اتاق خبر: اتاق بازرگاني ايران براي نخستين بار در طول تاريخ خود با شرايطي روبهرو شد كه در آن رييسي بر كرسي رياست تكيه نزده است. شايد عجيب به نظر بيايد ولي اين موضوع در 37 سال اخير بيسابقه بود و در عين حال بسياري از ضعفهاي اتاق بازرگاني در همين يك هفته به دليل نبودن رييس خود را نشان داد.
مساله اول بحث رييس محور بودن اتاق بازرگاني است. شايد بسياري شعار رييس محور بودن اتاق را به ويژه در ايام انتخابات داده باشند اما تنها در زمان نبودن رييس و دوره فطرت اتاق بازرگاني مشخص شد كه چقدر رييس در اتاق نقش دارد. در اتاقهاي بازرگاني ساير كشورها رييس نقشي نمادين دارد و عدم حضور وي باعث اخلال در كارها نميشود اما در اتاق ايران تمام اركان بر محور رييس سوار است و عدم حضور رييس باعث مشكلات فراواني شده است. براي مثال در قانون تنها اداره جلسه به نواب ارجاع داده شده و قرار است دبيركل برخي كارهاي اجرايي را زيرنظر رييس انجام دهد. در چنين شرايطي اگر رييس حضور نداشته باشد، تصميم نهايي را چه كسي خواهد گرفت؟
همچنين بسياري از بخشها توسط قانون اتاق بازرگاني و همچنين آييننامه اجرايي ساكت مانده است. براي مثال هيچ بحثي از نحوه برگزاري جلسه رايگيري در صورت كانديدا بودن نواب رييس نيست. آيا بايد براي رييس موقت راي گرفت يا از رييس سني استفاده كرد؟
به نظر ميرسد، قوانين اتاق بازرگاني بسياري از موضوعات را در اختيار رييس قرار داده است و براي اين منظور اقدام به سكوت در برابر سوالهاي به پاسخ كرده است. مشخص نيست كه وضعيت غايبان در دوره نبودن رييس چگونه است. بر اساس قانون 3 جلسه غيبت باعث عزل افراد از هيات نمايندگان ميشود اما تصميم در اين باره با رييس است.
گذشته از مشكلاتي كه نبودن جلالپور در اين يك هفته براي اتاق بازرگاني ايجاد كرد اما بسياري از مشكلات قابل حل بود، اگر قانون اتاق بازرگاني به شكل جامعتري نوشته ميشد. امروز حتي موافقان رياست جلالپور و روساي قبلي قبول كردهاند كه اتاق قانوني بيش از حد رييس محور دارد پس لازم است پس از تكميل هيات رييسه تكليف اين قوانين روشن شود. انتقادي كه تهرانيها مبني بر عدم تقسيم وظايف ميكنند كاملا بجاست اما بايد اين وظايف به صورت قانوني و آييننامهيي روشن شود تا بر اساس يك برنامه مشخص شاهد انجام وظايف باشيم و سليقه در آن دخالتي نداشته باشد.
منبع: تعادل
95103