بانك برای پوشش ریسك ارزی خود میتواند از معاملات تامینی برای نرخ ارز استفاده كند. وام گیرنده نیز میتواند با معامله تعویضی نرخ بهره، خود را در مقابل ریسك نوسان نرخ بهره ایمن سازد.
ایلنا - چون معمولا صادركنندگان برای عملیات خارجی خود به وجوه ارزی احتیاج دارند كه ممكن است نتوانند از بازار داخلی تامین كنند استفاده از اعتبار اسنادی ضمانتی راه خوبی برای تامین مالی ارزی برای آنان است. به این وسیله صادر كنندگان میتوانند با استفاده از وجوه ریالی نزد بانك داخلی منابع ارزی برای عملیات خود تجهیز كنند. آن ها میتوانند با سپردن وثیقه نزد بانك داخلی یك اعتبار اسنادی ضمانتی نزد یك بانك كشور خارجی به دست آورند و به این ترتیب عملیات تجاری خود را در سطح بینالمللی انجام دهند. انواع و اقسام عملیات مالی میتواند با این شیوه انجام شود و صنعتگران و تجار ایرانی میتوانند به این ترتیب بر مشكل نقدینگی و عدم اعتبارات بانكی فایق آیند. لازم به تذكر است كه در این حالت در صورت موافقت بانك داخلی تنها از طریق سپردن وثیقه میتوان اعتبار اسنادی را بدست آورد و تجهیز منابع ریالی لازم نخواهد بود كه این امر دردسر تجار و صنعتگران را كمتر خواهد كرد.
تجار، صادركنندگان و تولیدكنندگان با تامین وثیقه نزد یك بانك، و گرفتن ضمانت از بانك مثل اعتبار اسنادی ضمانتی، از یك بانك خارج از كشور، مثلاً یك بانك ترك، وام ارزی میگیرند كه وثیقه آن همان وثیقه نزد بانك داخل است. این وام ارزی به چندین روش قابل استفاده برای تامین مالی است.
نخست بانك برای پوشش ریسك ارزی خود میتواند از معاملات تامینی برای نرخ ارز استفاده كند. وام گیرنده نیز میتواند با معامله تعویضی نرخ بهره، خود را در مقابل ریسك نوسان نرخ بهره ایمن سازد.
دوم، بانك خارجی میتواند با موافقت بانك داخلی، بدهی ارزی را بصورت اوراق بهادار در آورده و در بازار بفروشد كه ارزش زیربنائی آن همان وثیقه بانك داخلی است. این اوراق بصورت قابل مبادله در بازار داخل و خارج كشور قابل معامله است. یك پنالتی برای جلوگیری از تكثیر مخاطره آمیز اوراق لازم است.
سوم، اگر وثیقه اولیه نقدی باشد، بانك داخلی میتواند وثیقه و پرداخت آتی بهره به آن را بصورت اوراق بهادار درآورد و در بورس بفروشد. به این طریق نقدینگی لازم برای تولید و تجارت به بخش واقعی اقتصاد تزریق میشود