به گزارش اتاق خبر، اين در حالي است که فعالان سياسي از هر دو جناح طيفي در کشور بارها مطرح کردهاند مشکلات امروز در کشور ساختاري هستند و نميتوان به راحتي آنها را حل و فصل نمود. سيدمصطفي هاشميطبا فعال سياسي اصلاحطلب نيز چنين عقيدهاي دارد و «آرمان ملي» در گفتوگو با وي به ابعاد بيشتري از اين موضوع اشاره کرده که در ادامه ميخوانيد.
برخي اعتقاد دارند مجلس يازدهم مستقل نيست و نظرات آنها هم مستقلانه نخواهد بود. چه ميزان به صحت اين مواضع معتقد هستيد؟
اين روزها برخي اظهار نظرها در خصوص مجلس يازدهم مطرح ميشود که فقط به عنوان پيش داوري قابل بيان هستند و نميتوانيم به بهطورقطع بگوييم حتما در مجلس يازدهم اتفاقات به شکلي خاص خواهند بود. با توجه به طيفي که مجلس يازدهم را تشکيل ميدهند و اکثريت آنها هم سابقه کار در مجلس را ندارند اين دست از پيشبينيها و پيشداوريها بيشتر هم شده است و در خصوص نحوه اداره مجلس يازدهم تعامل آنها با دولت و مصوباتي که امکان دارد تصويب شود صحبتهاي پيش از موعد بسياري صورت ميگيرد. مجلسيازدهم به قول خودشان اصولگرا هستند و به عنوان منتقدان جدي دولت شناخته ميشوند اما در انتها شعار ميدهند به دنبال اين هستند که مسائل و مشکلات کشور را حل کنند. اين که در صدد حل مشکلات هستند اتفاق مثبتي است اما اگر بتوانند ازپس آن بربيايند اين شعار مجلس يازدهميها در عين آرماني بودن خوب است اما اگر از من بپرسند آنها به غير از اينکه نهايتا چند مصوبه تصويب کنند يا سخنرانيهايي داشته باشند نميتوانند کاري را از پيش ببرند.
با اين وجود فکر ميکنيد چه اولويتهايي را در شرايط امروز کشور در نظر بگيرند تا از آسيبهاي احتمالي جلوگيري شود؟
از ديدگاه من مجلس يازدهم حتي اگر بر اساس تمام استانداردهاي کشور اولويتي را هم در نظر بگيرد نميتواند کاري را از پيش ببرد و ميتوانند فقط در حد همان مصوبات باقي بمانند حتي همان مصوبات هم بايد با مسائل امروز کشور تطبيق داشته باشد و اين کار آنها را بسيار سخت خواهد کرد چراکه علاوه بر اينکه نمايندگان بايد در تصميماتت خود شرايط کشور را در نظر بگيرند بايد بهگونهاي هم رفتار کنند که با دولتها چه دولت آينده و چه دولت روحاني در تعامل بمانند تا وضع کشور از آنچه که هست بدتر نشود. شرايط کشور امروز به شکلي است که با مصوبات نميتوان کاري را از پيش برد. در کشوري که محاصره اقتصادي است مصوبات چه دردي را دوا ميکنند؟ غلبه بر محاصره اقتصادي نيازمند طراحي سيستمي مناسب براي اداره کشور است و مجلس يازدهم هم چنين اختياري ندارد و چنين کاري را نميتواند براي کشور انجام بدهد و در ادامه شاهد تغيير آنچناني در کشور نخواهيم بود.
با اين تفاسير معتقديد که وضع هرروز از آنچه که هست سختتر ميشود؟
مشکلات بايد در کشور تعريف و دقيق مورد بررسي قرار بگيرند و بايد بدانيم که محاصره اقتصادي به چه معناست؟ بايد به اين باور برسيم که يک محاصره اقتصادي ده ساله داريم و براساس اين محاصره زندگي مردم را با يک طراحي مناسب و حساب شده پيش ببريم با حرف زدن و کليگويي نميتوانيم مشکلات را حل کنيم امروز بايد از نو بررسي شود که صادرات و واردات به طور دقيق در چه ميزاني هستند مشکلات بيکاري و معيشت مردم در چه آماري قرار دارد و براساس اين بررسيهاي کارشناسانه مدل جديدي براي اداره کشور طراحي شود تا براساس آن قانونگذاريها و اداره کشور صورت بگيرد اما من از مجلس يازدهم بعيد ميدانم که بتواند چنين کاري را انجام بدهد. مجلس بايد لوايح دولت را تصويب کند اما دولت آمادگي چنين طراحي را ندارد. فرضيههايي که دولتمردان و مسئولان ما از امروز کشور دارند با واقعيت تفاوت زيادي دارد و تا زماني که به واقعيت برنگردند اوضاع به همين شکل خواهد ماند. اگر فرض بر اين گذاشته شود که محاصره اقتصادي هستيم و اين محاصره تا حداقل ده سال آينده ادامه دارد امکان دارد بتوانيم نسبت به تغيير شرايط خوش بين باشيم اما در حال حاضر هيچ کس چنين فرضي را در کشور ندارد و فرضيات مسئولان به واقعيتي که در کشور رخ ميدهد نزديک نيست. فرضيات در کشور ما تعريف نشده است و اين موضوع آسيبهاي زيادي به روند اداره کشور وارد کرده است. بايد ابعاد مشکلات کشور سنجيده شود و با مردم در ميان گذاشته شود تا براساس اين شفافيت بتوانيم به جامعه بگوييم مجلس و دولت چه کاري را ميتوانند از پيش ببرند.
فکر ميکنيد يکدست شدن ارکان قدرت با اين فرض که اصولگرايان دولت را هم در انتخابات آينده در دست بگيرند چه تاثيري در اين روند دارد؟
هيچ تفاوتي ندارد که دولت آينده اصولگرا يا اصلاحطلب است اما من ميدانم که دولت آينده اصولگرا خواهد بود با اين وجود هيچ تفاوتي هم در روند اداره کشور ندارد. حتي اگر دولتي که روي کار ميآيد اصلاحطلب هم باشد باز تفاوتي ندارد و آنها هم نميتوانند روي حل مسائل با فرضيات واقعي پافشاري کند. ما از طرح واقعي مسائل و فرضيات فرار ميکنيم ميخواهيم اسم مشکلات آورده شود اما خود آنها پنهان بمانند. همه بايد در وهله اول با واقعيتهاي کشور کنار بيايند و آنها را بيان کنند و پس از آن در خصوص حل مشکلات صحبت شود. هيچ يک از جريانات اصولگرا، اصلاحطلب يا ساير گرايشات سياسي طرح مشخصي براي بهبود وضع و اداره کشور ندارند پس فرقي نميکند که کدام يک از اين جريانات سياسي در انتخابات 1400 به قدرت برسد. تاريخ نيز به کرات ثابت کرده آنچه که بتواند تحولي در جهت بهبود وضع کشور ايجاد کند وجود ندارد. بنابراين در انتخابات 1400 نيز شرايط مثل همين انتخابات اخير خواهد شد و شخصي به رياست جمهوري خواهد رسيد اما روند کار کشور تفاوت خاصي در جهت بهبود و حل مسائل نخواهد داشت. البته اينکه اصولگرايان مطرح ميکنند براي بهبود شرايط کشور در آينده برنامهها دارند هنوز چيز خاصي از آنها بروز داده نشده است.