وقتي نوسانات شديد نرخ ارز و كاهش سريع ارزش پول ملي در كشوري اتفاق ميافتد، نخستين معناي آن ناتواني بانك مركزي آن كشور در انجام مأموريت خود يعني حفظ ارزش پول ملي است.
اين اتفاق قاعدتا بايد زماني رخ دهد كه ذخاير ارزي بانك مركزي از وضعيت نامطلوبي برخوردار باشد و كفاف تامين تقاضاي بازار را ندهد. اگرچه به دليل قيمت هاي بالاي نفت و افزايش درآمدهاي ناشي از صادرات غيرنفتي، ذخاير ارزي كشور را بايد در اندازه هاي مطلوب دانست، اما اظهار نظر رييس كل بانك مركزي مبني بر اينكه درآمدهاي حاصل از فروش نفت را در كشورهاي ديگر سپرده گذاري كرده ايم و پايه تامين ارز براي واردات خود قرار داده ايم بيانگر اين است كه مصرف ارزهاي حاصل از صادرات نفت محدود به تبادلات تجاري با كشورهاي خريدار نفت شده است.
در چنين شرايطي كه ابزار مداخله بانك مركزي در بازار ارز خارج از دسترس اين بانك است، ديگر اتكاي به ذخاير ارزي براي ثبات بخشيدن به پول ملي عملي نيست. اتفاقي كه درخصوص روابط تجاري ايران با امارات افتاد، نشان داد كه نرخ ارز چقدر به تصميمات غيرارزي حساس شده است.
طنز تلخ اين اتفاق اين است كه اگر با تدبير و برنامه ريزي هنوز نتوانسته ايم به آزادسازي اقتصاد كشور بپردازيم با فشارهاي ناشي از تحريم، به اين امر تن در داده ايم و مانند كشورهايي كه نرخ ارزشان تابعي از عرضه و تقاضا و رخدادهاي مختلف اقتصادي و سياسي اثرگذار است ما هم ارز را به كنشگران بازار سپرده ايم. اما واقعيت گريزناپذير حكايت از آن دارد كه تحريم گران خارجي بسيار جدي فشارهاي خود را متوجه شركاي اصلي تجاري ما كرده اند. ايران شريك اول تجاري امارات است و دست كشيدن از منافع تجارت با ايران براي امارات بسيار گران تمام مي شود. سياست هاي تجاري دو كفه هزينه و فايده دارد و اگر امارات به اين تصميم رسيده باشد كه فعاليت تجاري با ايران را محدود كند حتما تحريم گران خارجي در توجيه فوايد مازاد بر هزينه هاي اين تصميم به دولت امارات موفقتر از ما عمل كرده اند.
منافع ملي دول شيخ نشين خليج فارس در جريان 30 سال گذشته مدام از منافع ملي ايران فاصله گرفته و تنها منفعت مشترك و بارزي كه باقيمانده ثبات امنيتي منطقه خليج فارس است. اگرچه شيخ نشين دوبي و در مراتب پايينتري ديگر شيخ نشين هاي خليج فارس از تجارت كالا و گردشگری با ايران بهره مي گيرند اما منافع اقتصادي استراتژيك اين كشورها در سايه انزواي اقتصادي ايران تقويت ميشود. بنابراين با كارت هاي اقتصادي با كشورهاي خليج فارس بازي كردن منجر به برد ما نخواهد شد.
تحريم گران با واكنشي كه بازار ارز به توقف ثبت سفارش براي واردات كالا از دوبي نشان داد مطمئنا در تلاش خود براي قطع كامل روابط تجاري ما با امارات از هيچ تلاشي فروگذار نخواهند كرد. اما ما بايد با درك شرایط موجود؛با تصمیم گیری های اشتباه گل به خودي نزنيم. اين روزها انديشه بيشتر لازم است و سخن كمتر. هرچه برخي مسوولان بيشتر سخن بگويند ناهماهنگ يها و بداهه گويي ها بيشتر عيان ميشوند و هرچه كمتر انديشه مي كنند تصميمات خلق الساعه رو به فزوني مي گذارند.
پدرام سلطاني- نايب رييس اتاق بازرگاني ايران
کد خبر:
15653
تاریخ انتشار: 3 دی 1390 - 10:01
وقتي نوسانات شديد نرخ ارز و كاهش سريع ارزش پول ملي در كشوري اتفاق ميافتد، نخستين معناي آن ناتواني بانك مركزي آن كشور در انجام مأموريت خود يعني حفظ ارزش پول ملي است.
اين اتفاق قاعدتا بايد زماني رخ دهد كه ذخاير ارزي بانك مركزي از وضعيت نامطلوبي برخوردار باشد و كفاف تامين تقاضاي بازار را ندهد. اگرچه به دليل قيمت هاي بالاي نفت و افزايش درآمدهاي ناشي از صادرات غيرنفتي، ذخاير ارزي كشور را بايد در اندازه هاي مطلوب دانست، اما اظهار نظر رييس كل بانك مركزي مبني بر اينكه درآمدهاي حاصل از فروش نفت را در كشورهاي ديگر سپرده گذاري كرده ايم و پايه تامين ارز براي واردات خود قرار داده ايم بيانگر اين است كه مصرف ارزهاي حاصل از صادرات نفت محدود به تبادلات تجاري با كشورهاي خريدار نفت شده است.
در چنين شرايطي كه ابزار مداخله بانك مركزي در بازار ارز خارج از دسترس اين بانك است، ديگر اتكاي به ذخاير ارزي براي ثبات بخشيدن به پول ملي عملي نيست. اتفاقي كه درخصوص روابط تجاري ايران با امارات افتاد، نشان داد كه نرخ ارز چقدر به تصميمات غيرارزي حساس شده است.
طنز تلخ اين اتفاق اين است كه اگر با تدبير و برنامه ريزي هنوز نتوانسته ايم به آزادسازي اقتصاد كشور بپردازيم با فشارهاي ناشي از تحريم، به اين امر تن در داده ايم و مانند كشورهايي كه نرخ ارزشان تابعي از عرضه و تقاضا و رخدادهاي مختلف اقتصادي و سياسي اثرگذار است ما هم ارز را به كنشگران بازار سپرده ايم. اما واقعيت گريزناپذير حكايت از آن دارد كه تحريم گران خارجي بسيار جدي فشارهاي خود را متوجه شركاي اصلي تجاري ما كرده اند. ايران شريك اول تجاري امارات است و دست كشيدن از منافع تجارت با ايران براي امارات بسيار گران تمام مي شود. سياست هاي تجاري دو كفه هزينه و فايده دارد و اگر امارات به اين تصميم رسيده باشد كه فعاليت تجاري با ايران را محدود كند حتما تحريم گران خارجي در توجيه فوايد مازاد بر هزينه هاي اين تصميم به دولت امارات موفقتر از ما عمل كرده اند.
منافع ملي دول شيخ نشين خليج فارس در جريان 30 سال گذشته مدام از منافع ملي ايران فاصله گرفته و تنها منفعت مشترك و بارزي كه باقيمانده ثبات امنيتي منطقه خليج فارس است. اگرچه شيخ نشين دوبي و در مراتب پايينتري ديگر شيخ نشين هاي خليج فارس از تجارت كالا و گردشگری با ايران بهره مي گيرند اما منافع اقتصادي استراتژيك اين كشورها در سايه انزواي اقتصادي ايران تقويت ميشود. بنابراين با كارت هاي اقتصادي با كشورهاي خليج فارس بازي كردن منجر به برد ما نخواهد شد.
تحريم گران با واكنشي كه بازار ارز به توقف ثبت سفارش براي واردات كالا از دوبي نشان داد مطمئنا در تلاش خود براي قطع كامل روابط تجاري ما با امارات از هيچ تلاشي فروگذار نخواهند كرد. اما ما بايد با درك شرایط موجود؛با تصمیم گیری های اشتباه گل به خودي نزنيم. اين روزها انديشه بيشتر لازم است و سخن كمتر. هرچه برخي مسوولان بيشتر سخن بگويند ناهماهنگ يها و بداهه گويي ها بيشتر عيان ميشوند و هرچه كمتر انديشه مي كنند تصميمات خلق الساعه رو به فزوني مي گذارند.
پدرام سلطاني- نايب رييس اتاق بازرگاني ايران
کلید واژه ها :
