وی پروژه یک فیلم بلند سینمائی را بر مبنای زندگی پدر و خانواده اش می نویسد که چگونه در زمان شاه زندگی کرده بودند و پدرش یک مبارزبوده، به زندان می افتد و بعد از مدت ها از زندان با پیروزی انقلاب آزاد می شود. سپس راه مهاجرت را در پیش می گیرند و در حومه شهر پاریس جا ومکانی می یابند و... خیرون که با این اسم مشهور شده ، سناریو اش را به کمپانی بسیار مهم فرانسوی، گومونت  پیشنهاد می کند. البته محبوبیت زیادی که طی چندین سال در شبکه تلویزیونی کانال پولوس بدست آورده بود، و طرفداران بسیاری داشت راه را برای موافقت کمپانی گومون و سرمایه گذاری آنها روی این فیلم هموار میکند، بودجه ای نزدیک به ده میلیون یورو برای ساخت فیلم در نظر گرفته میشود. و سرانجام منوچهر طبیب ( خیرون)  اولین فیلم بلندش را در مقام کارگردانی میسازد و خود نقس اصلی، یعنی نقش پدرش را بازی می کند. داستان فیلم : درسال 1955 در شهر دزفول در ایران مردی بنام حیبت  که ازمخالفین  رژیم شاه است به زندان می افتد. وی به همراه یارانش فعالیت هایی برای برقراری دمکراسی در جامعه انجام می دهد. او وکالت خوانده است اما مدت زیادی را در زندان سپری می کند، و هرگز نتوانسته بود در عمل دفتر وکالت داشته باشد. بعد از پیروزی انقلاب از زندان آزاد می شود و روزی عاشق  فرشته که از دختران هم محله آنهاست  می شود. آنها علیرغم سخت گیری خانواده دختر، با هم ازدواج میکنند، بچه دار میشوند اما وی همچنان به فعالیت های دموکراسی خواهی خود بعد از انقلاب هم ادامه می دهد ... چون نمیتواند آنطور که مایل است بکارش ادامه دهد و دچار دردسرهائی میشود، مجبور به مهاجرت میشود و راه اروپا را در پیش میگیرد، لحظاتی قرار می شود نوازاد را همان جا در ایران پیش پدر و مادر فرشته بگذارند و راهی خارج شوند که، خیرون می گوید: « ما سه تائی یا هیچی» – به معنی اینکه باید با همسر و نوزادشان راهی سفر شوند . آنها سرانجام در فرانسه مستقر می شوند. کارهای کوچک و گوناگون زیادی برای گذران زندگی می کنند. سرانجام همسرش  به عنوان پرستار آموزش دهنده مسائل زنان در همان محل  در حومه شهرمشغول کار می شود.. مرد نیز در رشته خود ، وکالت ،  در همان حومه شهر، کاری به دست می أورد تا سر و سامانی به ان منطقه پردردسر دار بدهد... این فیلم که اثری طنزدار، دراماتیک و خانوادگی است، پر تحرک و پر انرژی ساخته شده و طبیعتا یک فیلم تجارتی سرگرم کننده است که لحظات جذابی هم دارد و کلا دلنشین است و تماشاگران فرانسوی اش را راضی می کند. فیلم به زبان فرانسه ساخته شده وتعدادی هنرپیشه شناخته شده فرانسوی هم در ان بازی دارند. البته تماشاگران ایرانی قطعا از فیلم ایراداتی خواهند گرفت که مثلا ان هنرپیشه ای که نقش مادر خیرون را بازی می کند چرا قیافه عربی دارد، یا در مورد پوشش برخی خانم ها، که لباس مدل عربی دارند تا ایرانی، یا مثلا در قسمتی که داستان در ایران میگذرد، ساختمانها چندان به تهران و غیره شبیه نیست. اما دوربین خیلی زود از روی آنها رد میشود و مشکل عمده ای برای فیلم ایجاد نمی کند. به طور کلی «ماسه تائی یا هیچی» فیلمی است معقول که سعی نداشته از جنبه های گوناگون قبل و بعد از انقلاب در ورطه افراط و تفریط بیفتد. میتوان ان را یک فیلم مثبت تلقی کرد. که جنبه های گوناگون زندگی ایرانی ها را از یک سو – وفرانسوی ها را از سوئی دیگر با شیوه طنز و کمدی دلپذیری به تصویر در أورد. هنگامه این فیلم را در سالن بزرگ میدان مونت پارناس در یک سانس بعد از ظهر دیدم، اکثر تماشاگران را زنان تشکیل داده بودند و هیچ ایرانی در بین دویست تماشاگر این سائنس وجود نداشت! با اینکه هیچ یک از عوامل فیلم در انجا حضور نداشتند اما همه تماشاگران از فیلم انچنان راضی بودند که بعد از پایان آن برای فیلم دست می زدند  این نشان می دهد که همین استقبال را مردم برای دیگران تعریف خواهند کرد و فیلم خوب کار خواهد کرد. قبلا از اصغر فرهادی که فیلم « گذشته» را در فرانسه با هنرپیشه های فرانسوی ساخته بود، به نمایش در آمده وتوانسته بود تعداد 950 هزار نفر را به سینماهای فرانسه بکشاند. آیا خیرون، رکورد اصغر فرهادی را خواهد شکست، و تماشاگرانش از مرز یک میلیون خواهند گذشت؟  دوست ما، فرانسیس که در کار پخش فیلم است، می گوید: بعید نیست و شاید هم بیشتر از اینها کار کند...گوش بزنگ باشید ،.به شما خبر خواهیم داد....

منبع: ستاره نیوز