یکی از چهره های جدید دوره قبل انتخابات اتاق بازرگانی محمد حسین برخوردار بود که به عنوان منشی، به هیأت رئیسه اتاق بازرگانی تهران نیز راه یافت. برخوردار را معمولا با نام مجمع واردات می شناسند و تقابل وی با کمیسیون واردات چند بار به سوژه رسانه ها بدل شد.
شما در دوره در دوره قبل هم در لیست پیشگامان بودید و هم در لیست مجمع فعالان توسعه حضور داشتید. این دوره استراتژی شما چیست؟
باید دید نظر آقایان چیست و چه گروه هایی می آیند. من معتقدم قبل از بحث لیست باید این سوال را مطرح کرد که اصولا چه کسانی باید به اتاق بیایند. واقعیت این است که روابط دولت و بخش خصوصی تغییرات عمده ای کرده است. بخث خصوصی در حال حاضر بحریم را کاملا لمس می کند و در عین حال در حال حرکت به این سمت است هم کالای اولیه خوب وارد کند، هم تولیدات کارا داشته باشد و از سوی دیگر صادراتی قوی را در دستور کار قرار دهد. در کنار تمام این موارد موضوع حقوق مصرف کننده هم به بحث روز بدل شده است. تمام این واقعیت ها ما را به این سمت می برد که نیاز به بخش خصوصی توانمند و با دانش کافی در زمینه تولید، تجارت خارجی و صادرات هستیم. به همین دلیل باید اتاقی متشکل از نخبگان بازرگانان و صنعت داشته باشیم که این نخبگان با علم و دانش خود باید اتاقی جدید بسازند.
صحبت شما مورد قبول تمام افراد است. اما این سوال اینجا مطرح می شود که اگر بحث به همین سادگی است چرا تا این اندازه اختلاف در اتاق بازرگانی وجود دارد؟
5 انگشت هم به یک اندازه نیستند. اختلافات در خارج اتاق بازرگانی هم وجود دارد. باید اختلافات کنار گذاشته شود به ویژه آن که اختلافات جزئی است و همگی در مسیر اسناد بالادستی قدم بردارند.
در دوره قبل چند بار اختلافاتی میان مجمع واردات و کمیسیون واردات ایجاد شد. ریشه این اختلافات چه بود؟
ما با کسی اختلاف نداریم. در واقع ما هیچ کس را در اندازه ای نمی بینیم که با ما اختلاف داشته باشد. مجمع واردات از بزرگترین واردکنندگان تشکیل شده اند که دور یکدیگر جمع شده اند. این نهاد اولین تشکل خصوصی واردکنندگان بود و زمانی که هیچ کس جرئت نمی کرد به عنوان نام واردکننده افراد را دور یکدیگر جمع کند این تشکل ایجاد شد. در حال حاضر این نهاد بزرگترین واردکنندگان ایران را در مجمع عضو کرده است و تمام اعضا برندهایی شناخته شده هستند. به همین دلیل ما خود را به کسی قیاس نمی کنیم و ریشه دار هستیم.
نظر شما درباره ابطال کارت بازرگانی زمانی که اختلاف نظر بین اعضا وجود دارد چیست؟
اگر شخصی تخلفی نکرده باشد و فقط مسئله اختلاف نظر باشد نباید کارت وی باطل شود و در دوران ما هم هیچ وقت این اتفاق رخ ندارد.
رابطه اتاق بازرگانی با دولت را در دوره گذشته چگونه برآورد می کنید؟
وقتی اتاق بازرگانی کار کارشناسی خوب ارائه دهد دولت مطمئنا استقبال خواهد کرد. دولت ها همیشه تشنه کار کارشناسی هستند و هر موقع که اتاق بازرگانی توانست کار کارشناسی مفیدی ارائه دهد دولت هم از آن استفاده کرد.
سوال خود را به شکل دیگری بپرسم. در حال حاضر دولت و اتاق بازرگانی از طریق شورای گفت و گو و کمیته ماده 76 با یکدیگر در ارتباط هستند. آیا در چنین شرایطی نیازی هست که دولت در اتاق بازرگانی و حتی هیأت رئیسه نماینده داشته باشد؟
این یک تکلیف قانونی است. ممکن هم هست که یک روز قانون بگوید که آنها نباشند. اما وجود این آقایان به ویژه با توجه به تحریم و مشکلاتی که به خاطر تحریم رخ داده است بسیار مفید است تا مسئولین دولتی بیشتر در جریان مشکلات بخش خصوصی باشند و با کمک یکدیگر آنها را رفع کنیم.
فرض کنیم قانون اجباری نگذاشته باشد. شما موافق حضور دولت در اتاق بازرگانی هستید؟
حقیقت این است که دولت بخش بزرگی از اقتصاد را در اختیار دارد و نمی توان منکر اهمیت دولت شد. در این شرایط من معتقد هستم که باید دولتی ها در اتاق بازرگانی هم حضور داشته باشند. زمانی که بخش خصوصی توانست اکثریت اقتصاد را در اختیار قرار دهد دیگر نیازی به حضور دولتی ها نیست.
آیا شورای گفت و گو توانسته است به اهداف خود برسد؟
در حال حاضر آنقدر مشکل وجود دارد که نمی توانیم بگوییم به اهداف خود رسیده ایم. ما دو شورای گفت و گو داریم. یکی در ایران و دیگری مربوط به شهرستان ها که بنده عملکرد شورای گفت و گوی تهران را بسیار مطلوب ارزیابی می کنم.
برنامه شما برای این دوره انتخابات اتاق بازرگانی چیست؟
من به دنبال افراد شایسته هستم. افرادی لایق که شایستگی حضور در اتاق بازرگانی را داشته باشند و اهداف و تصورات آنها با مسائل ملی گره خورده باشد. در عین حال من دنبال این هستم که افرادی که دانش و تجربه را در کنار یکدیگر دارند به اتاق بازرگانی بیایند.
این برنامه برای سایرین است. شما به عنوان یکی از 40 نماینده تهران در صورت انتخاب چه برنامه ای را می خواهید اجرایی کنید؟
به نظر من قوانین دست و پا گیر زیادی در اقتصاد ایران وجود دارد. برنامه اصلی که من در ذهن دارم کاهش این قوانین به منظور بهبود اوضاع تجارت در ایران است. در کنار این موضوع باید مسئله روان سازی تولید را هم در دستور کار قرار داد. برنامه دیگر من دست کشیدن از بحث یارانه ها است تا کشور بتواند به سمت رقابت کامل حرکت کند.
