Performancing Metrics

حضور ایران در مذاکرات سوریه گام مثبتی است | اتاق خبر
کد خبر: 178756
تاریخ انتشار: 8 آذر 1394 - 15:02
عضو شورای امنیت ملی آمریکا در دوران فورد، کارتر و ریگان شرکت ایران در مذاکرات مربوط به حل و فصل بحران سوریه را گامی مثبت دانست و گفت بدون روسیه و ایران بحران سوریه حل
عضو شورای امنیت ملی آمریکا در دوران فورد، کارتر و ریگان شرکت ایران در مذاکرات مربوط به حل و فصل بحران سوریه را گامی مثبت دانست و گفت بدون روسیه و ایران بحران سوریه حل نشدنی است.
به گزارش اتاق خبر، یکی از مهمترین موضوعات مورد اختلاف میان آمریکا و روسیه در خصوص بحران سوریه در سال های گذشته موضوع حضور یا عدم حضور ایران در نشست های مربوط به حل بحران سوریه بوده است. روسیه پیشنهاد برگزاری نشست ژنو را با حضور کشورهای تاثیرگذار در حل بحران سوریه از جمله ایران، عربستان، قطر، ترکیه کرده بود، اما با وجود تاکید روسیه مخالفت های آمریکا باعث شد تا ایران به عنوان یکی از بازیگران تاثیرگذار در بحران سوریه نتواند در نشست های مربوطه حضور داشته باشد. بعد از کنفرانس ژنو ۱ بار دیگر و بعد از حدود یکسال تاخیر سرانجام در تاریخ ۲۲ ژانویه ۲۰۱۳ (۲ بهمن ۱۳۹۲) کنفرانس ژنو ۲ در شهر مونتروی سوئیس برگزار شد. در این نشست برای اولین بار، دو طرف بحران؛ یعنی دولت سوریه و گروه معارض مورد حمایت مخالفان موسوم به «ائتلاف ملی نیروهای انقلابی و مخالف دولت سوریه» رو به روی هم و پشت میز مذاکره با هم مواجه می شدند. در نشست ژنو ۲ نیز همچون ژنو ۱ حضور یا عدم حضور ایران در این نشست از موضوعات مورد اختلاف آمریکا و روسیه بود. در ماه های گذشته در پی تحولات میدانی ناشی از همکاری های ایران و روسیه در سوریه با حضور ایران که از بازیگران اصلی منطقه ای به شمار می رود مورد موافقت قرار گرفت که در پی آن در دو نشست وین با دعوت و حضور ایران مذاکرات صلح سوریه برگزار شده است. در خصوص درگیری های جاری در خاورمیانه و حضور نظامی روسیه در سوریه و نقش و جایگاه ایران در مذاکرات مربوط به حل و فصل بحران جاری در سوریه خبرنگار مهر گفتگویی با پروفسور «گری سیک» استاد دانشگاه کلمبیا در آمریکا داشته که در ادامه می آید. تمرکز اصلی فعالیت های گری سیک بر موضوعات مربوط به خاورمیانه به ویژه ایران می باشد. وی در دوران ریاست جمهوری سه رئیس جمهور آمریکا یعنی «جرالد فورد»، «جیمی کارتر» و «رونالد ریگان» از اعضای شورای امنیت ملی آمریکا بوده است. همچنین وی از سال ۱۹۹۳ مدیر پروژه خلیج فارس ۲۰۰ در دانشگاه کلمبیا بوده است. گری سیک مشاور امنیت ملی روسای جمهوری آمریکا «کارتر» و «ریگان» بوده است. *اخیرا «هنری کسینجر» در مقاله ای در روزنامه وال استریت ژورنال این مسئله را مطرح کرد که نظام امنیتی جهان در حال فروپاشی و در حال گذار به نظامی جدید است. وی اعلام داشته است که نظام وستفالی دیگر پاسخگوی جهان امروز نیست و در حال حاضر ما شاهد نوعی جنگ ایدئولوژیک در جهان هستیم. آیا می توانیم جنگ های جاری در خاورمیانه مثل جنگ های لیبی، عراق و یمن را نتیجه چنین تغییری در نظم جهانی بدانیم؟

حقیقت این است که بسیاری از کشورها در خاورمیانه به خاطر جنگ هایی در حال افول و فروپاشی هستند. ما شاهد چنین فروپاشی در یمن، مصر و عراق هستیم که بخش هایی از این کشور تحت اشغال داعش است. در خصوص سوریه هم شاهد جنگ هستیم. این مسائل قطعا بیانگر یک تغییر و گذار است. گذاری از نظام های قدیمی دولت محور (state) به چیزی جدید. این گذار اغلب با درگیری و نزاع و خونریزی همراه است.

راهکار آقای کسینجر برای این مسئله که در کتابش آمده است این است که آنچه که ما نیازمند آن هستیم یک گروه از دولتمردان ارشد است که قابلیت انجام کارهایی را که در قرن ۱۷ از منظر وستفالی انجام گرفت را داشته باشند تا از این طریق بتوان مجموعه ای از کشورها را مجددا ایجاد کرد. البته این دیدگاه مقبول بود و من هم مشکلی با آن ندارم.

اما رسیدن از این نقطه به آن نقطه مسئله ای کاملا مجزا است که وی راهکاری عملی برای آن ارائه نکرده است. البته می توانم بگویم که هنوز هیچ کس دیگری هم برای این کار راهکاری ارائه نکرده است. حقیقت امر این است که ما در حال عبور از یک دوره گذار عمده هستیم که بسیاری از کشورهای منطقه که من فقط از تعداد کمی از آنها نام بردم در حال تجربه کردن این چالش در خصوص وضعیت موجود خودشان هستند. به احتمال بسیار زیاد در انتهای این روند که البته کسی نمی داند چه مدت طول خواهد کشید ما شاهد دولت های (governments) جدید و حاکمان جدید و احتمالا ایده های جدید حکومتی در منطقه خواهیم بود اما در این مرحله اکثرا شاهد مقولات فروپاشی، تجزیه و جنگ هستیم.

*مدتی است که در سوریه شاهد حضور نظامی روسیه هستیم. آیا چنین حضوری از سوی روسیه می تواند موجب ایجاد یک وضعیتی چندگانه شود تا زمینه را برای همکاری قطب های مختلف برای مبارزه با تروریسم هموار کند؟

ورود روسیه به سوریه یک تغییر عمده بود و درحقیقت یکسری وضعیت های جدید را ایجاد کرد. یکی از مشکلات مواجهه با این موضوع این است که بسیاری از کشورهای غربی هنوز دارای ذهنیت دوران جنگ سرد هستند و معتقدند هرگونه حضور روسیه درخاورمیانه «بد» است و باید با آن مقابله شود. اما در این مورد روس ها می گویند با داعش می جنگند یعنی همان کاری که ما در حال انجام آن هستیم.

بنابراین در واقع آنچه ما در حال حاضر با آن مواجه هستیم رقابت اولویت ها است. روس ها اساسا معتقد هستند که اول باید داعش را مورد هدف قرار داد و سپس به سوالات درباره بشار اسد و سوریه بطور دیپلماتیک پاسخ داد. اما غرب همچنان بر موضع برکناری اسد قبل از مقابله با داعش و یا همزمان با مقابله با داعش پافشاری می کند. این یک اختلاف مهم است. من خودم بر این باورم که داعش قریب الوقوع ترین تهدید است و تا زمانی که داعش وجود داشته باشد و شکست نخورده باشد راهی برای حل بحران سوریه وجود نخواهد داشت، اما در عین حال باید یک روند دیپلماتیک هم وجود داشته باشد.

در حال حاضر هم روند دیپلماتیک وجود دارد.

بله، در حال حاضر روند دیپلماتیک در جریان است. اخیرا نشست هایی جدی در وین داشته ایم که خواستار راهکارهای دیپلماتیک شده اند و در این نشست ها به دنبال راهی برای ایجاد یک دولت فراگیر در سوریه بوده که احتمالا شامل آقای بشاراسد نباشد. دولت فراگیر بایستی تضمین های لازم را به اقلیت های این کشور از جمله یزیدی ها، مسیحی ها، علوی ها و کردها و دیگران بدهد و راه را برای مشارکت آنها در دولت هموار کند. اما این روندی پیچیده و دشوار است.

*شما تاثیر حضور ایران در مذاکرات اخیر درباره سوریه را چگونه ارزیابی می کنید؟

 اتفاق جدید که تا به حال رخ نداده بود این است که همه طرف ها به طور دیپلماتیک پشت یک میز جمع شده اند. به اعتقاد من ورود روسیه به مسئله موجب شده است تا این حقیقت نهادینه شود که بدون ورود روسیه و ایران به این معادله نمی توان بحران سوریه را حل و فصل کرد. در نشست های اخیر وین ایران و روسیه پشت میز بودند و به اعتقاد من این یک گام رو به جلو بود. چون دیگر هیچ کس نمی تواند بگوید که برخی راه ها برای حل بحران سوریه بسته بوده اند.

اولا رسیدن به هر نقطه ای از ثبات در سوریه لازمه اش حذف داعش است که موجب جنگ در داخل سوریه شده است. ثانیا حفظ دولت فعلی سوریه که شاید احتمالا بدون خود آقای اسد هم کم رنگ نشود. انجام این دو کار باید همزمان با در جریان بودن روند دیپلماتیک صورت گیرد. این کار بسیار سختی است و راهی طولانی تا حل و فصل مسئله وجود دارد. من این کار وزیر خارجه آمریکا، روسیه، ایران و عربستان را که پشت یک میز نشسته اند تا راهی دیپلماتیک بیابند را تایید می کنم.

آوردن ایران به مذاکرات گامی مثبت و خوب بوده است اما این لزوما به معنی حل مسئله نیست.

منبع:مهر

مطالب مرتبط
نظرات
ADS
ADS
پربازدید