اتاق خبر- کارشناس اقتصادی در رابطه با چگونگی پیش بینی نرخ رشد اقتصادی گفت: تعیین رشد اقتصادی مستلزم پیش بینی تولید ملی است که باید دید که به نسبت این شاخص تا چه اندازه تغییر داشته است.
آلبرت بغزیان در گفت و گو با اتاق خبر در رابطه با این پرسش که برخی معتقدند رشد اقتصادی که سازمان های جهانی برای ایران با رقم 5.6 درصد پیش بینی کرده اند مطابق با واقعیت های اقتصاد ایران نیست؛ اظهار کرد: باید دید که در این پیش بینی تا چه میزان اطلاعات واقعی اقتصاد ایران و سیاستگذاری هایی که دولت در پیش رو دارد، در نظر گرفته شده تا از آن بتوان نمایی از اقتصاد ایران در سال آتی ارائه کرد.
وی تصریح کرد: اگر تعیین نرخ رشد اقتصادی مطابق با سناریوها و یا فروضی پیش بینی شده باشد، اشکالی در آن دیده نمی شود اما سوال اینجاست که مفروضات تا چه اندازه واقعی هستن و آیا تصویر درستی از اقتصاد ایران عرضه می کنند یا خیر.
به گفته بغزیان؛ مادامی که رشد اقتصادی پیش بینی می شود به ما این هشدار را می دهد که در سال آینده رشد منفی خواهد بود یا خیر. از آنجایی که هنوز سال آینده فرانرسیده می توان این عدد را جبران کرد.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه محقق شدن برنامه های دولت به اینکه تا چه اندازه آن را پیاده می کند بستگی دارد و اگر به حال خودش رها شود مسلما رشد منفی خواهد شد؛ اظهار کرد: اگر قرار است که دولت هیچ اقدامی را در رابطه با نرخ های ارز، سود بانکی، نرخ دستمزدها، هدفگذاری نرخ تورم و همچنین هدفگذاری نرخ رشد اقتصادی انجام ندهد به طور معمول به سمت قهقرا خواهد رفت؛ به تعبیری نمی توان امید داشت که به طور اتوماتیک به سمت رونق اقتصادی و ارزانی پیش رود.
وی ادامه داد: زمانی که دولت رشد اقتصادی یا نرخ تورم را پیش بینی می کند باید دید که دولت نرخ تورم را در آن عدد هدف گذاری کرده است یا خیر. مسلما هنگامی که رشد اقتصادی 6 درصدی تعیین می شود دولت برای تحقق آن میزانی بودجه، سرمایه گذاری و صادرات و واردات در نظر می گیرد که اگر انجام نشود مسلما به آن هدف نخواهد رسید.
بغزیان عنوان کرد: باید هدف گذاری های اقتصادی منطقی باشد و منابع مشخصی را به منظور تحقق برنامه ها در نظر گرفت. اگر برنامه های دولت به حال خود رها شود مسلما به رشد منفی می رسیم.
وی در ارزیابی توافقات و قراردادهای اقتصادی ایران در دوره جدید گفت: در دوره تحریم قیمت تمام شده کالاهایی که به کشور وارد می شد بسیار بالا بود و در این دوران اعتماد به میزان زیادی کاهش پیدا کرد که در نتیجه جبران آن با یک امضا به پایان نخواهد رسید و نیازمند سپری شدن زمان است.
بغزیان معتقد است: بهترین اقدامی که در این دوران باید انجام شود برقراری اعتماد و ایجاد پایبندی است. باید طرف های خارجی به اینکه تا چه میزان شرکت های داخلی به امضاهای خود پایبندند ،اعتماد کنند.
وی ادامه داد: دستیابی به تمام اهداف زمانبر است و نمی توان انتظار داشت که در زمانی کوتاه به آن ها دست پیدا کرد. تنها نباید اجازه داد که شرایط از این بدتر شود.
بغزیان به پاره ای معضلات اصلی اقتصادی کشور که تا به امروز رفع نشده است اشاره ای داشت و گفت: فضای کسب و کار امن است ولی هنور پاره ای از مسائل حل نشده است؛ لازم است درمورد موضوعاتی چون اختلاس های انجام شده، محاکمات اشخاص چند میلیاردی و یا معوقات بانکی چاره ای اندیشیده شود.
به گفته وی؛ هنوز بی اعتمادی در کشور وجود دارد. در ضمن فرهنگ کاری نیز تخریب شده که لازم است با در جهت ترمیم آن ها اقدام کرد.
94106ت
