
اتاق نیوز- سالهاست که تعطیلیهای روزهای بین تعطیلی یا ناشی از آلودگی هوا و موارد دیگر در اختیار دولتمردان بوده است و آنها نیز به بهترین شکل ممکن از این اختیار خود بهره بردهاند. سال گذشته پارلمان فعالان بخش خصوصی کشور از طریق رایزنی با نمایندگان مجلس شورای اسلامی موفق شدند که این اختیار را تا حدودی از دولت بگیرند. با تصویب قانون بهبود کسب و کار در سال گذشته طبق ماده 26 این قانون دیگر دولت نمیتواند با تشخیص خود روزهای سال را تعطیل کند و کمیتهای متشکل از نهادهای مرتبط اعم از هلال احمر و سازمان محیط زیست و نهادهای دیگر به صورت مشترک باید در این زمینه تصمیمگیری کنند. با وجود این، طبق آنچه معاون رئیس جمهوری اعلام کرده است تهران در زمان برگزاری شانزدهمین اجلاس سران كشورهای عضو جنبش عدم تعهد، پنج روز تعطیل خواهد بود. سعیدلو درباره تعطیلات شهر تهران در زمان برگزاری اجلاس سران جنبش عدم تعهد گفته است: در مجموع تصمیمگیری شد كه روزهای سهشنبه و چهارشنبه ـ هفتم و هشتم شهریورماه ـ و همچنین شنبه ـ یازدهم شهریور ـ تعطیل شود. در چند روزی كه وزرا و سران كشورها برای حضور در این اجلاس به تهران میآیند، به دلیل اینكه محیطی آرام فراهم شود و همچنین مردم دچار مشكل نشوند، برای ورود 120 هیات از كشورهای عضو احساس كردیم كه باید تدبیر لازم صورت گیرد كه بر این اساس تصمیمگیری شد از روز سهشنبه تا شنبه تعطیلی اعلام شود.
هزینه هر روز تعطیلی
جدا از همه تبعات اقتصادی که تعطیلیها ممکن است برای فعالان اقتصادی کشور به وجود آورد هزینه فرصتی نیز اقتصاد ایران بابت این تعطیلیها باید پرداخت کند. با مراجعه به آخرین آمار رسمی کشور تولید ناخالص داخلی کشور در سال 89 بیش از 430 هزار میلیارد تومان بوده که با تقسیم این آمار بانک مرکزی به تعداد روزهای کاری سال 89 معادل 72 روز میتوان به این رقم رسید که اقتصاد ایران دو سال پیش پتانسیل تولید روزانه 4/1 هزار میلیارد تومان را داشته است. در واقع این رقم حداقل میزان عدم النفع روزهای تعطیلی به غیر از تعطیلیهای رسمی اقتصاد ایران محسوب میشود. با توجه به اینکه از پنج روز تعطیلی پیش رو تنها یک روز تعطیلی رسمی بوده است میتوان تخمین زد که تعطیلیهای چند روزه بابت اجلاس غیرمتعهدها میتواند حداقل 6/5 هزار میلیارد تومان عدم النفع برای اقتصاد ایران داشته باشد. البته این رقم برای کل اقتصاد ایران است و شاید نتوان آن را برای تهران محاسبه کرد اما به دلیل سهم عمده شهر تهران از اقتصاد ایران و با توجه به این که این برآورد برای دو سال پیش است، میتوان این چنین رقمی را حداقل هزینه فرصت این تعطیلیها ذکر کرد.
این در حالی است که از نگاه بسیاری از کارشناسان و فعالان اقتصادی تعطیل کردن پایتخت کشور به دلیل نقش مهمی که در اقتصاد کشور دارد تبعات اقتصادی میتواند داشته باشد. اگر به سهم 60 درصدی استان تهران در تعداد دارندگان کارتهای بازرگانی کشور توجه شود کاملا گویاست که تهران نبض اقتصادی کشور است. شاید همین هم باعث شده که بلافاصله پس از اعلام این تعطیلیها فعالان بخش خصوصی کشور نیز واکنشهای خود را بروز دهند. اسدالله عسگراولادی، عضو اتاق بازرگانی ایران و رئیس اتاق مشترک ایران و چین با تاکید بر اینکه ادارات، بانکها، سازمانهای دولتی و بخش خصوصی را نباید به تعطیلی کشاند، میگوید: اگر تهران تعطیل شود کشور تعطیل میشود که در صورت تعطیل کردن تهران به مدت یک هفته به دلیل حضور سران کشورهای غیر متعهد صدمات جبران ناپذیری به کسب و کار وارد خواهد شد. اگر سران میخواهند بیایند ایران قدمشان به روی چشم ولی راهکار درست این است که محدودیت تردد در مناطق رفت و آمد آنها ایجاد کنیم و امنیت آن مناطق و هتلهای محل اقامت آنها را بالا ببریم و بقیه شهر را از جمله ادارات، بانکها، سازمانهای دولتی و بخش خصوصی را به تعطیلی نکشانیم. این فعال اقتصادی خاطرنشان میکند: در لندن با وجود برگزاری المپیک هیچ روزی را تعطیل اعلام نکردهاند ضمن اینکه بر اساس ماده 26 قانون بهبود محیط کسب و کار دولت حق اعلام تعطیلات رسمی تحت چنین شرایطی را ندارد و کمیسیون کسب و کار اتاق تهران قویاً خواستار تجدید نظر در مورد تعطیلی پیش روی تهران است.
دولت، متضررتر از بخش خصوصی
موضوع قابل توجه دیگر سهم دولت در اقتصاد ایران است که با توجه به تعطیلی قطعی بخش دولتی قطعا میتوان این عدم النفع را در بخش دولتی بیشتر از بخش خصوصی دانست. طبق برآورد صندوق بینالمللی پول برای سال 90 سهم بخش دولتی کشور از کل تولید ناخالص داخلی کشور بیش از 83 درصد بوده است که این نشان میدهد با این تعطیلیها بیشتر از فعالان بخش خصوصی خود دولت و شرکتهای دولتی از نظر اقتصادی متضرر خواهد شد. طبق اعلام صندوق بینالمللی پول در سال 90 میزان تولید ناخالص داخلی ایران بیش از 418 هزار میلیارد تومان بوده که از این میزان 347 هزار میلیارد تومان مربوط به بخش دولتی و تنها 71 هزار میلیارد تومان مربوط به بخش خصوصی بوده است. حتی اگر با توجه به این رقم صندوق بینالمللی پول بخواهیم میزان هزینه فرصت از دست رفته هر روز تعطیلی در سال را محاسبه کنیم آن وقت در حالی که میزان هزینه فرصت هر روز تعطیلی برای بخش خصوصی کشور بیش از 243 هزار میلیارد تومان است این رقم برای بخش دولتی بیش از هزار و 185میلیارد تومان میشود.
منبع:آرمان