احسان حدادی، نایب قهرمان پرتاب دیسک المپیک لندن برای کسب سهمیه و درخشش در المپیک ریو چند روزی است که تمریناتش را با روحیه بالا در سالن «آفتاب انقلاب» آغاز کرده است. حدادی پس از کسب مقام نایب قهرمانی در المپیک لندن از دوران اوجش تاحدودی فاصله گرفت و در آخرین مسابقات جهانی که در چین برگزار شد، نتوانست عملکرد مناسبی داشته باشد و در کسب مدال ناکام ماند. احسان پس از کسب مدال ارزشمند نقره المپیک ماه‌ها بود بدون مربی به تمرینات خود ادامه می‌داد و چندین بار ناراحتی خود را نسبت به این موضوع بیان کرد. او که پیش از المپیک لندن نیز به مدت 7 ماه تمرینات خود را زیر نظر «کیم ‌بوخونسف» مربی نامدار روس برگزار کرده بود، طی سال‌های اخیر در تلاش بود تا مجدداً نظر کیم را برای حضور در ایران جلب کند، حدادی بعد از تلاش بسیار در روزهای گذشته موفق شد «کیم» را با خود همراه و تمریناتش را در فاصله 10 ماه باقی مانده به المپیک ریو، زیر نظر این مربی روس برگزار کند. احسان در ترکیه با «کیم» به توافق رسید و او را مجاب کرد به ایران بیاید تا برای کسب سهمیه و مدال المپیک آماده شود. در ادامه متن این مصاحبه را می‌خوانیم.

می‌خواهم در ابتدای مصاحبه از گذشته صحبت کنی، زمانی که در تیم ملی جوانان حضور داشتی و موفق به درخشش در این رده سنی و کسب مدال طلا شدی. از سال 2002 به‌صورت حرفه‌ای وارد ورزش شدم و در آن زمان زیر نظر مربی اوکراینی کار می‌کردم، تیم ملی برای شرکت در تورنمنتی به اوکراین رفت و من در آنجا موفق به رکوردشکنی شدم. پس از آن به ایران آمدم و بدون مربی تمریناتم را برگزار کردم تا سال 2003 که فدراسیون یک مربی بلاروس آورد و زیر نظر او به فعالیت در رشته پرتاب دیسک ادامه دادم.  از چه زمانی در رده جوانان موفق به کسب مدال شدی؟ نخستین بار در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا که در سال ۲۰۰۴ برگزار شد به مدال طلا دست یافتم و پس از آن در مسابقات جوانان جهان در ایتالیا نیز موفق به کسب مدال طلایی شدم که برای نخستین بار بود که دوومیدانی ایران به این مدال می‌رسید. بعد از آن بود که در سال ۲۰۰۵ با پرتاب 65 متر و 25 سانتی متری رکورد آسیا را شکستم و مدال طلای قهرمانی دوومیدانی آسیا را در اینچئون کسب کردم.  آن زمان و با سن و سال پایین چه موضوعی به تو انگیزه می‌داد تا به مدال‌های آسیایی و جهانی دست یابی؟  اول از همه می‌خواستم خط شکن باشم، چرا که دوومیدانی ایران در سال‌های گذشته افتخاری در این رشته نداشت و معمولاً دوومیدانی کاران مان در مسابقات ناکام بودند علاوه بر این معاف شدن از خدمت سربازی نیز موضوعی بود که به من انگیزه مضاعفی داد. در آن زمان ورزشکاری که مدال طلای آسیا و مدال المپیک را کسب می‌کرد از حضور در خدمت سربازی معاف می‌شد. حقیقتاً خیلی از سربازی می‌ترسیدم اما خوشبختانه توانستم با توجه به این قانون از حضور در خدمت سربازی معاف شوم. چه شد از میان رشته‌های ورزشی، دوومیدانی و پرتاب دیسک را انتخاب کردی؟ پیش از حضور در ورزش تمام رشته‌های ورزشی را تجربه کردم، اول سراغ کشتی و بعد هم کاراته، هندبال، والیبال، بسکتبال و برخی دیگر از رشته‌ها رفتم. در کشتی به مدت 10 روز کار کردم و علاوه بر این در فوتبال هم به دروازه بانی علاقه زیادی داشتم که در این پست هم حضور داشتم، از بین این رشته‌ها، بیشتر در بسکتبال موفق بودم اما چندان به این رشته نیز علاقه‌ای نداشتم و پس از آن بود که وارد رشته دوومیدانی و پرتاب دیسک شدم. در آن زمان معلم ورزشم تأکید داشت که در دوومیدانی فعالیت کنم و به نوعی درخشش در این رشته را مدیون معلم ورزش دوران تحصیلی‌ام هستم. بیشترین پرتابی که داشتی چقدر بود؟ بیشترین پرتابم در رشته پرتاب دیسک 69 متر و 32 سانتی متر بود که امیدوارم هرچه زودتر این رکورد تکرار شود. در حال حاضر 9 متر با این رکورد فاصله دارم و تلاشم این است که با «کیم» به این رکورد برسم. آیا می‌توان بهترین دوران ورزشی احسان حدادی را المپیک لندن دانست؟ بله، المپیک لندن اوج دوران ورزشی‌ام بود، البته تلاشم کسب طلای المپیک بود اما نتوانستم به طلا برسم اما کسب نخستین مدال دوومیدانی ایران در المپیک، افتخاری است برای ورزش ایران که امیدوارم این مدال مجدداً تکرار شود و ورزشکاران بیشتری در دوومیدانی بتوانند به مدال المپیک دست یابند. در لندن شروع خوبی داشتی و تا پرتاب پنجم مدال طلا در مشتت بود، چه شد که به یکباره طلا را با نقره عوض کردی؟ به طور کلی نظرم این است که شروع خوب در ورزش نمی‌تواند موجب دلگرمی ورزشکار باشد، من در المپیک لندن به این موضوع رسیدم و آن را تجربه کردم. زدن استارت خوب در مسابقات گاهی مواقع خوب است و گاهی بد، برای کسب مدال المپیک لندن تلاش زیادی کردم و باید از این مسابقات دست پر بازمی گشتم و امیدوار بودم که با طلای لندن از این مسابقات به ایران بازگردم که متأسفانه این گونه نشد. تلاشم این بود که زودتر از این به مدال پرتاب دیسک المپیک برسم اما این گونه نشد، با وجود این خدا را شکر می‌کنم که توانستم مدال نقره المپیک لندن را به دست آورم. امیدم این است که در ریو نیز حداقل نقره لندن را تکرار کنم، گرچه واقعاً هدف و آرزویم طلا است. از نظر من تکرار مدال در المپیک کار سختی است اما امیدوارم که این گونه شود. در المپیک لندن تا پرتاب پنجم خوب پیش رفتم اما قسمت نبود که طلا بگیرم.  آیا استرس المپیک موجب شد تا طلای لندن را از دست بدهی؟ استرس نه، به این نتیجه رسیده‌ام که زود شادی کردنم موجب شد تا طلای المپیک را از دست بدهم. بعد از پرتاب اولم خوشحال بودم و فکر کردم که کار تمام شده است و مدال طلای المپیک دیگر به من رسیده اما این اشتباه من در المپیک باعث شد تا طلای المپیک لندن را از دست بدهم. ë پس از لندن از سوی باشگاه پرسپولیس مورد حمایت قرار گرفتی و با قراردادی به عضویت پرسپولیس درآمدی، کار پسندیده‌ای که در دوران مدیریت محمد رویانیان در پرسپولیس انجام اما تکرار نشد. جا دارد اینجا از باشگاه پرسپولیس و محمد رویانیان تشکر کنم. این حرکتی بود که تاکنون انجام نشده بود اما رویانیان این موضوع را عملی کرد، البته خیلی‌ها می‌توانستند این کار را انجام دهند تا یک ورزشکار با پیراهن یک تیم باشگاهی بزرگ و حمایت مالی وارد مسابقات شود اما این کار را انجام ندادند، در آن زمان رویانیان آمد و حرکت قشنگی انجام داد و با من، بهداد سلیمی و سیامند رحمان قرارداد بست و ما را زیر نظر باشگاه پرسپولیس و حمایت مالی این باشگاه قرار داد که البته می‌توانست این کار تداوم یابد اما این طرح دیگر انجام نشد و چه بسا اگر محقق می‌شد می‌توانستیم شاهد پیشرفت بیشتر ورزش کشورمان باشیم. در کل رویانیان در آن زمان به من کمک کرد تا بخشی از هزینه هایم را پرداخت کنم البته نیمی از پولی که قرار بود دریافت کنم را از باشگاه گرفتم اما در کل باید به این خاطر از رویانیان به خاطر حمایت هایش تشکر کنم. به نظر می‌رسد یکی از هواداران دو آتشه پرسپولیس هستی و در آن زمان با پرچم پرسپولیس عکس‌های زیادی از شما منتشر شد. از بچگی پرسپولیسی بودم اما نه اینکه بخواهم نتایج این تیم را به صورت حرفه‌ای دنبال کنم، پرسپولیس باشگاهی است که هواداران زیادی دارد و من هم از بچگی یکی از هواداران این باشگاه بودم. در خصوص پرسپولیس باید بگویم که فوت هادی نوروزی کاپیتان پرسپولیس اتفاق تلخی برای ورزش ما بود و این حادثه تلخ موجب شد تا تمامی هواداران پرسپولیس از این موضوع ناراحت شوند، لازم است فوت این بازیکن را به خانواده‌اش تسلیت بگویم. در ماه‌های اخیر ورزشکاران زیادی از بین ما رفتند که امیدوارم از این به بعد کمتر شاهد چنین حادثه‌های تلخی باشیم. متأسفانه چند روزی است که خوب‌های ورزشی و هنری جوان ما با چنین حوادث ناگواری روبه‌رو می‌شوند. بعد از المپیک لندن در مقطعی اعلام کردی که برای ایران مسابقه نخواهی داد، موضوع چگونه برطرف شد؟ آیا بیان این مطلب تهدیدی بود برای رئیس فدراسیون دوومیدانی؟ بعد از المپیک برای ادامه تمریناتم به امریکا رفتم و یکسری از اتفاقات موجب شد تا این تصمیم را بگیرم. هزینه‌های تمرین من در امریکا توسط فدراسیون پرداخت نمی‌شد و من تحت فشار بودم، به این دلیل در آن زمان تصمیم گرفتم تا برای تیم ملی پرتاب نکنم البته آن موقع اعلام نکردم که می‌خواهم با لباس کشور دیگری مسابقه بدهم اما تصمیم گرفته بودم تا زمانی که این مشکل برطرف نشود برای تیم ملی پرتاب نکنم، در آن مقطع دوستانی بودند که اذیت می‌کردند و به این دلیل من این تصمیم را گرفتم اما خوشبختانه مشکلم برطرف شد و مجدداً به تیم ملی بازگشتم البته این موضوع تهدید نبود بلکه به دلیل پرداخت نشدن هزینه‌های اردوی امریکا به این نتیجه رسیدم و به دلیل فشاری که روی من بود این موضوع را مطرح کردم. لیگ الماس 2015 برای شما خوب نبود و نتوانستی در جایگاه خوبی قرار بگیری. بله لیگ الماس امسال برای من خوب نبود، بخصوص سال 2014 که این سال برای من به هیچ وجه سال خوبی نبود و امیدوارم در فاصله‌ای که به پایان سال باقی مانده خوب تمرین کنم و بتوانم در لیگ الماس به نتیجه مورد نظر برسم اما لیگ الماس در سال 2013 برای من خوب بود و در تمامی مسابقات جزو 3 پرتابگر برتر بودم. نبود مربی و تمرین نکردن زیر نظر مربی کار بسیار سختی است و من ماه‌ها و سال‌ها از این موضوع رنج می‌بردم اما خوشبختانه این موضوع برای المپیک ریو عملی شد و خوشبختانه توانستم نظر مربی نامدار روسی را جلب کنم. در مسابقات جهانی چین هم ناکام بودی و نتوانستی به نتیجه دلخواه برسی البته منتقدانت هم به این موضوع اشاره داشتند. من در بازی‌های آسیایی موفق به کسب مدال طلا شدم و بدنم برای حضور در مسابقات جهانی چین آماده نبود. نبود مربی و برخی از مسائل دیگر موجب شد تا نتوانم در مسابقات چین عملکرد مناسبی داشته باشم. این نتیجه‌ نگرفتن موجب شد تا بیشتر تمرین کنم، شاید برای حضور در مسابقات جهانی چین تمریناتم را بدرستی انجام ندادم و البته امیدوارم که بتوانم در مسابقات پیش رو این ناکامی را جبران کنم. خیلی‌ها می‌گویند که حدادی ازامکانات زیادی در تمرینات برخوردار بود و با وجود این نتوانست در چین موفق شود، یا اینکه سن او برای ورزش قهرمانی تمام شده است. این مسائل و صحبت کردن در خصوص آن دل را می‌شکند پس بهتر است که در خصوص آن صحبت نکرد. چرا با مربی ایرانی کار نمی‌کنی؟ در رشته دوومیدانی و در پرتاب دیسک مربیانی که بتوانند با شرایط و تکنیک من کار کنند وجود ندارد و در چنین شرایطی چگونه می‌توان کار کرد؟ هنوز به مدال نقره المپیک دل بسته‌ای یا این مدال را فراموش کردی؟ کسب مدال و دلخوشی به آن تنها در زمان حضور روی سکو است و زمانی که از سکو پایین می‌آیید دیگر نباید به آن مدال فکر کنی و به آن دل ببندید البته به عنوان بالا بردن اعتماد به نفس می‌توانی از این مدال استفاده کنی اما فکر کردن به آن مدال و مغرور شدن نسبت به این موضوع اشتباه است. کسب مدال موجب می‌شود تا انگیزه بیشتری بگیری و به جایگاه‌های بالاتر فکر کنی نه اینکه دچار غرور شوی و خودت را بالاتر از حریفان بدانی. چگونه توانستی با «کیم» به توافق برسی؟ در ترکیه با کیم ملاقات کردم و واقعاً با دیدن او روحیه گرفتم و بعد از المپیک لندن عملکردم چندان خوب نبود و از دوران اوجم تا حدودی فاصله گرفتم البته رکودم به این دلیل بود که به تنهایی تمرین می‌کردم و این تنهایی تمرین کردن واقعاً عذاب آور بود. باید بگویم که تلاش بسیاری کردم تا «کیم» را به ایران بکشانم. چند وقت پیش «کیم» برای استراحت به ترکیه رفته بود، البته قرار نبود که من به ترکیه بروم و در آنجا با او مذاکره کنم اما برای تحقق این امر سریعاً خودم را به ترکیه رساندم. برای متقاعد کردن «کیم» خیلی با او صحبت کردم و به او گفتم در حال حاضر برای بالا بردن سطح آمادگی‌ام به تو نیاز دارم و وقت زیادی هم برای این کار ندارم، از او درخواست کردم که به من کمک کند البته او خیلی سخت پیشنهاد من را پذیرفت. در حدود 2 سال است که مذاکراتم را با او آغاز کردم و با تلاش زیاد موفق شدم او را مجاب کنم.  برای حضور او در ایران از چه راهی وارد شدی؟ اصلی‌ترین مشکل «کیم» برای حضور در ایران همسرش بود، همسر او گفت که «کیم» در سن 25 سالگی با من ازدواج کرد و از آن زمان 60 سال می‌گذرد و در طی این سال‌ها او در خانه نبود، برای کشاندن مربی روس به ایران باید همسر کیم را راضی می کردم. همسر «کیم» معتقد بود که او نباید پیشنهاد من را قبول کند اما من اصرار زیادی کردم و پس از آن همسرش به او گفت که این 10 ماه را هم به تو فرصت می‌دهم. البته این را بگویم که تا زمان حضور «کیم» در ایران نمی‌توانم باور کنم که او هدایت من را برعهده گرفته است. با کیم صحبت کردم و قرار شد به ایران بیاید و 7 آبان ماه به ایران می‌آید تا ان‌شاءالله قراردادش را نهایی کنیم. «کیم» 85 سال سن دارد و با وجود این هنوز هم او یکی از بهترین مربیان این رشته به حساب می‌آید. در زمانی مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک قول دادند که تکلیف مربی حدادی را بزودی مشخص خواهند کرد، حمایت رؤسا چقدر در جذب این مربی روس تأثیرگذار بود؟ نصرالله سجادی برای حضور «کیم» در ایران به من قول داد و کمک زیادی کرد. البته مسئولان کمیته ملی المپیک و شخص مناف هاشمی هم خیلی خوب از ورزشکاران حمایت می‌کنند و امیدوارم که این حمایت‌ها ادامه یابد تا یک نتیجه خوب برای دوومیدانی رقم بخورد. در کل در دوره ریاست مدیران ورزشی حمایت از ورزش خوب بوده چرا که همه ما ایرانی هستیم و هدف مان ارتقای ورزش کشورمان در جهان است. برای آنکهملی پوشان دوومیدانی بتوانند در میادین بین‌المللی مدال کسب کنند، دست اندرکاران و مسئولان ورزش باید به آنان توجه ویژه داشته باشند. البته در دولت تدبیر و امید این نگاه مثبت است و همین مسأله امیدواری‌های زیادی را در دل ورزشکاران ملی پوش ایجاد کرده است اما متأسفانه این نگاه در میان افرادی که در سطوح پایین‌تر ورزش قرار دارند، دیده نمی‌شود و همین مسأله شرایط و عرصه را برای ملی پوشان بویژه ورزشکاران دوومیدانی بسیار سخت کرده است. به نظر می‌رسد توافق با کیم و حضورش در ایران روحیه‌ات را بالا برده است؟ «کیم» بمب روحیه است و با دیدن او روحیه می‌گیرم. چیزهای زیادی از او یاد گرفتم و خوشحالم که می‌خواهم زیر نظر این مربی به تمریناتم ادامه دهم. اضافه شدن کیم در فاصله 10 ماه مانده به المپیک علاوه بر اینکه موجب بالا رفتن آمادگی‌ام می‌شود در روحیه‌ام نیز تأثیر مثبتی خواهد داشت. یکی از مواردی که موجب می‌شود تا یک ورزشکار موفق به کسب موقعیت شود داشتن یک مربی خوب است. هر زمانی که من «کیم» را می‌بینم احساس می‌کنم که قرار است امروز چیز جدیدی از او بیاموزم، دیدن یک مربی خوبی همچون کیم ‌بوخونسف به ورزشکار روحیه می‌دهد چه برسد به اینکه من بخواهم تمریناتم را زیر نظر این مربی برگزار کنم. در حال حاضر با برنامه‌های این مربی روس تمرین می‌کنی؟ بله برنامه هایم را از «کیم» گرفته‌ام و قرار است در این فاصله طبق برنامه‌های او تمریناتم را برگزار کنم البته تمرینات سختی در پیش دارم. با برنامه‌هایی که «کیم» برای من در نظر گرفته امیدوارم هرچه زودتر به مرز آمادگی برسم. «کیم» نیامده پوستم را کنده (باخنده). نسبت به المپیک لندن 3 ماه بیشتر با این مربی روسی کار خواهی کرد و قطعاً امید زیادی‌داری تا در المپیک ریو به مدال طلا دست‌یابی؟ باید سن و سالم را هم در نظر گرفت، من در المپیک لندن 27 ساله بودم اما تا المپیک ریو 31 ساله خواهم شد به این دلیل باید بیشتر تلاش کنم و آمادگی‌ام را بالاتر ببرم. برای رسیدن به مدال المپیک باید بیشتر از 68 متر پرتاب کنی البته باید برای رسیدن به 69 متر تلاش کنی تا بتوانی 68 متر پرتاب کنی و به مدال برسی. ë این بالا رفتن سن موجب پختگی ات شده است و قطعاً این تجربه در ریو به دردت می‌خورد. بله با بالا رفتن سنم تجربیاتم بیشتر شده و این تجربیات در ریو بیشتر از لندن خواهد بود اما برای کسب نتیجه‌ای بهتر از لندن یا تکرار آن باید تمام مسائل دست به دست هم بدهند تا نقره‌ام را به طلا تبدیل کنم. تمام سعی‌ام این است که در المپیک به بهترین مدال برسم. ë در مقطعی با خبرنگار یک شبکه خارجی فارسی زبان صحبت کردی و بخش خبری 20:30 صدا و سیما در خصوص مصاحبه تو، گزارشی را پخش کرد و معتقد بود که شما نباید با این شبکه صحبت می‌کردی. به عنوان یک ورزشکار حق دارم که با رسانه‌ها صحبت کنم. باید بگویم که در آن مصاحبه صحبت هایم ورزشی بود، در آن زمان برخی‌ها صحبت‌هایی علیه بنده انجام دادند و من هیچ دسترسی ای به ایران نداشتم، چندین بار من متن این مصاحبه را خوانده‌ام و وقتی هم آن را می‌بینید متوجه می‌شوید که حرف غیر ورزشی نزدم. تمام صحبت‌های من ورزشی بود و صحبتی بجز این با این رسانه انجام ندادم. تاکنون موفق به کسب سهمیه المپیک نشده‌ای، کی سهمیه می‌گیری؟ هیچ وقت به کسب سهمیه المپیک فکر نکردم و نمی‌کنم، معتقدم برای حضور در المپیک باید همیشه 2 الی 3 متر بیشتر از آخرین رکوردم پرتاب کنم. پرتاب دیسک تنها رشته‌ای است که اگر شما با بیشترین پرتاب سهمیه کسب کنید 70 درصد راه کسب مدال در المپیک را طی کرده‌اید. 66 متر رکوردی است که پرتابگر را به المپیک می‌رساند و باید برای کسب سهمیه المپیک 68 الی 69 متر پرتاب کنم. اگر مشکلی پیش نیاید به این مهم خواهم رسید. رشته پرتاب دیسک رشته بسیار سختی است به این دلیل این رشته را سمبل المپیک می‌دانند. در اکثر استادیوم های دنیا تصویری دیده می شود که فردی در حال پرتاب دیسک است به این دلیل این رشته را سمبل المپیک می دانند. برای حضور موفق و کسب بهترین مدال در پرتاب دیسک چه چیزی بیشتر نیاز است؟ ورزشکار این رشته بیشتر نیاز به تجربه دارد. در رشته پرتاب دیسک تاکنون این اتفاق نیفتاده که یک پرتابگر 20 ساله بیاید و قهرمان مسابقات المپیک شود و معمولاً سن قهرمانی در این رشته از 28 سال شروع و تا 38 سال پایان خواهد یافت. این 10 سال را می‌توان مرز پختگی و باتجربگی ورزشکاران این رشته بدانیم. رقبای جدیدت در المپیک را می‌شناسی؟ رقبای قدیمی و جدید بسیاری برای کسب بهترین نتیجه در المپیک ریو دارم که یکی از این رقبا پرتابگر جامائیکایی است که البته پرتاب‌کننده این کشورها جزو تک ستاره‌ها به حساب می‌آید، اما این کشور در سایر رشته‌های دوومیدانی درخشش چشمگیری دارند.

چرا در مجمع انتخابات ریاست فدراسیون دوومیدانی حضور نداشتی؟ در مجمع انتخابات فدراسیون دو و میدانی اسم بنده را به عنوان نماینده ورزشکاران رد نکردند البته توقع داشتم که حداقل اسمم را برای حضور در مجمع رد می‌کردند اما این گونه نشد. باید بگویم که به هیچ وجه از این موضوع ناراحت نیستم چرا که هدف دیگری دارم، هدفم این نیست که چه کسی رئیس فدراسیون خواهد شد و چه کسی نخواهد شد. مدیریت مجید کیهانی چطور است؟ کیهانی زمانی سرپرست فدراسیون بود و اکنون به عنوان رئیس فدراسیون فعالیت می‌کند، او برای پیشرفت دوومیدانی تلاش بسیاری می‌کند و امیدوارم که در کنار وی بتوانیم مشکلات دوومیدانی را برطرف کنیم. هر فردی که به فدراسیون می‌آید تلاش می‌کند تا با زحمت بیشتر سطح دوومیدانی ایران را بالا ببرد بهترین مدال دوومیدانی در زمان ریاست افشین داوری به دست آمد که این موضوع نشان می‌دهد او زحمات زیادی در زمان حضورش در فدراسیون کشیده که نتیجه آن هم کسب مدال نقره المپیک بود و این موضوع در آن زمان نشان دهنده توجه ویژه داوری به دوومیدانی بود. دوران افشین داوری را چطور دیدی؟ دوران حضور داوری در فدراسیون دوومیدانی دوران بدی نبود، مشکل اصلی فدراسیون مشکلات مالی است که آن زمان هم این مشکلات وجود داشت و این موضوع تنها مختص دوران داوری نبود، مشکلات مالی در تمامی فدراسیون‌ها دیده می‌شود و تنها مختص دوومیدانی نیست.

منبع: ایران