Performancing Metrics

از انتخاب روحانى پشیمان نیستیم | اتاق خبر
کد خبر: 403552
تاریخ انتشار: 25 آذر 1396 - 11:06
علی آهنگر، روزنامه نگار

از انتخاب روحانى پشیمان نیستیم زیرا بر اساس یک حافظه تاریخى به او راى دادیم. ما مى‌دانستیم و به یاد داشتیم که مسئله هسته‌اى کشور طى سه دور مذاکره او با کشورهاى اروپایى در دولت هشتم در مرحله حل و فصل قرار داشت. اما در تابستان همان سال( سال ٨۴ ) اتفاق دیگرى رخ داد. مردمى که با هاشمى رفسنجانى سرسنگینى را اختیار کرده بودند، با درایت و عقل و اندیشه و عمل گرایى فاصله گرفتند و به رقیب ناشناخته او راى دادند. وقتى محمود احمدى نژاد بر کرسى ریاست تکیه زد، زمان زیادى لازم نبود، فقط شش ماه کافى بود تا سرنوشت کشور از روشنایى به سیاهى تغییر جهت دهد. از شهریور تا اسفند ٨۴ همه چیز دگرگون شد. مذاکرات سه ساله هسته اى با آژانس بین المللى متوقف شد و پرونده هسته اى در ١۵ اسفند ٨۴ به شوراى امنیت سازمان ملل ارجاع داده شد و این آغازى بود بر هفت قطعنامه تحریمى سازمان ملل متحد، تحریم‌هاى یک جانبه و چند جانبه اروپا، آمریکا و دیگر کشورها علیه ایران. زمان به عقب برنمى گردد. ولى تاریخ براى تجربه و عبرت گرفتن است. حال بیاییم زمان را در ذهن خود به عقب بازگردانیم. اگر در بهار یا تابستان ٨۴ ، یکى دیگر از نامزدهاى پر تعداد آن دوره راى مى‌آورد و پیروز انتخابات مى شد، اکنون کشور در چه سمت و سویى قرار داشت؟! مى توانیم زمان را بازسازى کنیم و به عقب برگردیم. 
آنگاه در هشت سال دولت هاى نهم و دهم این نتایج قابل مشاهده مى توانست باشد: با انتخاب یکى دیگر از نامزدهاى عملگرا، حسن روحانى همچنان دبیر شوراى عالى امنیت ملى باقى مى ماند. پرونده هسته اى در آژانس بین المللى به سرانجام موفقیت‌آمیز دست مى یافت. پرونده هسته اى به شوراى امنیت سازمان ملل ارجاع داده نمى شد. تحریم‌هاى سازمان ملل و کشورهاى اروپایى و آمریکایى علیه ایران صادر و اجرا نمى شد. قیمت نفت شاید به ارقام نجومى ان سال‌ها به علت تحریم ایران نمى‌رسید، ولى بر اساس روند رو به رشدى که داشت تا مرز صد دلار افزایش مى یافت. در یک دولت خرد گرا، دلارهاى حاصل از فروش نفت صرف بازسازى، رونق و شکوفایى اقتصاد کشور مى شد. در بازسازى زمان و بازگشت به عقب، آنگاه در دولت یازدهم مذاکرات هسته اى و برجام اتفاق نمى افتاد و محدودیت‌هایى که به هرحال به خاطر برجام بر آینده کشور تحمیل شد، به وجود نمى آمد. مهمتر این که امروز در برزخ تایید یا خروج از برجام از سوى ترامپ قرار نداشتیم. روند شکوفایى اقتصاد و مراودات جهانى همچنان به پیش مى رفت. در حوزه نفت امروز مى توانستیم تولید کننده دوم اوپک باشیم. در زمینه تولید گاز، گاز مایع و صادرات آن به جهان هم پاى قطر بودیم. با رونق اقتصاد و تولید ثروت، شاهد این حد از فقر و بیکارى نبودیم. همه اینها و بسیارى دیگر را فقط به این خاطر از دست دادیم که اکثریت راى دهندگان در سال ٨۴ و خصوصا قشر متوسط به جاى انتخاب شخصى عملگرا، به فردى ناشناخته راى دادند و نتیجه این شد که مى بینیم. در بهار سال ١٣٩۶ اما قشر متوسط با جدیت و عزمى تمام پاى کار آمدند و بار دیگر خرد گرایى را برگزیدند و حسن روحانى را به ریاست جمهورى انتخاب کردند. این انتخاب، انتخاب فکر و اندیشه بود. راى دهندگان بهار ٩۶ محدودیت ها و محظورات منتخب خود را مى دانستند. با این حال او را برگزیدند و از انتخاب خود پشیمان نیستند. زیرا محصول عملکرد او و دولتش در سال‌هاى آینده موجب تنگناها و محدودیت‌هاى بیشتر نظام جهانى علیه ایران نخواهد بود. راى دهندگان بهار ٩۶ به خوبى مى دانند که همه آنچه که امروز گرفتار آنند، نشات گرفته از انتخابى بود که در سال ٨۴ انجام گرفت. 

نظرات
ADS
ADS
پربازدید