بی ثباتی در قوانین و سیاست های دولت در کشورما در حوزه فولاد، معدن و... به نظرم بیشترین آسیب را در سال های گذشته زده است و نتیجه ای جز ناامن کردن بستر سرمایه گذاری و فراری دادن سرمایه نداشته است؛ به چه نحوی؟! ببینید سرمایه گذار نه در کشورما که در همه جای جهان به دنبال ثبات قوانین است؛ اگر حتی قانونی بد است، بگذارید بماند این بهتر از این است که روزانه و خلق الساعه قواین عوض شود.
توجه داشته باشید به قوانین و بخشنامه هایی که عمر یک شبه، چند هفته ای و حداکثر چند ماهه دارند؛ اولین کارکه این بخشنامه ها می کنند فراری دادن سرمایه گذار و ناامن کردن محیط سرمایه گذاری و کسب و کار است؛ نباید از سرمایه گذاران داخلی و خارجی انتظار داشت در این شرایط که پیش زمینه های لازم مهیا نیست بیایند و برای راه اندازی یک کارخانه فولاد و... میلیون ها و چند میلیارد دلار سرمایه گذاری کنند. در شرایط کنونی محیط کسب و کار کشور ما نه تنها برای سرمایه گذاران خارجی که برای سرمایه گذاران داخلی هم مهیا نیست و اگر به دنبال جذب سرمایه گذار هستیم اولین اقدام این است که فضا کسب و کار را آماده کنیم.
در کنار این بزرگ ترین چالش اقتصاد ایران دولتی بودن است؛ اعتقاد دارم دولت به جای اینکه در این بستر بخواهد حضور خود را افزایش دهد و نقش بیشتری بپذیرد به واگذاری اقتصاد به بخش خصوصی به معنی واقعی تن دهد و بسترهای این اتفاق را میها کند و از حمایت های بیهوده از برخی از صنایع دولتی دست بردارد؛ من به عنوان یک فعال صنعت فولاد می گویم که ما هیچ وقت نباید بگذاریم که یک صنعتی در کشورمان شرایط صنعت خودرو را پیدا کند و به صنعتی گلخانه ای تبدیل شود؛ توجه داشته باشید که در این بین تنها مصرف کنندگان هستند که آسیب می بینند؛ حتی معتقدم این گونه صنعت نداشتن بهتر از داشتن است؛ مثلا همین حالا شاید اگر خودرو وارد کشور بشود ضررش از مجموع حمایت های دولتی که از صنعت خودرو صورت می گیرد، کمتر باشد.
البته در این بین باید گفت که دولت با سیاستگذاری ها باید از صنایع حمایت کند اما بحث حمایتی در سیاست های کلی مثل سیاست های تجاری و.. است مثلا دولت به شکل گیری سیاست های ضد دامپینگ در حوزه فولاد اقدام کند همچون بیش از 40 کشوری که هم اکنون ضد سیاست های دامپینگ فولاد چین اقداماتی را انجام داده اند ولی ما مکانیزم ضد دامپینگ نداریم و یک تعرفه کلی روی واردات فولاد از چین در گمرک وضع می کنیم درحالی که در کشورهای دیگر برای جلوگیری از دامپینگ چین در فولاد نگاهی به قیمت اعلام شده از سوی چین برای فولاد نمی کنند بلکه قیمت واقعی فولاد چین را محاسبه می کنند و بعد تعرفه ای قرار می دهند که در زمان وارد شدن فولاد قیمت واقعی شود و تولیدات داخلی خود امکان رقابت را از دست ندهد و در واقع ضد سیاست های دامپینگ اقدام می کنند. به صورت کلی اعتقاد دارم دولت باید برای حضور سرمایه گذاران داخلی و خارجی بسترها را مهیا کند، فضای کسب و کار کشور را مساعد کند و سیاست های تجاری کلی تدوین کند که از تولید کنندگان حمایت شود و ضد دامپینگ و... اقدام شود.
منبع: اتاق تهران
