آنها سواستفاده کردند. ما به عنوان اتاق جلوی همه این انحرافات ایستادم.
آیا شما هنوز عضو موتلفه هستید؟ می گویند شما اتاق را به کانونی برای موتلفه تبدیل کردید.
من هیچ وقت عضو موتلفه نبوده ام. این حرف ها دروغ است.
کد خبر:
82957
تاریخ انتشار: 22 مهر 1393 - 11:28
فراز جبلی- 27 سال رئیس اتاق بازرگانی ایران بوده ولی همیشه ارتباط کمی با خبرنگاران داشته است. بعد از کنار رفتن از ریاست این رابطه کمتر هم شد و به ندرت شاهد حضور علی نقی خاموشی در رسانه ها هستیم. این روزها با نزدیک شدن به زمان انتخابات خاموشی بار دیگر اجازه مصاحبه به خبرنگاران داده است و شروع این کار با انتخابات تعادلی بوده است.
شما چند سال داشتید که رئیس اتاق بازرگانی شدید؟
در زمانی که انقلاب شد و امام(ره) من را انتخاب کرد 37 سال سن داشتم. من 27 سال در آن سنگر کار را ادامه دادم؛ از زمان مرحوم رجایی تا دوره اول آقای احمدی نژاد با احتساب دولت های موقت بنده 9 دولت را دیده ام. در این دوران 5 یا 6 انتخابات برگزار شد. از سال دوم انتخابات در اتاق بازرگانی برگزار شد.
در زمان انتخاب شما فرد جوانی محسوب می شدید اما امروز می گویید اتاق جای کسانی هست که مو سفید کرده اند و عصا به دست دارد. این صحبت ها تناقض ندارد؟
تجربه را وقتی می خواهند مثال بزنند با موی سفید و عصای به دست مثال می زنند. وقتی می خواهیم بگوییم تجربه کسی زیاد است می گویند مو سفید کرده یا عصا به دست گرفته است. این به معنی این نیست که عصا به دست گرفته و نمی تواند راه برود. حرف من به شکلی که منعکس شد نبود بلکه گفتم یکی از مشکلات انقلاب این است که از تجربیات در اداره مملکت استفاده نمی شود. با وجود آن که اسلام اینقدر به تجربه اهمیت می دهد ولی دست رد به سینه آن می زنیم. ما به کسی می گوییم آیت الله که سال ها در علم اسلام تجربه کسب کرده است. هر کس هم که تجربه بیشتری دارد اعلم تر است.
در 27 سال ریاست خود تلاش کردید که این تجربه را به دیگران منتقل کنید؟ هیچ وقت به این فکر کردید که کنار بروید و جوانی که خود بهش آموزش دادید و تجربه های شما را به دست آورده است را جایگزین کنید؟
الان باز سوالتان به جریان انحراف می دهد. اتاق چی احتیاج دارد؟ اتاق قانون دارد که ما ننوشتیم و 47 سال قبل از انقلاب از بلژیک ترجمه شد. قوانین اتاق های بازرگانی 50 کشور را با آن مقایسه کنید می بینید تقریبا ساختاری یکسان دارد. این قانون یک اصولی دارد که در تمام اتاق ها هست. نمایندگی اتاق و هیأت مدیره اتاق و رئیس اتاق باید افتخاری و رایگان کار کنند. این افراد باید آنقدر بنیه اقتصادی قوی داشته باشند که رایگان کار کنند و چشم انتظار و چشم چران پول نباشند. اینجا نباید برای پول بیایند. رهبری جامعه اقتصادی با ابراز تجربه ها قرار است در اتاق صورت بپذیرد. نباید خدایی نکرده آنجا بنشینند و کسی گرفتاری دارد و به اتاق مراجعه کند با این پاسخ رو به رو شود که چقدر می دهی؟ الان این حالت از بین رفته است. همه در اتاق سر سفره نشسته اند و دعوا سر نمایندگی است. برایشان رانت ایجاد شده است.
ساختار اتاق خودش انتقال تجربه را ایجاد می کند. مثلا در زمان من چندین اتحادیه صنفی تشکیل شد. این اتحادیه ها با تجربه ها را برای هر صنف جمع می کرد. در زمان من چندین اتاق مشترک تشکیل شد. ما چندین دوره تعلیماتی گذاشتیم و مرکز آموزش اتاق بازرگانی بسیار فعال بود. در سال بیش از 30 هیأت می پذیرفتیم و 20 هیأت به خارج می بردیم. اینها همه تبادل تجربیات است.
آیا در این دوره هم در انتخابات شرکت می کنید؟
هنوز تصمیمی نگرفتم چون خیلی شلوغ می شود.
شما از 46 جلسه اخیر هیأت نمایندگان اتاق تهران، 35 جلسه غیبت داشته اید. این نشانه عدم تمایل شما به حضور در اتاق بازرگانی نیست؟
غیبت من به این معنی نیست. من می گویم وقتی که صرف می کنم باید ثمر داشته باشد، وقتی می بینم شرکتم اثری ندارد نمی روم. من برای شهرت شرکت نمی کنم. برای رای دفعه آینده هم نمی روم. من می بینم در هیأت نمایندگان هیچ چیز نیست و بازدهی ندارد. من نیمی از به هر ریختگی اقتصادی که در دوره احمدی نژاد به ویژه دوره دوم شروع شد را از نارسایی اتاق بازرگانی می دانم. اتاق مشاور 3 قوه بود و باید با دادن راه حل انتقاد می کرد. یکی از بزرگترین اقدامات شورای انقلاب قانون حفاظت و توسعه صنایع بود. آمدند به عنوان این که صنایعی در اختیار صاحبانشان است کدام یک شرعی است و کدام یک شرعی نیست. در این خصوص با عزت الله سحابی که وزیر و مبتکر این قانون جلسه گذاشتیم. در آنجا مفصل بحث کردیم. آخر سر به من گفته:"بیخود خودت را زجر نده. ما عقیده داریم هیچ آجری روی آجر در زمان شاه گذاشته نشده است مگر آن که ما موظف باشیم آن را خراب کنم." من هم بلند شدم و پوزخندی زدم که بیخود خودت را خسته نکن و من تا جلوی این قانون را نگیرم از پا نمی شینم. این من یعنی اتاق، در آن زمان جلوی همه ایستادم تا این قانون اجرا نشود. این قانون را هاشمی رفسنجانی با افتخار جلوی امام(ره) تشریح می کرد. در آن زمان مرحوم امام(ره) جامعه اقتصادی را به کاخ نشینان و کوخ نشینان تقسیم کرد. با همین جمله ضربه مهلکی سواستفاده گرها به اقتصاد زدند. حرف امام حق بود ولی آنها سواستفاده کردند. ما به عنوان اتاق جلوی همه این انحرافات ایستادم.
آیا شما هنوز عضو موتلفه هستید؟ می گویند شما اتاق را به کانونی برای موتلفه تبدیل کردید.
من هیچ وقت عضو موتلفه نبوده ام. این حرف ها دروغ است.
