سعيد صمدي/ رييس كميسيون معدن خانه اقتصاد ايران
چند سالي است كه به دليل افزايش چند برابري قيمت مواد اوليه معدني، توسعه بخش معدن با توجه به ذخاير معدني كشور مطرح شده و طبعا در همين راستا، تب برگزاري نمايشگاه و همايش‌هاي معدني بالا گرفته اما موضوع در اين زمينه، كيفيت كنفرانس‌ها و نمايشگاه‌هايي است كه برگزار مي‌شود. بايد در اين رويدادها جديدترين اطلاعات و موضوعات با دقت لازم مطرح شده و از پرداختن به مسائل و آمارهاي كلي و تبليغاتي پرهيز شود زيرا مخاطبان آگاهي لازم و شناخت كافي از فعاليت معدنكاري دارند و با سخنان تبليغاتي و شورانگيز نه تنها تحت تاثير قرار نخواهند گرفت بلكه بيشتر نااميد خواهند شد.
به عنوان مثال از اواسط سال گذشته، بحران مالي شديدي بازارهاي معدني جهان را فرا گرفت و قيمت بخش عمده‌يي از محصولات معدني دچار افت بيش از 50 درصد شد. اين بحران در داخل كشور ما هم موجب تعطيلي تعداد زيادي معدن شد و سهام شركت‌هاي معدني در بورس، مانند شركت مس و شركت‌هاي سنگ آهني بعضا بيش از 50 درصد افت قيمت داشتند. اين بحران از قبل قابل پيش‌بيني بود و انتظار مي‌رفت مسوولان بخش معدن، اولا اخطارهاي لازم را به بهره‌برداران معادن بدهند و ثانيا راهكارهايي جهت مواجهه و عبور از بحران را ارائه كنند. نگاهي به صحبت‌ها و سخنراني‌هاي انجام شده سال گذشته توسط معاونت معدني و رياست «ايميدرو» نشان مي‌دهد كه هيچ سخني از اين بحران و روش مقابله با آن به ميان نيامده است و تمام بحث‌ها چند ماه پس از بحران و تعطيلي پاره‌يي ازمعادن زده شد. اين در حالي است كه همان‌گونه كه ما از سازمان هواشناسي توقع پيش‌بيني و توصيه داريم از اين دوستان هم توقع داريم با توجه به جايگاه قانوني و اطلاعاتي كه دارند، قدرت پيش‌بيني بحران را داشته باشند و حد اقل در حوزه كاري خود، قبل از شروع بحران راه‌حل ارائه كنند. اشاره به اينكه ايران دهمين كشورمعدني جهان است يا اشاره به ميزان ذخاير، افتخاري براي ما نيست زيرا اين ذخاير ميليون‌ها سال پيش تشكيل شده‌اند و ما نقشي در ايجاد آنها نداشته‌ايم اما بايد ببينيم با اين حجم ذخاير درحال حاضر از 750ميليارد دلار حجم تجارت مواد معدني دنيا چه سهمي از آن ماست. لذا اگرچه يكي از روش‌هاي خوب و رايج در سطح دنيا جهت تبادل اطلاعات، مطرح كردن ميزان ذخاير و ظرفيت‌هاي معدني كشور، جذب سرمايه‌گذاري داخلي و خارجي و آشنايي فعالان با آخرين تكنولوژي و ماشين‌آلات برگزاري نمايشگاه‌ها و همايش‌هاي تخصصي معدني است در اين فضا‌ها، فعالان بخش معدن و شركت‌هاي معتبر جهاني فرصت آن را ندارند كه هر چند ما يك بار در يك كشور جمع شوند و همان داشته‌هاي قبل خود را عرضه كنند. آنها تحولات معدني كشورها را رصد كرده و صرفا در مجامعي شركت خوهند كرد كه بيشترين تعداد شركت‌كننده از نظر اعتبار در آن حضور داشته باشند و به هر ميزان كه تعداد نمايشگاه‌ها افزايش يابد، شركت‌كنندگان آن كمتر خواند شد. با اين شرايط يك شركت معتبر خارجي يا حتي فعالان بزرگ معدني داخلي قطعا فرصت نخواهند داشت در همه اين نمايشگاه‌ها حضور يابند زيرا تحولات بخش معدن آنقدر سريع نيست كه در فاصله چند روز يا چند ماه موضوع جديدي ارائه شود؛ لذا دچار تكرار خواهند شد و از طرفي ميزان اعتبار اين رويدادها نيز از شفافيت لازم برخوردار نيست كه در معتبرترين آنها حضورداشته باشند؛ بنابراين طبعا از شركت در اين رويدادها منصرف خواهند شد.منبع: تعادل
