طبق آمار گمرک در هشت ماه امسال 45 میلیون دلار پوشاک با وزن 4/3 هزار تن به کشور های مختلف صادر شده است.
اتاق نیوز- محمد مروج حسینی رئیس انجمن نساجی ایران در گفتگو با اتاق نیوز از رکود در فضای کسب و کار نساجی خبر داد و گفت:اکنون شرایط بازار مبهم است و مردم در حالت انتظار به سر می برند. این موضوع باعث می شود مصرف کنندگان از خرید خودداری کرده و بازار به شدت دچار رکود شود.
حسینی با تاکید بر این که بعد از افزایش قیمت ارز در سال 91 ،شاهد کاهش قاچاق پوشاک به داخل کشور بودیم؛خاطرنشان کرد:40 درصد پوشاک کشور از طریق واردات تامین می شود.البته این میزان واردات شامل واردات از مبادی رسمی،قاچاق و چمدانی به وسیله مسافرین است.
وی آماری از میزان صادرات و واردات پوشاک ارایه کرد و گفت:طبق آمار گمرک در هشت ماه امسال 45 میلیون دلار پوشاک با وزن 4/3 هزار تن به کشور های مختلف صادر شده است.همچنین در این مدت 5/1 میلیون دلار پوشاک وارد کشور شده است.
وی در پاسخ به این که هنوز تولیدات داخل با مشکل برند مواجه اند؛اظهار داشت:این گونه نیست.اکنون در داخل هم برند های معروف و خوب داریم. مشکل در برند های وارداتی است.با توجه به تحریم ها و مشکلاتی که بر سر راه واردکنندگان وجود دارد،بعضی از آن ها به دنبال ورود اجناس تقلبی می روند .چنانچه مشکلات موجود برطرف شود ؛ برندهای واقعی وارد کشور شده و برند های قلابی از بازار خارج می شود. زمانی که شرایط برای ورود جنس اصل وجود نداشته باشد ؛وارد کننده به ناچار به دنبال کالای تقلبی می رود.
رئیس انجمن نساجی ایران مهم ترین مشکل نساجی را صنعتی نبودن آن برشمرد و گفت:تعداد واحد های صنعتی نساجی که از سیستم های اتوماتیک استفاده کرده و تولید انبوه دارند؛انگشت شماراست.اکثر واحد های تولیدی به اصطلاح دست دوز و زیر پله ایی هستند.مثلا یک خانواده در یک زیر زمین به کار دوخت و دوز مانتو اشتغال دارند. درست است که کار و درآمد ایجاد می شود اما کار صنعتی نیست و قیمت های آن ها توان رقابت با بازارهای جهانی را ندارد.
حسینی ادامه داد:ما نسبت به بعضی کشور ها از جمله بنگلادش از امکانات بیشتری برخورداریم اما آن ها به دلیل نیروی کار ارزان و دارا بودن ارتباط منطقی با سایر کشور های دنیا از ما بسیار موفق ترند.بگذارید یک مقایسه بکنیم. در سال 2012 میزان صادرات پوشاک بنگلادش 20 میلیارد دلار بوده در حالیکه میزان صادرات نساجی ما در همین سال فقط یک میلیارد دلار بوده است.وقتی می گویم نساجی منظور همه محصولات نساجی از قبیل پتو ،الیاف،نخ،فرش ماشینی ،پارچه و پوشاک است .ویتنام هم سال گذشته 5/8 میلیارد دلار پوشاک به کشورهای مختلف صادر کرد.متاسفانه فاصله ما دراین زمینه با دنیا زیاد است .
وی افزود:البته امیدوارم با تغییراتی که در روابط خارجی کشور حاصل شده بتوانیم بازارهای بیشتری جذب کنیم.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه می توان نساجی کشور را به سمت صنعتی شدن سوق داد؛گفت:برای این منظور ابتدا باید بازار فروش پیدا کنیم.
این کار نیاز به ارتباط با سایر کشورها دارد. از سوی دیگر در داخل کشور باید بهره وری را افزایش دهیم. ما در سال 100 روز تعطیلی داشته و فقط 260 روز کار می کنیم .این موارد باعث کاهش بهره وری می شود .مساله دیگر به قانون کار بر می گردد.قانون کار مانند کشور های پیشرفته باید از کار حمایت کند نه از کارگر یا کارفرما .در همه جای دنیا هنگامی که مشکلی بین کارگر و کارفرما پیش می آید ؛تصمیمی که قانون لحاظ می کند به ثبات و ادامه بهتر روندکار است.اما در کشور ما هنوز عوام گرایی بر این عرصه حکم فرماست و تصور بر این است که باید از کارگر حمایت شود.
