اتاق نیوز - سیاست خارجی هر کشوری علی القاعده تابع منافع ملی اش است. این منافع ملی جمهوری اسلامی ایران یا منافع ملی هر کشوری است که سیاست خارجی آن را مشخص می کندکه با کدام کشور روابط کمتر و با کدام کشور روابط صمیمانه‌تری داشته باشیم .
به طور مثال اگر در آمریکا جمهوریخوا‌هان و تعدادی از دموکرات ها بر سر توافق هسته ای با اوباما مخالف هستند، مخالفت آن ها بر سر جنگ قدرت نیست، بلکه علت مخالفت‌شان این است که این توافق بیش از آن که به نفع آمریکا باشد به نفع جمهوری اسلامی ایران است.مقصودم از این مثال این است که انگیزه تصمیم گیری در خصوص سیاست خارجی مصالح و منافع آن کشور است.
اكنون بسیار مایل هستم از کسانی که 4سال پیش به سفارت انگلستان در تهران حمله کردند سوال کنم که نفع آن برای کشور چه بود؟نه تنها نفعی نداشت بلکه کل این ماجرا برای جمهوری اسلامی ایران ضرر بود.درست در اوج مذاکرات هسته ای به سرپرستی سعید جلیلی بود که این حمله به سفارت انگلستان اتفاق افتاد و از آن به بعد عملا هیچ پیشرفتی در مذاکرات رخ نداد.
اولین پیامد حمله به سفارت انگلستان ، توقف روند مذاکرات برای جمهوری اسلامی ایران بود.تا قبل از آن ما با بعضی از کشورهای مهم اتحادیه اروپا روابطی داشتیم که اگرچه خیلی صمیمی نبود اما سرد و منجمد هم نبود. روابط ما با آلمان، فرانسه، اروپا و به طور کلي مجموعه اتحادیه اروپا وجود داشت.فاجعه دوم این بود که روابط ما با اتحادیه اروپا عملا یخ بست و منجمد شدو سفرای اتحادیه اروپا از تهران فراخوانده شدند. اگرچه بعضی از این سفرا به تهران بر گشتند اما عملا آن حداقل روابط هم از میان رفت.
حداقل روابطي كه ما با بعضی از کشورهامثل ژاپن و استرالیا در زمینه ماشین و مواد اولیه داشتیم هم از دست رفت و بعد از آن حمله به سفارت، دوستان ما فقط اکوادور و زامبیا و کوبا و سوریه شده بودند و حمله راه را برای تحریم‌های شدیدتر علیه جمهوری اسلامی ایران هموارتر کرد. جالب است که ظرف چهار سال گذشته هیچ کسی مسئولیت آن حمله را برعهده نگرفت و 13 آبان سال 58 عده ای به نام دانشجویان خط امام، مسئولیت حمله را بر عهده گرفتند اما مسئولیت این حمله را هیچ گروهی گردن نگرفت.معلوم نشد آنهایی که به اسم دانشجو به سفارت انگلستان حمله کردند چه کسانی بودند، حمله ای که حتی نمایندگان تندروی مجلس، جبهه پایداری، طرفداران آقای احمدی نژاد و اصولگرایان تندرو هم مسئولیت آن را قبول نکردند.
علی اکبر صالحی که آدم کاملا اصولگرايي است این حمله را محکوم کرد چون به عنوان وزیر امور خارجه می دانست این حمله چه هزینه ای را برای جمهوری اسلامی ایران دارد.این حمله برای ملت ایران چيزي جز ضرر و هزینه دربرنداشت. اسفبارتر از آن این است که امروز که دولت آقای روحانی می خواهد اندکی آن وضعیت ونوع روابط ما با اتحادیه اروپا را بهبود بخشد، ما شاهد آن هستیم که باز همان گروه تندروی بی مسئولیت مخالف این امر هستند و می گویند این کار خطاست.
به گمانم جریاناتی در این مملکت است که منافع ملی ما اصلا برایشان مهم نیست و تنها چیزی که برایشان اهمیت دارد موضع گیری های کورو افراطی سیاسی است.
منبع:روزنامه قانون
