ابراهیم جمیلی . رییس خانه اقتصاد ایران
اولین‌بار نیست که قیمت نفت پایین می‌آید. سابقه این موضوع بسیار زیاد است. زمانی که نفت به هشت‌دلار رسید، کشور اداره شد و زمانی هم که نفت قیمت ١٥٠دلار را تجربه کرد باز هم مملکت اداره می‌شد. نه با نفت هشت‌دلاری کسی از فقر مرد و نه با ١٥٠دلار، صبحانه مردم از نان و پنیر به چلوکباب تغییر کرد. همه موضوع بر سر سیاست‌هایی است که باید اتخاذ شود. تفاوت اصلی این است که هم‌اکنون کاهش قیمت نفت ما را تشویق می‌کند که یک عزم‌ملی را سامان دهیم و به یک اتفاق ملی فکر کنیم. توجه داشته باشیم اکنون جنگ در مرزهای شرقی و غربی ایران است. محاصره اقتصادی هنوز باقی است. اگر با عزم ملی حرکت کنیم، می‌توانیم از این گردنه به خوبی عبور کنیم. برای عبور از این گردنه باید چند نکته مهم از سوی فعالان اقتصادی به‌ویژه در مراکز تصمیم‌گیری دولتی به‌خوبی رعایت شود:
١- نباید شاهد این باشیم که بنگاه‌های قوی با منابع مالی و پولی خودشان به گرانی‌ها دامن بزنند. قبلا شنیده بودیم که برخی بنگاه‌های قوی وارد بازار سکه و ارز می‌شوند که این موضوع خود باعث تلاطم و افزایش تقاضا می‌شود.
٢- به فکر افزایش تولید باشیم و بتوانیم با افزایش تولید وابستگی به واردات را کم کنیم، قیمت تمام‌شده را کاهش دهیم، اشتغال را حفظ کنیم و حداکثر تلاش دولت و مجلس در بودجه ٩٤ باید رفع موانع تولید باشد.
٣- هماهنگی در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی باید بیشتر از هر زمانی به چشم بخورد. انضباط پولی و مالی باید سرلوحه برنامه‌های دولت قرار گیرد و به‌شدت از بی‌انضباطی مالی جلوگیری کند. این، هم باید شامل بانک‌ها باشد و هم موسسات مالی و اعتباری. به این شکل نباشد که هرکدام از این بانک‌ها یا موسسات مالی و اعتباری بتوانند خارج از سیاست‌های بانک‌مرکزی و سیاست‌های اقتصادی دولت و مجلس حرکت کنند و کار خود را پیش برند.
٤- اطلاع‌رسانی به‌موقع و درخواست کمک از همه مردم. ما باید به مردم بگوییم که درآمد ارزی نسبت به قبل بیش از ٤٥درصد کاهش یافته است و در این شرایط همه باید کمک کنند تا این دوران بگذرد. به‌تبع به دلایل کاهش درآمد نفت، درآمد دولت هم کاهش خواهد یافت. قشر حقوق‌بگیر به دلیل اینکه اضافه‌کار و ماموریت و پرداخت‌های رفاهی کمتر می‌شود در مضیقه بیشتری قرار می‌گیرند. یادمان باشد وقتی که کنگره و دولت آمریکا به توافق نرسیدند و بودجه آمریکا قفل شد و دولت نتوانست به کارمندان خود حقوق دهد، تعداد زیادی از رستوران‌های اطراف ادارات و کاخ سفید بودند که غذای مجانی یا با حداکثر تخفیف به این کارکنان می‌دادند. درواقع آنها همکاری کردند تا اینکه مشکل حل شود. در این زمان هم وظیفه بخش خصوصی همکاری با قشر حقوق‌بگیر و قشر آسیب‌پذیر جامعه است. باید آگاهانه و داوطلبانه از افزایش قیمت‌ها جلوگیری شود.
به‌هیچ‌عنوان شاهد این نباشیم که قیمت‌ها روند صعودی خودش را داشته باشد به‌خصوص اینکه به پایان سال نزدیک می‌شویم و بازار شب عید براساس یک سنت غلط همیشه شاهد گرانی بوده است. مردم اگر در جریان مشکلات باشند، همانند دوره‌های گذشته همکاری خود را خواهند داشت. واحدهای تولیدی تا آنجا که می‌توانند باید از کاهش نیرو جلوگیری کنند. تا آنجایی که می‌توانند نیروهای موجود را حفظ و در صورت امکان با جذب نیروی بیشتر، تولیدات خودشان را افزایش دهند. به‌هیچ‌عنوان در این شرایط نباید سیاستی اتخاذ شود که فشار بر مردم عادی بیشتر شود. از سوی دیگر سازمان‌هایی همچون بیمه و مالیات، حداکثر همکاری را با مودیان خود انجام دهند. فشار بیشتر برای دریافت مالیات بیشتر قطعا نتیجه عکس می‌دهد. اطمینان بیشتر و تشویق به خوداظهاری مالیاتی باید با قوت بیشتری پیش رود.
سامان‌دادن مالیات بر مصرف باید به نحو مطلوب در کشور جایگزین مالیات بر ارزش افزوده شود. رسانه‌ها به نقش ملی خودشان باید توجه اساسی‌تری کنند. صداوسیما با تهیه برنامه‌های متنوع در قالب سریال‌ها و برنامه‌های زنده، مردم را تشویق کند که تلاش بیشتری کنند. تشویق باید به سمت تولید افزون‌تر باشد. در حقیقت مردم باید به سمت مصرف بهینه و اصولی سوق داده شوند. مصرف بهینه مترادف جلوگیری از ضایعات است و این موضوع باید سرلوحه کارها قرار گیرد.
این موضوع می‌تواند ما را در مصرف برق، گاز، حامل‌های بنزین، گازوییل و... کمک کند. میزان کاهش درآمدهای نفتی را با درست‌مصرف‌کردن حامل‌های انرژی می‌توانیم جبران کنیم. هیچ‌چیز نگران‌کننده‌ای وجود ندارد. مصرف گاز خانگی چندین‌برابر میانگین جهانی است، مصرف برق هم خیلی بالاتر از سایر کشورهاست و درحقیقت بهتر است بگوییم درست مصرف کنیم، همین مبلغ را می‌توان در مصرف گاز یا بنزین یا برق جبران کرد. شاید این تشری باشد برای درست‌مصرف‌کردن ما و تشری باشد برای اینکه اصولی تولید کنیم و در بازارهای جهانی قیمت‌ها را با قیمت‌های سایر کشورها، چه از نظر قیمت و چه از نظر کیفیت رقابتی کنیم.
کد خبر:
87220
تاریخ انتشار: 8 دی 1393 - 13:57
ابراهیم جمیلی . رییس خانه اقتصاد ایران
اولین‌بار نیست که قیمت نفت پایین می‌آید. سابقه این موضوع بسیار زیاد است. زمانی که نفت به هشت‌دلار رسید، کشور اداره شد و زمانی هم که نفت قیمت ١٥٠دلار را تجربه کرد باز هم مملکت اداره می‌شد. نه با نفت هشت‌دلاری کسی از فقر مرد و نه با ١٥٠دلار، صبحانه مردم از نان و پنیر به چلوکباب تغییر کرد. همه موضوع بر سر سیاست‌هایی است که باید اتخاذ شود. تفاوت اصلی این است که هم‌اکنون کاهش قیمت نفت ما را تشویق می‌کند که یک عزم‌ملی را سامان دهیم و به یک اتفاق ملی فکر کنیم. توجه داشته باشیم اکنون جنگ در مرزهای شرقی و غربی ایران است. محاصره اقتصادی هنوز باقی است. اگر با عزم ملی حرکت کنیم، می‌توانیم از این گردنه به خوبی عبور کنیم. برای عبور از این گردنه باید چند نکته مهم از سوی فعالان اقتصادی به‌ویژه در مراکز تصمیم‌گیری دولتی به‌خوبی رعایت شود:
١- نباید شاهد این باشیم که بنگاه‌های قوی با منابع مالی و پولی خودشان به گرانی‌ها دامن بزنند. قبلا شنیده بودیم که برخی بنگاه‌های قوی وارد بازار سکه و ارز می‌شوند که این موضوع خود باعث تلاطم و افزایش تقاضا می‌شود.
٢- به فکر افزایش تولید باشیم و بتوانیم با افزایش تولید وابستگی به واردات را کم کنیم، قیمت تمام‌شده را کاهش دهیم، اشتغال را حفظ کنیم و حداکثر تلاش دولت و مجلس در بودجه ٩٤ باید رفع موانع تولید باشد.
٣- هماهنگی در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی باید بیشتر از هر زمانی به چشم بخورد. انضباط پولی و مالی باید سرلوحه برنامه‌های دولت قرار گیرد و به‌شدت از بی‌انضباطی مالی جلوگیری کند. این، هم باید شامل بانک‌ها باشد و هم موسسات مالی و اعتباری. به این شکل نباشد که هرکدام از این بانک‌ها یا موسسات مالی و اعتباری بتوانند خارج از سیاست‌های بانک‌مرکزی و سیاست‌های اقتصادی دولت و مجلس حرکت کنند و کار خود را پیش برند.
٤- اطلاع‌رسانی به‌موقع و درخواست کمک از همه مردم. ما باید به مردم بگوییم که درآمد ارزی نسبت به قبل بیش از ٤٥درصد کاهش یافته است و در این شرایط همه باید کمک کنند تا این دوران بگذرد. به‌تبع به دلایل کاهش درآمد نفت، درآمد دولت هم کاهش خواهد یافت. قشر حقوق‌بگیر به دلیل اینکه اضافه‌کار و ماموریت و پرداخت‌های رفاهی کمتر می‌شود در مضیقه بیشتری قرار می‌گیرند. یادمان باشد وقتی که کنگره و دولت آمریکا به توافق نرسیدند و بودجه آمریکا قفل شد و دولت نتوانست به کارمندان خود حقوق دهد، تعداد زیادی از رستوران‌های اطراف ادارات و کاخ سفید بودند که غذای مجانی یا با حداکثر تخفیف به این کارکنان می‌دادند. درواقع آنها همکاری کردند تا اینکه مشکل حل شود. در این زمان هم وظیفه بخش خصوصی همکاری با قشر حقوق‌بگیر و قشر آسیب‌پذیر جامعه است. باید آگاهانه و داوطلبانه از افزایش قیمت‌ها جلوگیری شود.
به‌هیچ‌عنوان شاهد این نباشیم که قیمت‌ها روند صعودی خودش را داشته باشد به‌خصوص اینکه به پایان سال نزدیک می‌شویم و بازار شب عید براساس یک سنت غلط همیشه شاهد گرانی بوده است. مردم اگر در جریان مشکلات باشند، همانند دوره‌های گذشته همکاری خود را خواهند داشت. واحدهای تولیدی تا آنجا که می‌توانند باید از کاهش نیرو جلوگیری کنند. تا آنجایی که می‌توانند نیروهای موجود را حفظ و در صورت امکان با جذب نیروی بیشتر، تولیدات خودشان را افزایش دهند. به‌هیچ‌عنوان در این شرایط نباید سیاستی اتخاذ شود که فشار بر مردم عادی بیشتر شود. از سوی دیگر سازمان‌هایی همچون بیمه و مالیات، حداکثر همکاری را با مودیان خود انجام دهند. فشار بیشتر برای دریافت مالیات بیشتر قطعا نتیجه عکس می‌دهد. اطمینان بیشتر و تشویق به خوداظهاری مالیاتی باید با قوت بیشتری پیش رود.
سامان‌دادن مالیات بر مصرف باید به نحو مطلوب در کشور جایگزین مالیات بر ارزش افزوده شود. رسانه‌ها به نقش ملی خودشان باید توجه اساسی‌تری کنند. صداوسیما با تهیه برنامه‌های متنوع در قالب سریال‌ها و برنامه‌های زنده، مردم را تشویق کند که تلاش بیشتری کنند. تشویق باید به سمت تولید افزون‌تر باشد. در حقیقت مردم باید به سمت مصرف بهینه و اصولی سوق داده شوند. مصرف بهینه مترادف جلوگیری از ضایعات است و این موضوع باید سرلوحه کارها قرار گیرد.
این موضوع می‌تواند ما را در مصرف برق، گاز، حامل‌های بنزین، گازوییل و... کمک کند. میزان کاهش درآمدهای نفتی را با درست‌مصرف‌کردن حامل‌های انرژی می‌توانیم جبران کنیم. هیچ‌چیز نگران‌کننده‌ای وجود ندارد. مصرف گاز خانگی چندین‌برابر میانگین جهانی است، مصرف برق هم خیلی بالاتر از سایر کشورهاست و درحقیقت بهتر است بگوییم درست مصرف کنیم، همین مبلغ را می‌توان در مصرف گاز یا بنزین یا برق جبران کرد. شاید این تشری باشد برای درست‌مصرف‌کردن ما و تشری باشد برای اینکه اصولی تولید کنیم و در بازارهای جهانی قیمت‌ها را با قیمت‌های سایر کشورها، چه از نظر قیمت و چه از نظر کیفیت رقابتی کنیم.
کلید واژه ها :
