اتاق خبر: اگر براي اولين بار وارد سارايو شويد و از مسير فرودگاه به سمت شهر اطراف را نگاه كنيد به وضوح آثار جنگ را بر درو ديوار ساختمان ها خواهيد ديد،ساختمان هايي كه با سوراخ هاي بسياري ديگر به نماي طبيعي آن تبديل شده است ،از لحظه ورود متوجه مي شويد كه اين كشور جنگ خونيني را پشت سر گذاشته است و در عین حال برای مدرن شدن و پیشرفت می کوشد.
شايد براي جهان چهارسال محاصره سارايوو كه از سال ١٩٩٢آغاز شد به صفحات كتاب تاريخ سپرده شده باشد اما در خيابان هاي پايتخت بوسني و هرزگوين آثار جنگ بر ساختمان های شهر در کنار آسمان خراش های مدرن به خوبی بیانگر تاریخ پر فرازو نشیب این کشور است .ساختمان هایی که در دوران جنگ همراه با زنان و کودکانی که با مشقت و قحطی در آن زندگی می کردند در آتش سوختند و تنها دیوارهایی از آن باقی مانده و همچنان برای بیان آنچه بر این مردم گذشته است باقی گذاشته اند و حتی دستی روی آن نکشیده اند.
وقتی به مرکز شهر می رسید و از ماشین پیاده می شوید و چند قدمی بردارید ،بر روی زمین تیکه های قرمز فرو رفته ای را مشاهده می کنید که علامت گذاری شده است ، اگر خوش شانس باشید بر روی دیوار بعضی از مکان ها علت آن نوشته شده است و گرنه باید از کسی جویا شوید.این نشان های قرمز تنها در پایتخت شناسایی نشده است بلکه در شهرهای دیگر کشور هم به چشم می خورد و نمادی است از قربانیانی که با اصابت خمپاره ی دشمن در این مکان ها کشته شده اند که روایتی ست از ترس و تراژدي آنچه در طولاني ترين محاصره شهر در تاريخ جنگ مدرن به وقوع پیوسته است.
هنگام قدم زدن و مشاهده ي اين رنگ خون پاشيده شده بر روي زمين ناخوادگاه به خودتان ميگوييد چه كسي در اينجا كشته شده است،زن جواني كه به همراه كودك خردسال خود براي خريد به بازار رفته است ،يا پيرمرد يا پير زني كه با عصايش توان دویدن و نجات جان خود را نداشته است،اين نمادي است كه يادآور جنگ خونين است ،نمادي است كه براي جوانان به ياد مي آورد كه اين كشور چه جنگي را پشت سر گذاشته است ،تاكنون ١٠٥ تيكه از قسمت هاي شهر كه محل خمپاره و كشته شدن تعدادي از شهروندان است ، شناسايي شده و با رنگ قرمز نشانی با یادگار گذاشته اند.
مقامات بوسنی بر این باورند که با این کار چهره زمخت و ناپسند جنگ را در معرض دید آیندگان گذاشته و در یادآوری مظلومیت بوسنی و لزوم پیشگیری از تکرار جنگ گامی برداشته اند.
کمی آنطرف تر ،روبروی مرکز خرید مدرن شهر ،بنای یادبودی است که با دو سازه سبز رنگ که نماد مادر و فرزند است روایتی از کوکان بیگناه کشته شده در محاصره سارایوو است که اسم تمامی کودکان کشته شده بر روی استوانه هایی در کنار این نماد فواره شکل حک شده است.که در سالگرد پایان محاصره فواره آن به رنگ خون در می آید.در مدت اقامتم خوب فهميده ام كه مردم سارايوو از صحبت كردن در مورد جنگ خسته شده اند.
از سال 2010,هر سال در سالگرد محاصره ، مردم با گذاشتن گل هاي رز قرمز در همان مکان های به جا مانده از خمپاره ،ياد و خاطره ي كشته شدگان را گرامي مي دارند،و هدف اصلي آن است كه هرگز فراموش نشود آنچه اتفاق افتاده است تا در یاد و خاطره مردم و نسل های پس از جنگ باقی بماند.
براي توريست هاي خارجي مخصوصا اروپايي ها بسيار جالب و به قول خودشان تاثير گذار است. خوب به یاد دارم که در سال 2012 مقامات بوسنی در حرکتی تحسین برانگیز در سالگرد شروع محاصره سارایوو که 11,541 کشته برجای گذاشت به تعداد کشته شدگان که در میان آنها 653 کودک بودند صندلی های قرمزی از ابتدای خیابان اصلی شهر سارایوو به نام مارشال تیتو تا پایان آن گذاشته بودند و مردم با گذاشتن گل و عروسک های خرسی و عکس کشته شدگان یاد و خاطره ی آنها را زنده نگه داشتند .در آن روز که آهنگ حزن انگیزی بر فراز شهر طنین انداز شده بود و چهره های مردم با اشک و اندوه همراه بود و فضایی وصف نشدنی در شهر حاکم شده بود.
مردم و مقامات این شهر به هر نحوی سعی در باقی گذاشتن اثری از جنگ هستند و یا به اشکال مختلف یاد و خاطره ی کشته شدگان بالاخص زنان و کودکانی که در محاصره جان خود را از دست دادند گرامی میدارند.
منبع: فراتاب
94104
