اتاق نیوز- این روزها برای چندمین بار خبرها حکایت از واگذاری معدن انگوران به صاحبان و فعالان صنعت سرب و روی دارد؛ تا به نوعی فعالان این صنعت، مدیریت و برنامه‌ریزی آن را عهده دار شوند. با این حال این سوال مطرح می‌شود كه آیا بخشی از سرمایه‌های عظیم این معدن می‌تواند در توسعه و آبادانی شهر زنجان صرف شود یا اینکه زنجانی‌ها تنها به شنیدن نام آن بسنده خواهند کرد؟
دغدغه دیگر اهالی صنعت استان صرف مالیات معدن این دیار در استان اصفهان است. این در حالی است که منطقه انگوران محروم بوده و اگر مالیات این معدن در خود منطقه و استان صرف شود، در توسعه و شکوفایی استان و منطقه شاهد پیشرفت‌هایی خواهیم بود.
در دور اول سفر ریاست جمهوری به استان زنجان، «محمود احمدی نژاد» معدن انگوران را متعلق به همه مردم اين استان عنوان کرد و حتی یکی از مصوبات آن دور، واگذاری معدن به زنجانی‌ها بود.
طی این مدت هر بار به نوعی این وعده با کارشکنی‌هایی همراه بود. واگذاری معدن به این معنا است که زنجانی‌ها هم در این سرمایه عظیم سهم دارند و باید سرمایه قابل توجهی از سود‌های آن در زنجان و استان خرج شود، چرا که مضرات ناشی از این صنعت گریبان گیر زنجانی‌ها است.
کاستن محرومیت‌زدایی از سوی دیگر مطابق اصل44 شركت‌هاي تحت پوشش «تهيه و توليد مواد معدني ايران» بايد واگذار شوند. اين در حالي است كه حدود 5 سال از ابلاغ سياست‌هاي اصل 44 مي‌گذرد؛ اما هنوز هيچ اقدامي در اين زمينه صورت نگرفته است.
چنانچه واگذاري معدن به نتيجه برسد، به طور قطع برنامه‌ريزي، استخراج و توليد معدن از شرايط بهتري برخوردار مي‌شود. «یوسف مرادلو» ريیس انجمن سرب و روی کشور بر این باور است که با صرف 20 درصدی سرمایه معدن انگوران برای محرومیت زدایی منطقه شاهد رشد و توسعه شهر زنجان خواهیم بود. صرف این هزینه در کاستن بیکاری، ساخت بیمارستان و اشتغالزایی منطقه به لحاظ محروم بودن را حائز اهمیت می‌داند و می‌گوید: اگر معدن انگوران در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد، اتفاقاتی از جمله فرو ریختن معدن را شاهد نخواهیم بود.
به گفته مرادلو، با واگذاری مدیریت معدن به متخصصین امر برای ارائه دیدگاه‌های نو به عنوان سرمایه عظیم ملی، معدن قابلیت برنامه‌ریزی پیدا می‌کند. وی یادآور می‌شود: سوء‌مدیریت چندین ساله صنعت جوان روی را چندین سال عقب انداخته و ضربات جبران ناپذیری را بر پیکر این صنعت نوپا وارد آورده است.
مرادلو، برنامه‌ریزی و مدیریت اصولی برای صنعت روی استان را مهم می‌داند و تصریح می‌کند: این صنعت قابلیت ارزآوری و اشتغالزایی را دارا است، به شرط اینکه با واگذاری معدن انگوران به کنسرسیوم، توزیع عادلانه و اصولی را شاهد شویم تا استان به جایگاه بالاتری در عرصه اقتصادی دست یابد.
به گفته وی، صنعتگران به دنبال دست رنج خود در عرصه تولید هستند و صرفه و صلاح ملی می‌طلبد که سود معدن برای حفاظت و نگهداری معدن هزینه شود. ريیس انجمن صنعت سرب و روی کشور با اشاره به نوسانات قیمت جهانی شمش روی در چند سال اخیر که همزمان با ریزش معدن مصادف شده بود؛ یادآور می‌شود: در آن موقع شرایط به گونه‌ای بود که مجبور شدیم از خاک بی‌کیفیت سود ببریم، چرا که صنعت روی از فردای خود خبر ندارد.
مرادلو در پاسخ به سوال ما در ارتباط با صرف مالیات بر درآمد میلیاردی این معدن در استان اصفهان، به زندگی پر‌زحمت مردم منطقه انگوران ناشی از صداهای گوش خراش ناشی از انفجارهای مهیب معدن، بیکاری جوانان منطقه و نیز نبود امکانات رفاهی اشاره می‌کند و می‌افزاید: ما به دنبال سود از این معدن نیستیم و بارها این موضوع را به گوش مسوولان و شخص ريیس‌جمهور رسانده‌ایم.
سالم‌سازی محیط زیست اگر در استان دیگری معدنی به ثبت برسد، طبق قانون باید بعد از 5 سال، پرداخت مالیات آن به استانی که معدن در آن قرار دارد، انتقال یابد. این موضوعی بود که «عباس پناهی» ريیس هیات امنای شهرک صنعتی روی زنجان، به آن اشاره می‌کند و از آلودگی‌ها و مسیر صعب‌العبور گردنه‌های جاده دندی می‌گوید: شرایط این منطقه به گونه‌ای است که نبود بیمارستان موجب شده در برف و کولاک مسیر تردد بسته شود و مشکلات درد و رنج گریبان‌گیر مردم شود.
وی به بازدید چند سال اخیر فرانسوی‌ها از این معدن اشاره می‌کند که گفته بودند: «اگر این معدن در کشور ما بود مسیر آن را با طلا آسفالت می‌کردیم»، انتظار دارد؛ نمایندگان جدید استان به این موضوع اهتمام ویژه‌ای داشته باشند.
«حسین جعفری»، ريیس اداره نظارت بر بهره‌برداری معادن استان نیز به این موضوع اذعان دارد که اگر حساسیت روی این موضع بیشتر شود؛ باید این میزان مبلغ مالیات به خود استان بر گردد و سهم قابل توجه این سرمایه در خود اين استان خرج شود.
منبع:دنیای اقتصاد
کد خبر:
24182
تاریخ انتشار: 31 فروردین 1391 - 08:44
اتاق نیوز- این روزها برای چندمین بار خبرها حکایت از واگذاری معدن انگوران به صاحبان و فعالان صنعت سرب و روی دارد؛ تا به نوعی فعالان این صنعت، مدیریت و برنامه‌ریزی آن را عهده دار شوند. با این حال این سوال مطرح می‌شود كه آیا بخشی از سرمایه‌های عظیم این معدن می‌تواند در توسعه و آبادانی شهر زنجان صرف شود یا اینکه زنجانی‌ها تنها به شنیدن نام آن بسنده خواهند کرد؟
دغدغه دیگر اهالی صنعت استان صرف مالیات معدن این دیار در استان اصفهان است. این در حالی است که منطقه انگوران محروم بوده و اگر مالیات این معدن در خود منطقه و استان صرف شود، در توسعه و شکوفایی استان و منطقه شاهد پیشرفت‌هایی خواهیم بود.
در دور اول سفر ریاست جمهوری به استان زنجان، «محمود احمدی نژاد» معدن انگوران را متعلق به همه مردم اين استان عنوان کرد و حتی یکی از مصوبات آن دور، واگذاری معدن به زنجانی‌ها بود.
طی این مدت هر بار به نوعی این وعده با کارشکنی‌هایی همراه بود. واگذاری معدن به این معنا است که زنجانی‌ها هم در این سرمایه عظیم سهم دارند و باید سرمایه قابل توجهی از سود‌های آن در زنجان و استان خرج شود، چرا که مضرات ناشی از این صنعت گریبان گیر زنجانی‌ها است.
کاستن محرومیت‌زدایی از سوی دیگر مطابق اصل44 شركت‌هاي تحت پوشش «تهيه و توليد مواد معدني ايران» بايد واگذار شوند. اين در حالي است كه حدود 5 سال از ابلاغ سياست‌هاي اصل 44 مي‌گذرد؛ اما هنوز هيچ اقدامي در اين زمينه صورت نگرفته است.
چنانچه واگذاري معدن به نتيجه برسد، به طور قطع برنامه‌ريزي، استخراج و توليد معدن از شرايط بهتري برخوردار مي‌شود. «یوسف مرادلو» ريیس انجمن سرب و روی کشور بر این باور است که با صرف 20 درصدی سرمایه معدن انگوران برای محرومیت زدایی منطقه شاهد رشد و توسعه شهر زنجان خواهیم بود. صرف این هزینه در کاستن بیکاری، ساخت بیمارستان و اشتغالزایی منطقه به لحاظ محروم بودن را حائز اهمیت می‌داند و می‌گوید: اگر معدن انگوران در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد، اتفاقاتی از جمله فرو ریختن معدن را شاهد نخواهیم بود.
به گفته مرادلو، با واگذاری مدیریت معدن به متخصصین امر برای ارائه دیدگاه‌های نو به عنوان سرمایه عظیم ملی، معدن قابلیت برنامه‌ریزی پیدا می‌کند. وی یادآور می‌شود: سوء‌مدیریت چندین ساله صنعت جوان روی را چندین سال عقب انداخته و ضربات جبران ناپذیری را بر پیکر این صنعت نوپا وارد آورده است.
مرادلو، برنامه‌ریزی و مدیریت اصولی برای صنعت روی استان را مهم می‌داند و تصریح می‌کند: این صنعت قابلیت ارزآوری و اشتغالزایی را دارا است، به شرط اینکه با واگذاری معدن انگوران به کنسرسیوم، توزیع عادلانه و اصولی را شاهد شویم تا استان به جایگاه بالاتری در عرصه اقتصادی دست یابد.
به گفته وی، صنعتگران به دنبال دست رنج خود در عرصه تولید هستند و صرفه و صلاح ملی می‌طلبد که سود معدن برای حفاظت و نگهداری معدن هزینه شود. ريیس انجمن صنعت سرب و روی کشور با اشاره به نوسانات قیمت جهانی شمش روی در چند سال اخیر که همزمان با ریزش معدن مصادف شده بود؛ یادآور می‌شود: در آن موقع شرایط به گونه‌ای بود که مجبور شدیم از خاک بی‌کیفیت سود ببریم، چرا که صنعت روی از فردای خود خبر ندارد.
مرادلو در پاسخ به سوال ما در ارتباط با صرف مالیات بر درآمد میلیاردی این معدن در استان اصفهان، به زندگی پر‌زحمت مردم منطقه انگوران ناشی از صداهای گوش خراش ناشی از انفجارهای مهیب معدن، بیکاری جوانان منطقه و نیز نبود امکانات رفاهی اشاره می‌کند و می‌افزاید: ما به دنبال سود از این معدن نیستیم و بارها این موضوع را به گوش مسوولان و شخص ريیس‌جمهور رسانده‌ایم.
سالم‌سازی محیط زیست اگر در استان دیگری معدنی به ثبت برسد، طبق قانون باید بعد از 5 سال، پرداخت مالیات آن به استانی که معدن در آن قرار دارد، انتقال یابد. این موضوعی بود که «عباس پناهی» ريیس هیات امنای شهرک صنعتی روی زنجان، به آن اشاره می‌کند و از آلودگی‌ها و مسیر صعب‌العبور گردنه‌های جاده دندی می‌گوید: شرایط این منطقه به گونه‌ای است که نبود بیمارستان موجب شده در برف و کولاک مسیر تردد بسته شود و مشکلات درد و رنج گریبان‌گیر مردم شود.
وی به بازدید چند سال اخیر فرانسوی‌ها از این معدن اشاره می‌کند که گفته بودند: «اگر این معدن در کشور ما بود مسیر آن را با طلا آسفالت می‌کردیم»، انتظار دارد؛ نمایندگان جدید استان به این موضوع اهتمام ویژه‌ای داشته باشند.
«حسین جعفری»، ريیس اداره نظارت بر بهره‌برداری معادن استان نیز به این موضوع اذعان دارد که اگر حساسیت روی این موضع بیشتر شود؛ باید این میزان مبلغ مالیات به خود استان بر گردد و سهم قابل توجه این سرمایه در خود اين استان خرج شود.
منبع:دنیای اقتصاد
